- เป็นนักเขียนแฟนฟิค
- เอาไว้ลงฟิคที่ชงเล่น ๆ
(ค่อนข้างชงไปเรื่อยและมีความลื่นไหลสูง)
https://www.readawrite.com/?action=
"แล้วไง"
"..."
"แค่รักเฉย ๆ แต่ไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ ต่อให้มึงรักเขาให้ตายเขาก็ไม่รู้หรอก"
"กูไม่กล้าบอกนี่ กูกลัวเค้าหายไป แอบชอบแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วป่ะ" รอยยิ้มนั้นกันมามอง "หรือมึงว่าไง?"
"อืม... ก็ตามนั้น" สุดท้ายก็ได้แค่รับคำเออออตามเงียบ ๆ
ถ้อยคำในใจไม่ถูกเอ่ยบอกออกไป
'ก็เหมือนที่มึงไม่เคยรู้ ว่ากูเองก็รักมึงไม่แพ้ที่มึงรักเค้าไง'
#ฟิคจรอนันต์
"แล้วไง"
"..."
"แค่รักเฉย ๆ แต่ไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ ต่อให้มึงรักเขาให้ตายเขาก็ไม่รู้หรอก"
"กูไม่กล้าบอกนี่ กูกลัวเค้าหายไป แอบชอบแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วป่ะ" รอยยิ้มนั้นกันมามอง "หรือมึงว่าไง?"
"อืม... ก็ตามนั้น" สุดท้ายก็ได้แค่รับคำเออออตามเงียบ ๆ
ถ้อยคำในใจไม่ถูกเอ่ยบอกออกไป
'ก็เหมือนที่มึงไม่เคยรู้ ว่ากูเองก็รักมึงไม่แพ้ที่มึงรักเค้าไง'
#ฟิคจรอนันต์
#อวี่ฝาน
#คู่มือการเป็นเลขาของคุณชายอวี่
"ฉันยอมแล้ว คราวนี้ไม่ว่านายจะขออะไรฉันจะให้นายทุกอย่างเลย" ถ้อยคำนั้นแทบอ้อนวอนร้องขอ
"ทุกอย่างเลยเหรอครับ"
"..."
"งั้นผมไปก่อนนะครับ"
ทว่ากงจื่ออวี่รู้ดี
นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาทำให้จินฝานไม่ได้
"ขอโทษ" อ้อมแขนตวัดกอดไม่ยินยอม
เขาเห็นแก่ตัวเกินไป
"จินฝานอย่าไปเลยนะ"
"..."
"อย่าทิ้งผมไปเลย"
#อวี่ฝาน
#คู่มือการเป็นเลขาของคุณชายอวี่
"ฉันยอมแล้ว คราวนี้ไม่ว่านายจะขออะไรฉันจะให้นายทุกอย่างเลย" ถ้อยคำนั้นแทบอ้อนวอนร้องขอ
"ทุกอย่างเลยเหรอครับ"
"..."
"งั้นผมไปก่อนนะครับ"
ทว่ากงจื่ออวี่รู้ดี
นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาทำให้จินฝานไม่ได้
"ขอโทษ" อ้อมแขนตวัดกอดไม่ยินยอม
เขาเห็นแก่ตัวเกินไป
"จินฝานอย่าไปเลยนะ"
"..."
"อย่าทิ้งผมไปเลย"