อาจจะเป็นรอยยิ้มที่จริงใจที่สุดตั้งแต่คุยกันก็ได้— เพี้ยนไปแล้วแหง
“ฮินะอิจิสินะ—เป็นชื่อที่เพราะดีนะ “ เขาทวนชื่อแล้วพยักหน้าหงึก จะจำเอาไว้
“ยาชิชิเกะ คาซุมะ” ถึงรู้สึกจำได้ลางๆว่าเหมือนอีกฝ่ายจะเคยจำชื่อได้ตอนบุงคะไซไหมนะ
+
อาจจะเป็นรอยยิ้มที่จริงใจที่สุดตั้งแต่คุยกันก็ได้— เพี้ยนไปแล้วแหง
“ฮินะอิจิสินะ—เป็นชื่อที่เพราะดีนะ “ เขาทวนชื่อแล้วพยักหน้าหงึก จะจำเอาไว้
“ยาชิชิเกะ คาซุมะ” ถึงรู้สึกจำได้ลางๆว่าเหมือนอีกฝ่ายจะเคยจำชื่อได้ตอนบุงคะไซไหมนะ
+
[สวนสัตว์โทยามะ แฟมิลี่ พาร์ค]
ไม่แน่ใจว่าครั้งล่าสุดที่มาสวนสัตว์มันเมื่อกี่ปีก่อน แต่สำหรับครั้งนี้ถือเป็นการพักผ่อนที่ดีเลย—
คุณอาจจะพบเขาที่แถวร้านของฝาก และถ้าบังเอิญก็อาจจะได้เห็นสีหน้าแบบที่ไม่ค่อยแสดงออกมา
“อ้าว—บังเอิญจังนะ”
“ทัศนศึกษาสนุกดีเนอะ“ ดูเหมือนเขาจะได้ของฝากมาเต็มเลย
(แวะมา+เจอได้ค่ะ!)
[สวนสัตว์โทยามะ แฟมิลี่ พาร์ค]
ไม่แน่ใจว่าครั้งล่าสุดที่มาสวนสัตว์มันเมื่อกี่ปีก่อน แต่สำหรับครั้งนี้ถือเป็นการพักผ่อนที่ดีเลย—
คุณอาจจะพบเขาที่แถวร้านของฝาก และถ้าบังเอิญก็อาจจะได้เห็นสีหน้าแบบที่ไม่ค่อยแสดงออกมา
“อ้าว—บังเอิญจังนะ”
“ทัศนศึกษาสนุกดีเนอะ“ ดูเหมือนเขาจะได้ของฝากมาเต็มเลย
(แวะมา+เจอได้ค่ะ!)
สองหนุ่ม3-Bที่ตั้งใจมาซื้อชุดสำหรับทัศนศึกษาที่กำลังจะมาถึง..
แต่ทำไมร้านสูทตรงนั้นมันถึงสะดุดตาขนาดนั้นกันนะ
(พี่ชาvีพี่จะใส่สูทไปทัศนศึกษาทำไม)
สองหนุ่ม3-Bที่ตั้งใจมาซื้อชุดสำหรับทัศนศึกษาที่กำลังจะมาถึง..
แต่ทำไมร้านสูทตรงนั้นมันถึงสะดุดตาขนาดนั้นกันนะ
(พี่ชาvีพี่จะใส่สูทไปทัศนศึกษาทำไม)
‘ยูอิจิโร่จะได้กินข้าวรึยังนะ ไม่ได้ไปเดินเล่นด้วยตั้งหลายวันด้วย..
วันนี้ออกไปได้คงต้องเดินด้วยนานหน่อย‘
…
‘วันนี้..ผลสอบออกนี่นา ..
คะแนนก็คงตกตามคาดช่างมันเถอะ’
…
คนคนนั้นเป็นคนจัดการเรื่องนี้แหงーทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ถึงขั้นมานอนโรงพยาบาลก็ได้
กะแค่… ไม่สิก็หนักอยู่แฮะ
’เอาเถอะ‘
‘ยูอิจิโร่จะได้กินข้าวรึยังนะ ไม่ได้ไปเดินเล่นด้วยตั้งหลายวันด้วย..
วันนี้ออกไปได้คงต้องเดินด้วยนานหน่อย‘
…
‘วันนี้..ผลสอบออกนี่นา ..
