Charlene🌹(สปีดเต่า 🪫)
@charlene-esra.bsky.social
ชาร์ลีน ฟลัวร์ริเซีย | Y.3 | Daughter of Duke | 18 | 50/163 | #ESRA_commu
Doc: https://shorturl.at/dKsmB
โค โรล >> DM
P.S. ผปคจะขิตแน้ว พลังงานต่ำ 🪫 พักก่อย 😭
ช่วงพักมู แต่กลับมาต่อโรลสตอรี่แน่นอน
Doc: https://shorturl.at/dKsmB
โค โรล >> DM
P.S. ผปคจะขิตแน้ว พลังงานต่ำ 🪫 พักก่อย 😭
ช่วงพักมู แต่กลับมาต่อโรลสตอรี่แน่นอน
ถึงจะเคยป่วยไข้เพราะหน้าหนาวเป็นประจำ แต่นั่นก็นานมากแล้ว
ดวงตาสีเขียวกลับเหล่มองชุดอีกฝ่ายที่สวมมาด้วย ก่อนเอ่ยถามกลับ
"...เป็นฉันเองรึเปล่าที่ต้องถามพี่" แค่ใช้ตาไล่มองก็พอรู้ว่าไม่ได้ให้ความอุ่นใดกับเขาเลย
ให้ตนขยับเข้าไปอิงแอบบริเวณไหล่ของเขาเหมือนคราโน้นที่เคยทำ
"...มันพอจะอุ่นขึ้นไหมคะ"
เจ้าแมวน้อยก็ยังคงห่วงทาสของตนเหมือนเดิม
ดวงตาสีเขียวกลับเหล่มองชุดอีกฝ่ายที่สวมมาด้วย ก่อนเอ่ยถามกลับ
"...เป็นฉันเองรึเปล่าที่ต้องถามพี่" แค่ใช้ตาไล่มองก็พอรู้ว่าไม่ได้ให้ความอุ่นใดกับเขาเลย
ให้ตนขยับเข้าไปอิงแอบบริเวณไหล่ของเขาเหมือนคราโน้นที่เคยทำ
"...มันพอจะอุ่นขึ้นไหมคะ"
เจ้าแมวน้อยก็ยังคงห่วงทาสของตนเหมือนเดิม
December 3, 2025 at 2:07 PM
ถึงจะเคยป่วยไข้เพราะหน้าหนาวเป็นประจำ แต่นั่นก็นานมากแล้ว
ดวงตาสีเขียวกลับเหล่มองชุดอีกฝ่ายที่สวมมาด้วย ก่อนเอ่ยถามกลับ
"...เป็นฉันเองรึเปล่าที่ต้องถามพี่" แค่ใช้ตาไล่มองก็พอรู้ว่าไม่ได้ให้ความอุ่นใดกับเขาเลย
ให้ตนขยับเข้าไปอิงแอบบริเวณไหล่ของเขาเหมือนคราโน้นที่เคยทำ
"...มันพอจะอุ่นขึ้นไหมคะ"
เจ้าแมวน้อยก็ยังคงห่วงทาสของตนเหมือนเดิม
ดวงตาสีเขียวกลับเหล่มองชุดอีกฝ่ายที่สวมมาด้วย ก่อนเอ่ยถามกลับ
"...เป็นฉันเองรึเปล่าที่ต้องถามพี่" แค่ใช้ตาไล่มองก็พอรู้ว่าไม่ได้ให้ความอุ่นใดกับเขาเลย
ให้ตนขยับเข้าไปอิงแอบบริเวณไหล่ของเขาเหมือนคราโน้นที่เคยทำ
"...มันพอจะอุ่นขึ้นไหมคะ"
เจ้าแมวน้อยก็ยังคงห่วงทาสของตนเหมือนเดิม
เหมือนจะเผลอเหม่อลอยอยู่ชั่วครู่
รู้ตัวอีกที...เจเรเมียก็เดินเข้ามาประชิดแล้ว
ให้เจ้าตัวน้อยช้อนตาสบมอง
ยังคงเป็นเจเรเมียที่ใส่ใจเธอเสมอ
ให้ตนต้องยกยิ้ม ความกังวลใดในใจนั้นมลายหายเมื่อมีเขาอยู่ด้วยจริงๆ
มือบางค่อยๆเข้าเกี่ยวกับมือเขาที่ลูบชายชุดของตน แล้วยกขึ้นมา
"ฉันไม่เป็นไรหรอก" ชาร์ลีนว่าตามตรงแล้วหัวเราะน้อยๆ "พี่เป็นห่วงฉันเกินไปแล้ว"
+
รู้ตัวอีกที...เจเรเมียก็เดินเข้ามาประชิดแล้ว
ให้เจ้าตัวน้อยช้อนตาสบมอง
ยังคงเป็นเจเรเมียที่ใส่ใจเธอเสมอ
