安倍 悠誠 | Abe Yusei | อาเบะ ยูเซย์
3 年 | ชมรมคหกรรม [คาร์ใจดีคุยกับทุกคน มาขอขนมได้] >แอคทีฟเป็นพักๆ บวกได้ทุกโพสลอย<
>ขอบคุณรูปโปรไฟล์ by ผปค.นาโอะคุงนะคะ! <
[โรลเปิด l แยกรูท l ช่วงเที่ยงวันอาทิตย์]
ชุดสีชมพู แว่นกันน้ำ และ…กางเกงว่ายน้ำลายเป็ด ดูเหมือนเจ้าตัวจะพร้อมมาสนุกเสียเต็มที่ทีเดียว
หลังจากเล่นน้ำแบบสุดเหวี่ยงมาในครึ่งเช้าดูเหมือนท้องจะร้องยูเซย์จึงมาหาหวานเย็นทานเสียหน่อย
ตอนกำลังกินอยู่ก็เหลือบไปเห็น [คุณ] ที่กำลังมองมา เขาจึงเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ว่าไง~ อยากกินเจ้านี่หรอ?”
[โรลเปิด l แยกรูท l ช่วงเที่ยงวันอาทิตย์]
ชุดสีชมพู แว่นกันน้ำ และ…กางเกงว่ายน้ำลายเป็ด ดูเหมือนเจ้าตัวจะพร้อมมาสนุกเสียเต็มที่ทีเดียว
หลังจากเล่นน้ำแบบสุดเหวี่ยงมาในครึ่งเช้าดูเหมือนท้องจะร้องยูเซย์จึงมาหาหวานเย็นทานเสียหน่อย
ตอนกำลังกินอยู่ก็เหลือบไปเห็น [คุณ] ที่กำลังมองมา เขาจึงเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ว่าไง~ อยากกินเจ้านี่หรอ?”
“นางาโตะคุงนี่“
“ประธานหน้าบึ้งอย่างกับไม่เต็มใจถ่ายเลยนะเนี่ย www”
“นางาโตะคุงนี่“
“ประธานหน้าบึ้งอย่างกับไม่เต็มใจถ่ายเลยนะเนี่ย www”
โรลเปิด | โกงเวลา | ห้องชมรมคหกรรม
วันนี้ที่ชมรมคหกรรมก็ยังส่งกลิ่นหอมกรุ่นออกมาเช่นเดียวกับทุกวัน ยูเซย์แม้จะไม่ได้มีความรู้สึกอยากกินของหวานมากนักซะเท่าไหร่แต่ก็ยังตีครีมรสหวานในมือเพื่อเอาไปตกแต่งเค้กที่ตนอบเอาไว้อยู่ดี
ถ้ามีคนช่วยกินก็คงดี
เขาคิดก่อนจะหันหน้าไปสบตากับ ‘คุณ’ ที่กำลังเปิดประตูเข้ามาด้วยเหตุผลบางอย่าง
“ลองกินเจ้านี่หน่อยมั้ยครับ?”
โรลเปิด | โกงเวลา | ห้องชมรมคหกรรม
วันนี้ที่ชมรมคหกรรมก็ยังส่งกลิ่นหอมกรุ่นออกมาเช่นเดียวกับทุกวัน ยูเซย์แม้จะไม่ได้มีความรู้สึกอยากกินของหวานมากนักซะเท่าไหร่แต่ก็ยังตีครีมรสหวานในมือเพื่อเอาไปตกแต่งเค้กที่ตนอบเอาไว้อยู่ดี
ถ้ามีคนช่วยกินก็คงดี
เขาคิดก่อนจะหันหน้าไปสบตากับ ‘คุณ’ ที่กำลังเปิดประตูเข้ามาด้วยเหตุผลบางอย่าง
“ลองกินเจ้านี่หน่อยมั้ยครับ?”
