Eit døme eg kjem på er det finske ordet kaupunki, som betyr "by". På gamalnorsk heiter det kaupangr, som norsk kaupang, og på svensk har ein jo köping, medan på gamalgutnisk heiter det "kaupungr". So det er nok godt mogleg at det er der det kjem frå.

Norsk: Konge
Svensk: Konung (kung)
Islandsk: Konungur (kóngur)
Norrønt: Konungr (kongr)
Urgermansk: *kuningaz
Finsk: Kuningas

Engelsk: Ale
Norsk: Øl
Norrønt: Ǫl
Urnordisk: Alu
Urgermansk: *alu (men *aluþ- i bøyingar)
Sein-førgermansk: *álut
Førgermansk: *álud
Finsk: olut

Engelsk: Ale
Norsk: Øl
Norrønt: Ǫl
Urnordisk: Alu
Urgermansk: *alu (men *aluþ- i bøyingar)
Sein-førgermansk: *álut
Førgermansk: *álud
Finsk: olut

Det var gigantiske hopp på 90-talet som eg ikkje synest vi har hatt sidan. Eg må sjølvsagt seia eg er veldig imponert av nye spel, men hoppet over dei siste 20 åra kjennest mindre ut enn dei fyrste få åra av 90-talet.

Berre fordi noko er 20 eller til og med 30 år gamalt, so puttar det ikkje det i same bås som NES' 8-bit.

Eg synest spel i dag ikkje eigenleg er so mykje lengre forbi noko frå td 2007, enn at det er meir refinert og detaljert.