ให้ตนต้องยกยิ้ม ความกังวลใดในใจนั้นมลายหายเมื่อมีเขาอยู่ด้วยจริงๆ
มือบางค่อยๆเข้าเกี่ยวกับมือเขาที่ลูบชายชุดของตน แล้วยกขึ้นมา
"ฉันไม่เป็นไรหรอก" ชาร์ลีนว่าตามตรงแล้วหัวเราะน้อยๆ "พี่เป็นห่วงฉันเกินไปแล้ว"
+
December 3, 2025 at 2:07 PM
เหมือนจะเผลอเหม่อลอยอยู่ชั่วครู่
รู้ตัวอีกที...เจเรเมียก็เดินเข้ามาประชิดแล้ว
ให้เจ้าตัวน้อยช้อนตาสบมอง
ยังคงเป็นเจเรเมียที่ใส่ใจเธอเสมอ
ให้ตนต้องยกยิ้ม ความกังวลใดในใจนั้นมลายหายเมื่อมีเขาอยู่ด้วยจริงๆ
มือบางค่อยๆเข้าเกี่ยวกับมือเขาที่ลูบชายชุดของตน แล้วยกขึ้นมา
"ฉันไม่เป็นไรหรอก" ชาร์ลีนว่าตามตรงแล้วหัวเราะน้อยๆ "พี่เป็นห่วงฉันเกินไปแล้ว"
+
รู้ตัวอีกที...เจเรเมียก็เดินเข้ามาประชิดแล้ว
ให้เจ้าตัวน้อยช้อนตาสบมอง
ยังคงเป็นเจเรเมียที่ใส่ใจเธอเสมอ
ให้ตนต้องยกยิ้ม ความกังวลใดในใจนั้นมลายหายเมื่อมีเขาอยู่ด้วยจริงๆ
มือบางค่อยๆเข้าเกี่ยวกับมือเขาที่ลูบชายชุดของตน แล้วยกขึ้นมา
"ฉันไม่เป็นไรหรอก" ชาร์ลีนว่าตามตรงแล้วหัวเราะน้อยๆ "พี่เป็นห่วงฉันเกินไปแล้ว"
+
(รอทางนี้แปป คุ๊กกิ้งมาชาตินึงละคับแต่ยังไม่อร่อย แอ่ก 😭🙏🏻 ฮื่อๆๆๆ )
November 29, 2025 at 5:54 AM
(รอทางนี้แปป คุ๊กกิ้งมาชาตินึงละคับแต่ยังไม่อร่อย แอ่ก 😭🙏🏻 ฮื่อๆๆๆ )
เจ้าตัวน้อยสะดุ้งโหยงเมื่อมีเสียงเรียกปลุกจากห้วงภวังค์ความคิด ก่อนหันหน้าไปเจอพี่สาวที่แสนคุ้นตา
ชาร์ลีนคลี่ยิ้มใสให้...แม้จะเป็นรอยยิ้มที่อาจไม่ได้ดูสดใสแบบทุกที
"...ตกใจหมดเลยค่ะ" เสียงหัวเราะเบาๆแก้เขินดังตาม มือน้อยยกขึ้นลูบแก้มตน ดวงตาสีเขียวยกยิ้มยามสบมอง
"...ไม่เจอกันนานจริงๆด้วย" ก็นับตั้งแต่ตอนที่ไปงานวันเกิดพี่สาวเธอครั้งนั้น
"...พี่สาวเป็นยังไงบ้างคะ?"
ชาร์ลีนคลี่ยิ้มใสให้...แม้จะเป็นรอยยิ้มที่อาจไม่ได้ดูสดใสแบบทุกที
"...ตกใจหมดเลยค่ะ" เสียงหัวเราะเบาๆแก้เขินดังตาม มือน้อยยกขึ้นลูบแก้มตน ดวงตาสีเขียวยกยิ้มยามสบมอง
"...ไม่เจอกันนานจริงๆด้วย" ก็นับตั้งแต่ตอนที่ไปงานวันเกิดพี่สาวเธอครั้งนั้น
"...พี่สาวเป็นยังไงบ้างคะ?"
November 29, 2025 at 5:39 AM
เจ้าตัวน้อยสะดุ้งโหยงเมื่อมีเสียงเรียกปลุกจากห้วงภวังค์ความคิด ก่อนหันหน้าไปเจอพี่สาวที่แสนคุ้นตา
ชาร์ลีนคลี่ยิ้มใสให้...แม้จะเป็นรอยยิ้มที่อาจไม่ได้ดูสดใสแบบทุกที
"...ตกใจหมดเลยค่ะ" เสียงหัวเราะเบาๆแก้เขินดังตาม มือน้อยยกขึ้นลูบแก้มตน ดวงตาสีเขียวยกยิ้มยามสบมอง
"...ไม่เจอกันนานจริงๆด้วย" ก็นับตั้งแต่ตอนที่ไปงานวันเกิดพี่สาวเธอครั้งนั้น
"...พี่สาวเป็นยังไงบ้างคะ?"