คะแนนก็คงตกตามคาดช่างมันเถอะ’
…
คนคนนั้นเป็นคนจัดการเรื่องนี้แหงーทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ถึงขั้นมานอนโรงพยาบาลก็ได้
กะแค่… ไม่สิก็หนักอยู่แฮะ
’เอาเถอะ‘
หน้าห้องพยาบาล
“ครับーขอบคุณมากครับ”
พอจบวิชาสุดท้ายเขาก็ปลีกตัวมาขอยาที่ห้องพยาบาล อันที่จริงก็พอรู้ตัวอยู่ว่าสภาพตัวเองวันนี้ดูไม่ดียิ่งกว่าเมื่อวานซะอีก
พอคิดว่าจะเรียกคุณพ่อบ้านมาแต่เรื่องของเรื่องเวลานี้..ไม่เอาดีกว่า
‘ถ้าเดินกลับไปตอนนี้ก็น่าจะถึงพอๆกัน’
อ่า—
(แวะมาเจอหิ้วไปได้นะคะ—)
หน้าห้องพยาบาล
“ครับーขอบคุณมากครับ”
พอจบวิชาสุดท้ายเขาก็ปลีกตัวมาขอยาที่ห้องพยาบาล อันที่จริงก็พอรู้ตัวอยู่ว่าสภาพตัวเองวันนี้ดูไม่ดียิ่งกว่าเมื่อวานซะอีก
พอคิดว่าจะเรียกคุณพ่อบ้านมาแต่เรื่องของเรื่องเวลานี้..ไม่เอาดีกว่า
‘ถ้าเดินกลับไปตอนนี้ก็น่าจะถึงพอๆกัน’
อ่า—
(แวะมาเจอหิ้วไปได้นะคะ—)
10月30日 | วันที่สองของการสอบ
ระหว่างที่ทำข้อสอบจู่ๆก็รู้สึกได้ว่าอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นมากว่าปกติ
เพราะอากาศวันนี้หรอ..ไม่ใช่มั้ง
มือขีดเขียนวกวนไปมาทั้งๆที่ถ้าเป็นปกติโจทย์แบบนี้ควรแก้ได้ง่ายๆแท้ๆ
เขาส่ายหัวเล็กน้อย พยายามสะบัดบทสนทนาเมื่อสองคืนก่อนออก อาการปวดหัวก็แล่นจี๊ดเข้ามาในโสตประสาท
‘คิดไม่ออก’
10月30日 | วันที่สองของการสอบ
ระหว่างที่ทำข้อสอบจู่ๆก็รู้สึกได้ว่าอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นมากว่าปกติ
เพราะอากาศวันนี้หรอ..ไม่ใช่มั้ง
มือขีดเขียนวกวนไปมาทั้งๆที่ถ้าเป็นปกติโจทย์แบบนี้ควรแก้ได้ง่ายๆแท้ๆ
เขาส่ายหัวเล็กน้อย พยายามสะบัดบทสนทนาเมื่อสองคืนก่อนออก อาการปวดหัวก็แล่นจี๊ดเข้ามาในโสตประสาท
‘คิดไม่ออก’
“เห็นคาโฮะจังเป็นแค่ของฝากแบบนี้…มันไม่ใจร้ายกับเธอไปหน่อยหรอครับ”
เขาเงยหน้าแล้วฝืนยิ้มบางๆออกมา
“เอาเป็นว่าไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะดูแลเธอเอง“
”คุณพ่อก็ไปทำงานเถอะครับ แล้วก็..อย่าฝืนมากนะครับ“
อา—
ดวงตาไร้ประกายหันมาเผยรอยยิ้มบางๆตอบกลับ
(2)
“เห็นคาโฮะจังเป็นแค่ของฝากแบบนี้…มันไม่ใจร้ายกับเธอไปหน่อยหรอครับ”
เขาเงยหน้าแล้วฝืนยิ้มบางๆออกมา
“เอาเป็นว่าไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะดูแลเธอเอง“
”คุณพ่อก็ไปทำงานเถอะครับ แล้วก็..อย่าฝืนมากนะครับ“
อา—
ดวงตาไร้ประกายหันมาเผยรอยยิ้มบางๆตอบกลับ
(2)
23:58
เสียงนาฬิกายังคงดังท่ามกลางความเงียบกริบในห้องนั่งเล่นของบ้าน
คนที่ไม่ได้คิดว่าจะกลับมาดันกลับมาในเวลาแบบนี้แถมยัง.. บนสนทนาที่ชวนอึดอัด กลิ่นบุหรี่ที่ลอยมาแตะจมูก
เขาไม่ชอบมันสักอย่าง
“เรื่องที่จะพูด..มีแค่นี้ใช่ไหมครับ”
“คุณพ่อ”
คู่สนทนาไม่มีท่าทีที่จะเหลียวมามองสักนิด คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปน่ะหรอ
เขาหลุบตาต่ำมองมือที่กำแน่นอยู่บนตัก
(1)
23:58
เสียงนาฬิกายังคงดังท่ามกลางความเงียบกริบในห้องนั่งเล่นของบ้าน
คนที่ไม่ได้คิดว่าจะกลับมาดันกลับมาในเวลาแบบนี้แถมยัง.. บนสนทนาที่ชวนอึดอัด กลิ่นบุหรี่ที่ลอยมาแตะจมูก
เขาไม่ชอบมันสักอย่าง
“เรื่องที่จะพูด..มีแค่นี้ใช่ไหมครับ”
“คุณพ่อ”
คู่สนทนาไม่มีท่าทีที่จะเหลียวมามองสักนิด คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปน่ะหรอ
เขาหลุบตาต่ำมองมือที่กำแน่นอยู่บนตัก
(1)
พออ่านโจทย์แล้วก็นึกออกแล้ววิ่งตามหาทันที
“นี่ ! ยังวิ่งไหวไหม“
”มาวิ่งเข้าเส้นชัยด้วยกันจะได้รึเปล่า?”
