Doc: https://shorturl.at/cqEdS
Active: ตอนหนีงาน กะก่อนนอน
….
“นาย…เตรียมมาก่อนงั้นหรอ” เสียงน้อยเอ่ยถามทั้งๆที่ยังยืนจ้องมองดาวอยู่อย่างนั้น
….
“นาย…เตรียมมาก่อนงั้นหรอ” เสียงน้อยเอ่ยถามทั้งๆที่ยังยืนจ้องมองดาวอยู่อย่างนั้น
และเสียงหัวเราะก็ดังออกมาเบาๆ ก่อนหยิบยกช่อดอกไม้นั้นมาแนบใบหน้าของตน
"...ขอบคุณนะ"
พร้อมรอยยิ้มใสที่เผยให้เห็นความดีใจ
คงดีใจมากจนไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมาชั่วขณะนึงทีเดียว
ไม่ต้องเอ่ยอธิบายอะไร แค่ได้เห็นใบหน้าตอนนี้ คนตรงหน้าก็คงพอเดาออกว่าของขวัญนี้ถูกใจเธอแค่ไหน
+
และเสียงหัวเราะก็ดังออกมาเบาๆ ก่อนหยิบยกช่อดอกไม้นั้นมาแนบใบหน้าของตน
"...ขอบคุณนะ"
พร้อมรอยยิ้มใสที่เผยให้เห็นความดีใจ
คงดีใจมากจนไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมาชั่วขณะนึงทีเดียว
ไม่ต้องเอ่ยอธิบายอะไร แค่ได้เห็นใบหน้าตอนนี้ คนตรงหน้าก็คงพอเดาออกว่าของขวัญนี้ถูกใจเธอแค่ไหน
+
หนังสือสามเล่มที่เธอซื้อครั้งนี้...เนื้อหาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
หนังสือเกี่ยวกับการเรียนรู้ศิลปะการแสดง
หนังสือสอนเรื่องการสื่อสารและการแสดงออก
และ…เล่มสุดท้ายที่เธอเพิ่งหยิบขึ้นมา
เอสเทลล์หอบหิ้วถุงกระดาษแล้วเดินไปนอกร้าน ก็เจอเขายืนอยู่ตรงทางออกพอดี
เลยไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้า เงยหน้ามองเงียบๆราวกับถามอยู่ว่าไปไหนต่อดี?
หนังสือสามเล่มที่เธอซื้อครั้งนี้...เนื้อหาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
หนังสือเกี่ยวกับการเรียนรู้ศิลปะการแสดง
หนังสือสอนเรื่องการสื่อสารและการแสดงออก
และ…เล่มสุดท้ายที่เธอเพิ่งหยิบขึ้นมา
เอสเทลล์หอบหิ้วถุงกระดาษแล้วเดินไปนอกร้าน ก็เจอเขายืนอยู่ตรงทางออกพอดี
เลยไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้า เงยหน้ามองเงียบๆราวกับถามอยู่ว่าไปไหนต่อดี?
...
เอสเทลล์มองค้อนอยู่สักพัก แต่พออยู่ในจุดที่ทำใจ(?)ได้ ก็ยอมยื่นหนังสือให้ไปแต่โดยดี
ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างควบคุมไม่ได้
เหมือนจะเขินแหละ...
"...แค่อยากรู้เฉยๆ" เจ้าตัวขยายความเสียงอ้อมแอ้ม "ฉันแค่...อยากรู้เรื่องมักเกิ้ลมากขึ้น"
ข้ออ้างที่ฟังดูไม่ขึ้น
แต่ช่วยทำเป็นเชื่อๆนิดนึงก็ยังดีนะ
...
เอสเทลล์มองค้อนอยู่สักพัก แต่พออยู่ในจุดที่ทำใจ(?)ได้ ก็ยอมยื่นหนังสือให้ไปแต่โดยดี
ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างควบคุมไม่ได้
เหมือนจะเขินแหละ...