ชาร์ลีนคลี่ยิ้มใสให้...แม้จะเป็นรอยยิ้มที่อาจไม่ได้ดูสดใสแบบทุกที
"...ตกใจหมดเลยค่ะ" เสียงหัวเราะเบาๆแก้เขินดังตาม มือน้อยยกขึ้นลูบแก้มตน ดวงตาสีเขียวยกยิ้มยามสบมอง
"...ไม่เจอกันนานจริงๆด้วย" ก็นับตั้งแต่ตอนที่ไปงานวันเกิดพี่สาวเธอครั้งนั้น
"...พี่สาวเป็นยังไงบ้างคะ?"
(นี่นุเปื่อยจนลืมมาอวยยศพี่สาวคนสวยได้ไง T_________T กรี๊ด)
November 23, 2025 at 8:55 AM
(นี่นุเปื่อยจนลืมมาอวยยศพี่สาวคนสวยได้ไง T_________T กรี๊ด)
เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่อาณาจักรตนเมื่อไม่นานมานี้ ทำให้เธอครุ่นคิดถึงหลายเรื่องที่อาจเกิดในอนาคต
ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าภาพสะท้อนน้ำในวันนี้จะให้ได้รับรู้อะไรบ้าง
แล้วถ้าต้องสูญเสียเหมือนคืนนั้น…
เธอจะทำใจได้ไหม?
ไม่รู้จริงๆว่าควรจะเล่าอะไรให้เขาฟังดี
หรือควรจะเงียบไว้ เหมือนที่ผ่านมา
…
สับสนเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าภาพสะท้อนน้ำในวันนี้จะให้ได้รับรู้อะไรบ้าง
แล้วถ้าต้องสูญเสียเหมือนคืนนั้น…
เธอจะทำใจได้ไหม?
ไม่รู้จริงๆว่าควรจะเล่าอะไรให้เขาฟังดี
หรือควรจะเงียบไว้ เหมือนที่ผ่านมา
…
สับสนเหลือเกิน
November 11, 2025 at 3:16 AM
เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่อาณาจักรตนเมื่อไม่นานมานี้ ทำให้เธอครุ่นคิดถึงหลายเรื่องที่อาจเกิดในอนาคต
ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าภาพสะท้อนน้ำในวันนี้จะให้ได้รับรู้อะไรบ้าง
แล้วถ้าต้องสูญเสียเหมือนคืนนั้น…
เธอจะทำใจได้ไหม?
ไม่รู้จริงๆว่าควรจะเล่าอะไรให้เขาฟังดี
หรือควรจะเงียบไว้ เหมือนที่ผ่านมา
…
สับสนเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าภาพสะท้อนน้ำในวันนี้จะให้ได้รับรู้อะไรบ้าง
แล้วถ้าต้องสูญเสียเหมือนคืนนั้น…
เธอจะทำใจได้ไหม?
ไม่รู้จริงๆว่าควรจะเล่าอะไรให้เขาฟังดี
หรือควรจะเงียบไว้ เหมือนที่ผ่านมา
…
สับสนเหลือเกิน
ชาร์ลีนในชุดบางเบาเดินอ้อยอิ่งมาตามทาง ดวงตาสีเขียวมรกตทอดมองไปตามวิวทะเลสาปคริสตัลที่ต้องแสงอาทิตย์แรกยามเช้า สะท้อนผิวน้ำให้เปล่งประกายระยิบระยับราวกับอัญมณีเล่นแสง
แต่เจ้าหล่อนไม่ได้มองอย่างชื่นชม ราวกับแค่เหม่อมองไปเพียงเท่านั้น ภาพที่อยู่ในห้วงความคิดกลับไม่ใช่ภาพที่ตนมองอยู่
และพอได้เห็นบุรุษที่กำลังยืนรออยู่จึงหยุดยืนนิ่ง เหมือนกำลังชั่งใจว่าตนควรเดินเข้าไปดีหรือไม่
+
แต่เจ้าหล่อนไม่ได้มองอย่างชื่นชม ราวกับแค่เหม่อมองไปเพียงเท่านั้น ภาพที่อยู่ในห้วงความคิดกลับไม่ใช่ภาพที่ตนมองอยู่
และพอได้เห็นบุรุษที่กำลังยืนรออยู่จึงหยุดยืนนิ่ง เหมือนกำลังชั่งใจว่าตนควรเดินเข้าไปดีหรือไม่
+
November 11, 2025 at 3:16 AM
ชาร์ลีนในชุดบางเบาเดินอ้อยอิ่งมาตามทาง ดวงตาสีเขียวมรกตทอดมองไปตามวิวทะเลสาปคริสตัลที่ต้องแสงอาทิตย์แรกยามเช้า สะท้อนผิวน้ำให้เปล่งประกายระยิบระยับราวกับอัญมณีเล่นแสง
