(11.11)

?!!

คุณสมบัติที่ดีของผู้เป็นฮันเตอร์นอกจากใจรักการผจญภัย สำรวจ ช่างสังเกต เอาตัวรอดดีเยี่ยม ก็ต้องเป็นเรื่องของดวงนี่เองสินะ!!!

ความท้ายทายรูปแบบใหม่สร้างแรงกระตุ้นให้นายฮันเตอร์คนนี้ขึ้นมาอีกครา

โหมดแบตสำรอง ออน!!!

วาดลวดลายเดินเฉียงไป[D2] ออกข้างไป[E2]ตามด้วยกระโดดกลิ้งชิดมุม[A1] ตามด้วยกลิ้งหน้าจบหนึ่งสเต๊ป

+

ยืนโงนเงนอย่างไม่มั่นคง ลงท้ายก็เซไปโดนของตกแต่งในช่อง[C3]ที่อยู่ข้างๆเข้าจนได้

“เอ๊ะ?! เอ๊~~~?!!! เมื่อกี๊ป่าวชนโดนอะไรน๊าาาาาา”

กุมไหล่ที่แสนบอบบางและโชคร้ายด้วยท่าทีปกป้องเต็มที่!แต่ไม่ได้ชนอะไรจริงจริ๊งงงง

“ไอคุจางงงง อย่ามัวแต่ดูแผนที่ซี่ โธ่!“

ถ้าเขาเปิดผ้าปิดตาก็จะพบเองว่าเพื่อนร่วมทีมตั้งใจชมละครฉากนี้อย่างตั้งใจตั้งแต่ต้นเชียวล่ะ แทบไม่ได้ชายตามองแผนที่สักนิด

ชินัตตะได้รีดแรงขนมที่โซยไปก่อนเข้าบูธนี้ไปใช้การการวิ่งเมื่อครู่จนหมดก็อก

ฮันเตอร์หนุ่มน้อยคนนี้จึงได้แต่ลากสังขารไปตามทางที่ถูกบอก อาจต้องลองเขย่าดูเผื่อจะไปเจอปุ่มใช้แบตสำรองก็ได้

“ง่าาาา~ว่าแต่ทางลับนี่จะมีกับดักมั้ยน้าาา”

เป็นโชคดีของนายชินัตตะที่ได้ยืนบนช่อง [B3] โดยสวัสดิภาพ

“คราวนี้ฟังดูจืดๆอ่า~แถมไม่อร่อยด้วย“

วิ่งมาได้สักพักก็หยุดตามแรงแพชชั่นที่มีต่อของกิน

ถามว่าเขารู้รสชาติกระดาษได้ยังไงอ่ะหรอ

นั่นเป็นความลับล่ะ อ่ะฮิ~~*

“ต้องวิ่งอีกนานมั้ยอ่าาาาา ไม่มีแรงแล้วหนาาาา”

กลายเป็นว่าฮันเตอร์งอแงอยู่กลางสนาม ทีมนี้จะไปรอดมั้ยนะ ต้องรอติดตามกันต่อไป!

“ไฮย่ะะะะ รอดแล้วรึยังงงนะะ ไอคุจางงงงงงง”

พอคิดอะไรไม่ออกก็วิ่งสุดตัวไว้ก่อน บังเอิญโชคยังดีที่คลำผนังหันมาถูกทาง

ฮันเตอร์คนนี้จึงมาถึง [A5]โดยสวัสดิภาพ

“เอ๊~~~แฮ่ก! ฟังแล้วหิวขึ้นมาเลยอ่าาาา”

พอได้ยินว่าอาจได้เจอเซอร์ไพร์สก็รีบกลิ้งไปตามที่อีกคนว่าทันที

ลงท้ายก็กำลังนอนแผ่อยู่ในช่อง [A6]

ไม่ใช่ว่ากะระยะถูกอะไรหรอกแต่กลิ้งจนมาชนผนังแล้วต่างหากล่ะ

หลังลูบเข่าปอยๆก็ได้ยินเสียงคำรามในลำคอประกอบฉากเข้ามา

นี่มัน!!!

“ถ้ำไดโนเสาร์?!!!” เขากระซิบใส่เครื่องสื่อสารถุงคนที่อยู่อีกฝั่งด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเป็นเด็กๆ

ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเตรียมย่องไปจิ๊กไข่ตามแผนเดิมทันที

“เอ๊~~~ ต้องกระโดดข้ามสินะ!“

ทว่าก่อนที่จะกระโดดนั้นเอง

”อ๊ะะะะ แต่ถ้ามีบ่อโคลนแปลว่าใกล้ๆอาจมีแหล่งน้ำ! แล้วก็อาจได้เจอไดโนเสาร์อีกน่ะสิ?!“

”ไอคุจาง คิดว่าถ้าผมกระโดดลงบ่อโคลนค่อยไปหาไดโนเสาร์จะพอกลบกลิ่นแล้วเข้าใกล้มันได้มั้ยอ่ะ?!“

เขายังคงมีความมุ่งมั่นตั้งใจในการพบเจอไดโนเสาร์อยู่เต็มเปี่ยมเลยล่ะ!