@azk-hifumi.bsky.social (ขออนุญาตพามาด้วยนะคะ🥺)
พออ่านโจทย์แล้วก็นึกออกแล้ววิ่งตามหาทันที
“นี่ ! ยังวิ่งไหวไหม“
”มาวิ่งเข้าเส้นชัยด้วยกันจะได้รึเปล่า?”
@azk-hifumi.bsky.social (ขออนุญาตพามาด้วยนะคะ🥺)
พอเสียงสัญญาณเริ่มก็ออกตัววิ่งทันที ดูไหวอยู่—
“ฝากต่อด้วย!”
พอเสียงสัญญาณเริ่มก็ออกตัววิ่งทันที ดูไหวอยู่—
“ฝากต่อด้วย!”
กวาดตาอ่านดวงของตัวเอง
ดวงตกหรอ? แถมเป็นเรื่องสุขภาพอีก
ถึงตอนนี้ร่างกายจะยังปกติดี— แต่คงต้องระวังหน่อยรึเปล่านะ ?
กวาดตาอ่านดวงของตัวเอง
ดวงตกหรอ? แถมเป็นเรื่องสุขภาพอีก
ถึงตอนนี้ร่างกายจะยังปกติดี— แต่คงต้องระวังหน่อยรึเปล่านะ ?
ชอบงั้นหรอ— ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้สื่ออกมาว่าไม่ชอบแท้ๆ
แน่นอนว่าเป็นวิธีการที่ไม่ได้ผลกับเขาน่ะ..แต่เอาเถอะ ถือว่าผ่านก็แล้วกัน
“งั้นหรอครับー”
“ฮะฮะ..ดีใจที่นั่นเป็นคำตอบของคุณนะ”
—ยินดีด้วยคุณได้ปลดล็อกรอยยิ้ม(ธุรกิจ)ของเจ้าชายหนอนหนังสือ
ก่อนที่จะโค้งหัวแล้วเดินหายไปหยิบของรางวัลมา
+
ชอบงั้นหรอ— ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้สื่ออกมาว่าไม่ชอบแท้ๆ
แน่นอนว่าเป็นวิธีการที่ไม่ได้ผลกับเขาน่ะ..แต่เอาเถอะ ถือว่าผ่านก็แล้วกัน
“งั้นหรอครับー”
“ฮะฮะ..ดีใจที่นั่นเป็นคำตอบของคุณนะ”
—ยินดีด้วยคุณได้ปลดล็อกรอยยิ้ม(ธุรกิจ)ของเจ้าชายหนอนหนังสือ
ก่อนที่จะโค้งหัวแล้วเดินหายไปหยิบของรางวัลมา
+
#AZK_3B | #AZK_PuriPuriCafe
คาซุมะในลุคเจ้าชาย ที่นานๆทีจะใส่แว่น
ก็เพราะเป็น“เจ้าชายหนอนหนังสือ”นี่นา
”ลองแวะเข้ามาดูเมนูก่อนก็ได้นะ—” ยังคงทำหน้านิ่งเหมือนเดิมเลย?
#AZK_3B | #AZK_PuriPuriCafe
คาซุมะในลุคเจ้าชาย ที่นานๆทีจะใส่แว่น
ก็เพราะเป็น“เจ้าชายหนอนหนังสือ”นี่นา
”ลองแวะเข้ามาดูเมนูก่อนก็ได้นะ—” ยังคงทำหน้านิ่งเหมือนเดิมเลย?