"...แค่อยากรู้เฉยๆ" เจ้าตัวขยายความเสียงอ้อมแอ้ม "ฉันแค่...อยากรู้เรื่องมักเกิ้ลมากขึ้น"
ข้ออ้างที่ฟังดูไม่ขึ้น
แต่ช่วยทำเป็นเชื่อๆนิดนึงก็ยังดีนะ
โรลปิด w/ @hwww-lantraz.bsky.social
ในเวลาใกล้ห้าโมงเย็นของเดือนธันวาคม หมู่บ้านฮอกส์มี้ดถูกหิมะโปรยบางเบาคลุมหลังคา ขณะที่แสงไฟสีทองจากร้านค้าเริ่มเปิดสว่างรับยามค่ำ
ร้าน Honeydukes ส่งกลิ่นหวานอุ่นออกมาจากหน้าต่างฝ้า
ถนนที่ประดับพวงมาลัยสนและริบบิ้นสีแดงดูคึกคักยามผู้คนเริ่มออกมาเดินเล่น
+
โรลปิด w/ @hwww-lantraz.bsky.social
ในเวลาใกล้ห้าโมงเย็นของเดือนธันวาคม หมู่บ้านฮอกส์มี้ดถูกหิมะโปรยบางเบาคลุมหลังคา ขณะที่แสงไฟสีทองจากร้านค้าเริ่มเปิดสว่างรับยามค่ำ
ร้าน Honeydukes ส่งกลิ่นหวานอุ่นออกมาจากหน้าต่างฝ้า
ถนนที่ประดับพวงมาลัยสนและริบบิ้นสีแดงดูคึกคักยามผู้คนเริ่มออกมาเดินเล่น
+
แล้วแต่โอกาสที่จะได้พบพานหรือพบเห็น
มันอาจจะมีสักวันที่เขาเห็นเธอนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
หยิบกระดาษสักใบที่ดูมีรอยยับแล้วขึ้นมาอ่านเงียบ
ทั้งใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อ และรอยยิ้มบางยามสายตานั้นจดจ้องอ่านจดหมายในมือ
มันก็คงจะมีสักวัน...
แล้วแต่โอกาสที่จะได้พบพานหรือพบเห็น
มันอาจจะมีสักวันที่เขาเห็นเธอนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
หยิบกระดาษสักใบที่ดูมีรอยยับแล้วขึ้นมาอ่านเงียบ
ทั้งใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อ และรอยยิ้มบางยามสายตานั้นจดจ้องอ่านจดหมายในมือ
มันก็คงจะมีสักวัน...
เมื่อเจ้าตัวคลี่กระดาษออก จะพบเพียงดอกเดซี่หนึ่งดอก…
ไม่มีข้อความใดถูกเขียนไว้
ไม่แม้แต่จะระบุชื่อผู้ส่ง
แต่เธอก็คาดว่า...ผู้รับจะรู้ดี ว่าเจ้าของนกตัวนี้นั้นเป็นใคร
และหวังว่า...ผู้รับคงจะได้รับสารที่เธอตั้งใจส่งไป
+
เมื่อเจ้าตัวคลี่กระดาษออก จะพบเพียงดอกเดซี่หนึ่งดอก…
ไม่มีข้อความใดถูกเขียนไว้
ไม่แม้แต่จะระบุชื่อผู้ส่ง
แต่เธอก็คาดว่า...ผู้รับจะรู้ดี ว่าเจ้าของนกตัวนี้นั้นเป็นใคร
และหวังว่า...ผู้รับคงจะได้รับสารที่เธอตั้งใจส่งไป
+
แล้วก็พยายามอาศัยจังหวะทีเผลอที่เขากำลังจะก้าวชิ่งหนี คว้าเนคไทของแลนทราซไว้ มืออีกข้างกำชายเสื้อสูทแล้วดึงลง ให้เขาโน้มตัวลงมา
แล้วค่อยๆประกบริมฝีปากตนกับเขาอีกครั้ง
ไม่มีการรุกล้ำใดๆ รู้สึกเพียงแนบสัมผัสนุ่มเท่านั้น
นานเพียงครู่ก็ปล่อยมือแล้วผละออกมา ไม่ลืมที่จะหรี่ตามองคาดโทษอีีกครั้งแล้วแลบลิ้นใส่ ก่อนจะรีบหนีออกมาจากห้องปรุงยานั้น
+
แล้วก็พยายามอาศัยจังหวะทีเผลอที่เขากำลังจะก้าวชิ่งหนี คว้าเนคไทของแลนทราซไว้ มืออีกข้างกำชายเสื้อสูทแล้วดึงลง ให้เขาโน้มตัวลงมา
แล้วค่อยๆประกบริมฝีปากตนกับเขาอีกครั้ง
ไม่มีการรุกล้ำใดๆ รู้สึกเพียงแนบสัมผัสนุ่มเท่านั้น
นานเพียงครู่ก็ปล่อยมือแล้วผละออกมา ไม่ลืมที่จะหรี่ตามองคาดโทษอีีกครั้งแล้วแลบลิ้นใส่ ก่อนจะรีบหนีออกมาจากห้องปรุงยานั้น
+
ค่อยยังชั่วที่อีกฝ่ายกินลูกอมไปโดยง่าย
เอสเทลล์ยืนกอดอกรอผลที่ควรจะได้
นิ้วเรียวเคาะรอเวลาหลังจากที่เห็นอีกฝ่ายดูจะนิ่งๆไปสักพักแล้ว
...ได้เวลาออกฤทธิ์ของยาแล้วละมั้ง?