แต่เจ้าหล่อนไม่ได้มองอย่างชื่นชม ราวกับแค่เหม่อมองไปเพียงเท่านั้น ภาพที่อยู่ในห้วงความคิดกลับไม่ใช่ภาพที่ตนมองอยู่
และพอได้เห็นบุรุษที่กำลังยืนรออยู่จึงหยุดยืนนิ่ง เหมือนกำลังชั่งใจว่าตนควรเดินเข้าไปดีหรือไม่
+
แต่เจ้าหล่อนไม่ได้มองอย่างชื่นชม ราวกับแค่เหม่อมองไปเพียงเท่านั้น ภาพที่อยู่ในห้วงความคิดกลับไม่ใช่ภาพที่ตนมองอยู่
และพอได้เห็นบุรุษที่กำลังยืนรออยู่จึงหยุดยืนนิ่ง เหมือนกำลังชั่งใจว่าตนควรเดินเข้าไปดีหรือไม่
+
Jeremiah's Only Desire
Jaremiah's only desire
27.10.2025 Jeremiah’s Only Desire ณ มุมเดิมของสวนพฤกษศาสตร์ที่มีกลิ่นกุหลาบหอมหวานลอยอยู่คลุ้งทั่วพื้นที่ ดวงดาวบนท้องฟ้ายังคงส่องประกายระยิบระยับงดงามดั่งที่เคยเป็นอยู่ทุกค่ำคืน เจเรเมียกับชาร์ลี...
docs.google.com
October 27, 2025 at 1:35 PM
Jeremiah's Only Desire
Charlene's Only Wish
Charlene's only wish
27.10.2025 Charlene’s Only Wish ณ มุมเดิมที่สวนพฤกษศาสตร์ที่มีกลิ่นกุหลาบหอมหวานลอยอยู่คลุ้งทั่วพื้นที่ ดวงดาวบนท้องฟ้าส่องประกายระยิบระยับงดงามดั่งที่เคยเป็นอยู่ทุกค่ำคืน เจเรเมียกับชาร์ลีนนั่งอยู...
docs.google.com
October 27, 2025 at 1:35 PM
Charlene's Only Wish
(แง๊ ขอบคุณนะคะ
เดะอาจมีไม่หวานตามมานิดนึง ติดตามได้—-)
เดะอาจมีไม่หวานตามมานิดนึง ติดตามได้—-)
October 26, 2025 at 12:40 PM
(แง๊ ขอบคุณนะคะ
เดะอาจมีไม่หวานตามมานิดนึง ติดตามได้—-)
เดะอาจมีไม่หวานตามมานิดนึง ติดตามได้—-)
( ปีหน้าน้งแค่ 19 เอง กว่าจะยี่ฉิบนั้นอีกยาวไกล—- 🫣)
October 19, 2025 at 4:27 PM
( ปีหน้าน้งแค่ 19 เอง กว่าจะยี่ฉิบนั้นอีกยาวไกล—- 🫣)
[ โรลปิด || เดินสตอรี่ ]]
สิ้นสุดเทศกาลกุหลาบในวันแรก—
แสงสุดท้ายของอาทิตย์ใกล้คล้อยลับไป รอต้อนรับให้ความมืดของราตรีกลืนท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเข้ม ให้ผู้คนได้เห็นเห็นดวงดาวที่ประดับประดาพราวฟ้า
กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ยังไม่โรยจางลอยมากับลม เสียงดนตรีแว่วมาแต่ไกลจากใจกลางเมือง ปนมากับเสียงหัวเราะด้วยความปรีดี รื่นเริงไม่จบสิ้น
หากแต่กับหนุ่มแดนเหนือผู้เดินทางมาแสนไกล
+
สิ้นสุดเทศกาลกุหลาบในวันแรก—
แสงสุดท้ายของอาทิตย์ใกล้คล้อยลับไป รอต้อนรับให้ความมืดของราตรีกลืนท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเข้ม ให้ผู้คนได้เห็นเห็นดวงดาวที่ประดับประดาพราวฟ้า
กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ยังไม่โรยจางลอยมากับลม เสียงดนตรีแว่วมาแต่ไกลจากใจกลางเมือง ปนมากับเสียงหัวเราะด้วยความปรีดี รื่นเริงไม่จบสิ้น
หากแต่กับหนุ่มแดนเหนือผู้เดินทางมาแสนไกล
+
October 19, 2025 at 4:06 PM