‘อ่าー‘ เรื่องใช้กำลังเนี่ยว่าไงดี คงชนะไม่ได้ เพราะงั้นปล่อยใจก็แล้วกัน (…)
“ขอรบกวนด้วยล่ะ”
‘อ่าー‘ เรื่องใช้กำลังเนี่ยว่าไงดี คงชนะไม่ได้ เพราะงั้นปล่อยใจก็แล้วกัน (…)
“ขอรบกวนด้วยล่ะ”
คนเป็นลูกพี่ลูกน้องที่น่าจะช่วยได้ก็หายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย
คนเป็นลูกพี่ลูกน้องที่น่าจะช่วยได้ก็หายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย
’ลมเย็นดีจัง‘
“อ๊ะ” รู้สึกเหมือนฝุ่นจะเข้าตาเลยเผลอขยี้ตาไปนิดหน่อย และมาตระหนักว่าไม่ควรทำอย่างนั่น
ฝุ่นที่เข้าตาทำให้น้ำตาไหลรินออกมาเล็กน้อย
กลายเป็นฉากMV เพลงเศร้าไปซะแล้ว!!?
’ลมเย็นดีจัง‘
“อ๊ะ” รู้สึกเหมือนฝุ่นจะเข้าตาเลยเผลอขยี้ตาไปนิดหน่อย และมาตระหนักว่าไม่ควรทำอย่างนั่น
ฝุ่นที่เข้าตาทำให้น้ำตาไหลรินออกมาเล็กน้อย
กลายเป็นฉากMV เพลงเศร้าไปซะแล้ว!!?
'ของขวัญวันเกิดน่ะ'
"แต่ยังไม่ถึงวันเกิดผมเลยนะครับ" อีกตั้งนานแหนะ
'ล่วงหน้าน่ะ'
"..."
อาー
"ขอบคุณนะครับ คุณปู่"
...
...
'ของขวัญวันเกิดน่ะ'
"แต่ยังไม่ถึงวันเกิดผมเลยนะครับ" อีกตั้งนานแหนะ
'ล่วงหน้าน่ะ'
"..."
อาー
"ขอบคุณนะครับ คุณปู่"
...
...
'ก้มลงอีกนิด'
"ครับ?" มือที่แสนอ่อนโยนวางบนลงศรีษะแล้วลูบหัวอยากเบามือ
'โย้ช ถึงจะโตเป็นหนุ่มหล่อแต่คาซุมะจังก็ยังเป็นเจ้าตัวน้อยอยู่สิน้า'
ดวงตาเบิกกว้าง มองไปยังคุณปู่ที่อยู่บนเตียงคนไข้เหมือนเป็นการส่งกำลังใจให้
ลมหายใจถูกพ่นออกคลายกังวล
"นั่นสินะครับ"
'โอ๊ะ เมื่อกี้ยิ้มด้วยหรอ?'
"ครับ?"
...
...
'ก้มลงอีกนิด'
"ครับ?" มือที่แสนอ่อนโยนวางบนลงศรีษะแล้วลูบหัวอยากเบามือ
'โย้ช ถึงจะโตเป็นหนุ่มหล่อแต่คาซุมะจังก็ยังเป็นเจ้าตัวน้อยอยู่สิน้า'
ดวงตาเบิกกว้าง มองไปยังคุณปู่ที่อยู่บนเตียงคนไข้เหมือนเป็นการส่งกำลังใจให้
ลมหายใจถูกพ่นออกคลายกังวล
"นั่นสินะครับ"
'โอ๊ะ เมื่อกี้ยิ้มด้วยหรอ?'
"ครับ?"
...
...
พอรับกระดาษมาก็เลื่อนดูทีละแผ่นทีละแผ่น
’อ๋าー ครั้งนี้พลาดไปเยอะเลย‘ ในหลายๆวิชาน่ะ
พอดูฟิสิกส์ข้อนั้นก็พบว่าผิดจริงๆด้วย.. ฟิสิกส์ครั้งนี้ยากจริงๆนั่นแหละ
พอรับกระดาษมาก็เลื่อนดูทีละแผ่นทีละแผ่น
’อ๋าー ครั้งนี้พลาดไปเยอะเลย‘ ในหลายๆวิชาน่ะ
พอดูฟิสิกส์ข้อนั้นก็พบว่าผิดจริงๆด้วย.. ฟิสิกส์ครั้งนี้ยากจริงๆนั่นแหละ
“อ๋อーข้อนั้นไม่มีอะไรซับซ้อนหรอก“
(คาซุมะคุงช่วงเตรียมสอบค่ะะ สมมุติว่าโทรมาให้ช่วยปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ🤓)
“อ๋อーข้อนั้นไม่มีอะไรซับซ้อนหรอก“
(คาซุมะคุงช่วงเตรียมสอบค่ะะ สมมุติว่าโทรมาให้ช่วยปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ🤓)