"...ชอบลูกอมของฉันไหมคะ"
"คุณไลร่า"
(ขออภัยที่ช้าค่ะ เค้ารอปั่นบอม--)
ค่อยยังชั่วที่อีกฝ่ายกินลูกอมไปโดยง่าย
เอสเทลล์ยืนกอดอกรอผลที่ควรจะได้
นิ้วเรียวเคาะรอเวลาหลังจากที่เห็นอีกฝ่ายดูจะนิ่งๆไปสักพักแล้ว
...ได้เวลาออกฤทธิ์ของยาแล้วละมั้ง?
"...ชอบลูกอมของฉันไหมคะ"
"คุณไลร่า"
(ขออภัยที่ช้าค่ะ เค้ารอปั่นบอม--)
แต่ละเดือนกล่าวบอกล่วงหน้าว่าจะเจอสิ่งใด
"แต่...เหมือนจะยังไม่ครบนะ?" ริมฝีปากระเรื่อคลี่ออก
ใบสุดท้ายที่เอ่ยคำสรุปของทุกอย่าง...ยังไม่ถูกหยิบขึ้นมา
ให้ตนเป็นฝ่ายยื่นมือไปหยิบไพ่ใบบนสุดจากกองสำรับคนตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ
และเมื่อได้เห็นไพ่ที่ตนหยิบได้ ก็เผลอหัวเราะคิกออกมาเบาๆ ก่อนหยิบยื่นให้คุณได้ดูด้วย
[WHEEL OF FORTUNE]
+
แต่ละเดือนกล่าวบอกล่วงหน้าว่าจะเจอสิ่งใด
"แต่...เหมือนจะยังไม่ครบนะ?" ริมฝีปากระเรื่อคลี่ออก
ใบสุดท้ายที่เอ่ยคำสรุปของทุกอย่าง...ยังไม่ถูกหยิบขึ้นมา
ให้ตนเป็นฝ่ายยื่นมือไปหยิบไพ่ใบบนสุดจากกองสำรับคนตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ
และเมื่อได้เห็นไพ่ที่ตนหยิบได้ ก็เผลอหัวเราะคิกออกมาเบาๆ ก่อนหยิบยื่นให้คุณได้ดูด้วย
[WHEEL OF FORTUNE]
+
เจ้าตัวเหล่มองเงียบๆ พอจะจำได้ว่าลูกอมที่เธอหยิบไปนั้น...ไม่ใช่อันที่เธอปรุงขึ้นมาเอง
เพราะแลกขนมกันไปมา ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าได้มาจากไหน
แต่เดี๋ยวก็คงรู้กันว่าฤทธิ์มันเป็นอย่างไร
ไม่นานหรอก
พอคุณได้ลิ้มรสมันไป
แอปเปิ้ลเดี่ยวที่ได้ไปคงสำแดงฤทธิ์
"อร่อยไหมล่ะ" เอสเทลล์ถามยิ้มๆ
แม่มดคนนี้ก็แค่รอดูผลที่ตามมา
เท่านั้นเอง
เจ้าตัวเหล่มองเงียบๆ พอจะจำได้ว่าลูกอมที่เธอหยิบไปนั้น...ไม่ใช่อันที่เธอปรุงขึ้นมาเอง
เพราะแลกขนมกันไปมา ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าได้มาจากไหน
แต่เดี๋ยวก็คงรู้กันว่าฤทธิ์มันเป็นอย่างไร
ไม่นานหรอก
พอคุณได้ลิ้มรสมันไป
แอปเปิ้ลเดี่ยวที่ได้ไปคงสำแดงฤทธิ์
"อร่อยไหมล่ะ" เอสเทลล์ถามยิ้มๆ
แม่มดคนนี้ก็แค่รอดูผลที่ตามมา
เท่านั้นเอง
@hwwwstanleyb.bsky.social
@hwwwstanleyb.bsky.social
(เค้าแวะมาส่งกองเชียร์นะคะปิ้วว ขอบคุณที่ให้ยืมเด็กๆมาวาดนะคะ ขอเวลาหาแท็กแปป--)
@hwww-wayros.bsky.social
@hwww-vesper.bsky.social
@hwwwstanleyb.bsky.social
@hwww-jonhollman.bsky.social
@hwww-noelliana.bsky.social
@hwww-reverie.bsky.social
@hwww-odelle.bsky.social
@hwww-aqua.bsky.social