แบบว่าไหนๆแล้วนี่นา ตัวนี้อาจเป็นคนละสายพันธ์กะตัวก่อนก็ได้นี่!!!

นายชินัตตะก้าวเท้าขวาไปบนช่อง [B8] อย่างง่ายดาย

“เอ๊ะ?! อะไรกัน?!ไม่จริงน่าาาา เสียงไดโนเสาร์นี่นาาาา ไม่น้าคุณแม่ไดโนววว ผมไม่ได้จะมาลักพาตัวลูกคุณไปซักกะหน่อยยย“

หลังวิ่งไปได้สักจิ๊ดเท่าที่พลังขาลีบๆจะไปถึง ลงท้ายก็ไปนั่งจับเข่าเม้ากับไดโนเสาร์เสียชิบ เสียเวลาไป 1 ตา เอวัง

#AZK_Jugyousankan

[สวัสดีไดอารี่~* วันนี้คุณน้ามาเยี่ยมการเรียนการสอนที่โรงเรียนใหม่ล่ะ ขากลับได้ไปกินไอติมกันด้วย]

“ดูเหมือนว่าน้าจะลืมเอากระเป๋าตังค์มาแหะ ชินัตตะคุง ฝากด้วยล่ะกันนะ”
“คร้าบผม~”
เด็กมัธยมที่ควักเงินจ่ายแทนน้าวัยกลางคน

“หวา ไอติมละลายเร็วจัง!“
”น้าถือสูงๆหน่อย เดี๋ยวผมรับเอง!“
เหตุวุ่นวายหลังเดินออกจากร้านไอติมได้ไม่เท่าไหร่

#AZK_WaterParty

(แวะมาแปะๆคอสตูมเปียกๆคู่หูดูโอ้รูมเมท)

(เป็นชุดคู่ล่ะ)

นายจะได้เห็นชุดฉลามสีน้ำเงินแบบเต็มตัวใส่คู่กับรองเท้าฉลามเข้าเช็ทแบบไม่คิดมาก แถมมาด้วยกางกางใน—ปกติ โชคดีที่มันยังปกติ!!!

“กุ๊กกรู้วว~~ทางนิๆ”

เมื่อหันไปมองตรงมุมนึงดีๆนายจะเห็นสหายฉลามสีชมพูที่มองออกเพราะแสงจากโคมไฟรูปประภาคารในมือ

ฉลามสองตัวเดินดุ๊กดิ๊กเรียงกันไปตามแนวผนังก่อนจะหายเข้าเต้นท์ที่หันหน้าทางเข้าเข้าหาผนัง

มาเจอกองรังหมอนนุ่มนิ่มเจ้าเก่า

อันที่จริงด้านหน้าก็มีห้องเปลี่ยนชุดแท้ๆแต่ในเมื่อไอคุขึ้นนอนแล้วนี่ก็เหมือนเขากับเพื่อนยากครองที่นี่แหละนะ จะทำยังไงก็ได้นี่นา ฮุๆๆๆ

“ล้างตัวกันก่อนๆ!”

โยนถุงไปอีกด้าน จอดรองเท้าหูต่ายก่อนจะไปเปิดน้ำอุ่นๆจากฝักบัวละกวักมือนายเข้าไปด้วยกัน

ถ้านายมองเลยไปทางอ่างออนเซ็นจะเห็นเลยเป็นวิวต้นไม้พุ่มเตี้ยบังไม่ให้คนอื่นมองเข้ามาจากสวนด้านนอกที่มืดจนคล้ายอยู่ใต้ดินจริงๆ

(คั่นด้วยการไทม์สคริป

ภาพบอมแรกในโรลง้านหรือ…)

(+บวกเฉพาะกิจให้พอเห็นภาพมากขึ้น)

ขนมเค้กบนถาดแต่ละชิ้นคนละรส ถูกแบ่งอย่างดี ชีสเค้กหน้าผลไม้ มองบลัง ช็อคโกแลค ชีสเค้กปกติ

และเพราะครังเป็นระเบียบมาก นายหาส้อมเจอได้ในถาดเก็บภาชนะข้างๆตู้เย็น

📍 #AZK_Commu 📍

โฮเนโนะ ชินัตตะ

โรงเรียนมัธยมปลายคิคุมิ ปี 1 หลักสูตรสวัสดิการสังคม

bit.ly/4hNypwJ