10.00 | หน้าห้างดิแอเรีย
สวยสาธารณะเดินมาไม่เท่าไหร่ก็ถึงห้างที่เป็นจุดนัดหมายกันจนได้
ยูเซย์ที่อยู่ในชุดลำลองมองรอบบริเวณที่คนไม่แน่นหนามากตามประสาของห้างที่พึ่งเปิดให้บริการ ก่อนจะตัดสินใจหาที่ยืนรออยู่ตรงบริเวณที่หาเจอได้ง่าย
เขาดูอารมณ์ดีมากเลยทีเดียว คงเป็นเพราะว่าจะได้กินไอศกรีมรสช็อกโกแลตจากคนมาสายล่ะมั้ง
10.00 | หน้าห้างดิแอเรีย
สวยสาธารณะเดินมาไม่เท่าไหร่ก็ถึงห้างที่เป็นจุดนัดหมายกันจนได้
ยูเซย์ที่อยู่ในชุดลำลองมองรอบบริเวณที่คนไม่แน่นหนามากตามประสาของห้างที่พึ่งเปิดให้บริการ ก่อนจะตัดสินใจหาที่ยืนรออยู่ตรงบริเวณที่หาเจอได้ง่าย
เขาดูอารมณ์ดีมากเลยทีเดียว คงเป็นเพราะว่าจะได้กินไอศกรีมรสช็อกโกแลตจากคนมาสายล่ะมั้ง
เพราะว่าวันนี้ไม่ได้เข้าชมรม ยูเซย์จึงมีเวลามาช่วยร้านของทางบ้านขายเบเกอรี่ในช่วงเย็นหลังจากไม่ได้ทำมานาน
ใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้ากว่าปกติจากการเรียนมาทั้งวันก็พลันมีรอยยิ้มขึ้นเมื่อเห็น [คุณ] ที่กำลังเข้ามาในร้าน
”สวัสดีครับ วันนี้อยากรับอะไรดี?“
[มา + กันได้นะครับ! ]
เพราะว่าวันนี้ไม่ได้เข้าชมรม ยูเซย์จึงมีเวลามาช่วยร้านของทางบ้านขายเบเกอรี่ในช่วงเย็นหลังจากไม่ได้ทำมานาน
ใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้ากว่าปกติจากการเรียนมาทั้งวันก็พลันมีรอยยิ้มขึ้นเมื่อเห็น [คุณ] ที่กำลังเข้ามาในร้าน
”สวัสดีครับ วันนี้อยากรับอะไรดี?“
[มา + กันได้นะครับ! ]
[ 💗 = ขอโค (เดี๋ยวเราก๊อกๆไปนะคะ ╰(*´︶`*)╯♡)
🔁 = หาเพื่อนให้! , เนียนรู้จัก <3 ]
[มาโคมาเล่นกับพี่ยูเซย์ได้นะคะ! เดี๋ยวแถมลูกอมให้สามเม็ดเลย?!]
[ 💗 = ขอโค (เดี๋ยวเราก๊อกๆไปนะคะ ╰(*´︶`*)╯♡)
🔁 = หาเพื่อนให้! , เนียนรู้จัก <3 ]
[มาโคมาเล่นกับพี่ยูเซย์ได้นะคะ! เดี๋ยวแถมลูกอมให้สามเม็ดเลย?!]
ดูเหมือนยูเซย์จะอบขนมเยอะเกินไปอีกแล้ว..
ดูเหมือนยูเซย์จะอบขนมเยอะเกินไปอีกแล้ว..
“เค้าว่ากันว่าแม้จะเครียดแค่ไหนแต่ด้วยขนมคำเดียวก็ทำให้ความน่าปวดหัวมันหายไปได้“
”เธออยากลองชิมขนมที่ผมทำมั้ย คราวนี้เป็นชูครีมล่ะ♪(๑ᴖ◡ᴖ๑)♪”
安倍 悠誠 | Abe Yusei | อาเบะ ยูเซย์
3 年 | ชมรมคหกรรม
doc: bit.ly/42cA4Yg
co, roleplay, dm ok☝🏻💗
“เค้าว่ากันว่าแม้จะเครียดแค่ไหนแต่ด้วยขนมคำเดียวก็ทำให้ความน่าปวดหัวมันหายไปได้“
”เธออยากลองชิมขนมที่ผมทำมั้ย คราวนี้เป็นชูครีมล่ะ♪(๑ᴖ◡ᴖ๑)♪”
安倍 悠誠 | Abe Yusei | อาเบะ ยูเซย์
3 年 | ชมรมคหกรรม
doc: bit.ly/42cA4Yg
co, roleplay, dm ok☝🏻💗