(เค้าแวะมาส่งกองเชียร์นะคะปิ้วว ขอบคุณที่ให้ยืมเด็กๆมาวาดนะคะ ขอเวลาหาแท็กแปป--)
@hwww-wayros.bsky.social
@hwww-vesper.bsky.social
@hwwwstanleyb.bsky.social
@hwww-jonhollman.bsky.social
@hwww-noelliana.bsky.social
@hwww-reverie.bsky.social
@hwww-odelle.bsky.social
@hwww-aqua.bsky.social
"ขอโทษนะ...ฉันพลาดไป" รับผิดแต่โดยดี ไม่ได้โต้แย้งหรือแก้ตัวแต่อย่างใด "รอบหน้า...ฉันจะระวังให้มากขึ้นละกัน"
ให้เขาเข้าใจว่าเป็นความผิดพลาดในการขี่ไม้กวาดของเธอไป คงจะดีกว่า
โต้แย้งเพื่อให้ตนได้ชนะเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่เอสเทลล์ต้องการ
คงเพราะตอนนี้ เธอห่วงความรู้สึกของแลนทราซอยู่มากกว่า
+
"ขอโทษนะ...ฉันพลาดไป" รับผิดแต่โดยดี ไม่ได้โต้แย้งหรือแก้ตัวแต่อย่างใด "รอบหน้า...ฉันจะระวังให้มากขึ้นละกัน"
ให้เขาเข้าใจว่าเป็นความผิดพลาดในการขี่ไม้กวาดของเธอไป คงจะดีกว่า
โต้แย้งเพื่อให้ตนได้ชนะเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่เอสเทลล์ต้องการ
คงเพราะตอนนี้ เธอห่วงความรู้สึกของแลนทราซอยู่มากกว่า
+
เจ้าตัวฟังเสร็จก็ยักไหล่เชิงไม่สนใจ
แต่ปัญหาคือ…ดูท่าไม้กวาดจะสนใจแทนนี่สิ
ถึงได้เร่งความเร็วขึ้น พยายามตีตื้นไปเทียบเคียงอีกฝ่ายเสียอย่างนั้น
แม้อาจจะยังตามไม่ทันก็ตาม
จนคนตัวเล็กกว่าต้องเผลอจิ๊ปากอย่างไม่พอใจนัก
“อย่าท้าฉันบ่อยนักได้ไหม”
“ไม้กวาดฉันยิ่งเอาแต่ใจอยู่”
หรือเธอต้องเก็บเงินซื้อไม้กวาดอันใหม่สักทีจริงๆ
เจ้าตัวฟังเสร็จก็ยักไหล่เชิงไม่สนใจ
แต่ปัญหาคือ…ดูท่าไม้กวาดจะสนใจแทนนี่สิ
ถึงได้เร่งความเร็วขึ้น พยายามตีตื้นไปเทียบเคียงอีกฝ่ายเสียอย่างนั้น
แม้อาจจะยังตามไม่ทันก็ตาม
จนคนตัวเล็กกว่าต้องเผลอจิ๊ปากอย่างไม่พอใจนัก
“อย่าท้าฉันบ่อยนักได้ไหม”
“ไม้กวาดฉันยิ่งเอาแต่ใจอยู่”
หรือเธอต้องเก็บเงินซื้อไม้กวาดอันใหม่สักทีจริงๆ
ก่อนที่เจ้าตัวจะถอนหายใจแล้วพยายามคุมความเร็วไม้กวาดนี้ให้ช้าลง
แต่ดูท่า...ไม้กวาดจะไม่ตามใจเธอเลยจริงๆ ถึงได้ลดความเร็วกระทันหัน จนราวกับแทบหยุดนิ่ง
ความเร็วเปลี่ยนไปจนตนต้องประคองตัวเองดีๆเหมือนกัน
ครั้นได้จังหวะที่เห็นเขาบินมาใกล้ ถึงได้เริ่มหันไปหา
+
ก่อนที่เจ้าตัวจะถอนหายใจแล้วพยายามคุมความเร็วไม้กวาดนี้ให้ช้าลง
แต่ดูท่า...ไม้กวาดจะไม่ตามใจเธอเลยจริงๆ ถึงได้ลดความเร็วกระทันหัน จนราวกับแทบหยุดนิ่ง
ความเร็วเปลี่ยนไปจนตนต้องประคองตัวเองดีๆเหมือนกัน
ครั้นได้จังหวะที่เห็นเขาบินมาใกล้ ถึงได้เริ่มหันไปหา
+
แต่ไม่ต้อง ฉันไม่ได้ขอ!
เอสเทลล์บ่นอุบอยู่ในใจพลางหรี่ตาจ้องเขม่นคู่อริที่บินอยู่ตรงหน้าเธอ เหมือนจะไม่พอใจที่พยายามหนีมาแล้วก็ยังโดนตามไล่ทันไม่พอ ยังโดนอีกฝ่ายมากวนโอ๊ยใส่เพิ่มเสียอย่างนั้น
ก็อยากจะผ่อนความเร็วหนีอีกฝ่ายไปดื้อๆ แพ้ให้มันจบๆแล้วเขาจะได้เลิกราวีเธอสักที
แต่เหมือนว่า…ไม้กวาดของเธอจะไม่ได้เห็นด้วยกับเธอซะงั้น
+
แต่ไม่ต้อง ฉันไม่ได้ขอ!
เอสเทลล์บ่นอุบอยู่ในใจพลางหรี่ตาจ้องเขม่นคู่อริที่บินอยู่ตรงหน้าเธอ เหมือนจะไม่พอใจที่พยายามหนีมาแล้วก็ยังโดนตามไล่ทันไม่พอ ยังโดนอีกฝ่ายมากวนโอ๊ยใส่เพิ่มเสียอย่างนั้น
ก็อยากจะผ่อนความเร็วหนีอีกฝ่ายไปดื้อๆ แพ้ให้มันจบๆแล้วเขาจะได้เลิกราวีเธอสักที
แต่เหมือนว่า…ไม้กวาดของเธอจะไม่ได้เห็นด้วยกับเธอซะงั้น
+
กะจะมาซ้อมแข่งเงียบๆคนเดียว ดังนั้นต้องทำตามที่ตนตั้งใจไว้ให้ได้
กับความเร็วที่บิน อยู่ที่ 135 km/h
ก็หวังว่าอีกฝ่ายจะไล่ตามเธอไม่ทัน...?
กะจะมาซ้อมแข่งเงียบๆคนเดียว ดังนั้นต้องทำตามที่ตนตั้งใจไว้ให้ได้
กับความเร็วที่บิน อยู่ที่ 135 km/h
ก็หวังว่าอีกฝ่ายจะไล่ตามเธอไม่ทัน...?
คงเพราะเวลามันเข้าใกล้มากขึ้นทุกที
การแข่งควิดดิชที่เธอลงชื่อ...ไปอย่างจำใจ
เอสเทลล์ยืนอยู่บริเวณขอบสนาม มือหนึ่งถือไม้กวาดไว้แล้วทอดสายตาตนมองไปไกลในสนาม เหมือนจะไม่ได้จับจ้องอะไรเป็นพิเศษ
และไม่ได้มีท่าทีว่าจะขึ้นขี่ไม้กวาดเพื่อซ้อมแต่อย่างใด
...เพราะอะไรกันนะ?
คงเพราะเวลามันเข้าใกล้มากขึ้นทุกที
การแข่งควิดดิชที่เธอลงชื่อ...ไปอย่างจำใจ
เอสเทลล์ยืนอยู่บริเวณขอบสนาม มือหนึ่งถือไม้กวาดไว้แล้วทอดสายตาตนมองไปไกลในสนาม เหมือนจะไม่ได้จับจ้องอะไรเป็นพิเศษ
และไม่ได้มีท่าทีว่าจะขึ้นขี่ไม้กวาดเพื่อซ้อมแต่อย่างใด
...เพราะอะไรกันนะ?