มาโมรุก็ยังคงร่วมกิจกรรมอย่างไม่หยุดหย่อน เสมือนตัวเองเป็นนักเรียนที่กำลังตามหาชมรมเข้า คราวนี้ก็มาถึงชมรมดนตรี

เมื่อฟังที่นักเรียนสอน เขาผู้ร้อนวิชาจึงหยิบสะพายสายเบสพาดบนบ่ากว้าง มือซ้ายจับคอร์ด มือขวาดีดสายเบสตามจังหวะเพลงที่คุ้นหู

"ไม่เลว"

เขาชื่นชมตัวเองที่ลองรอบแรกก็สามารถสร้างเสียงอันไพเราะออกมาได้

ไม่ตอบแต่มือก็ล้วงไปหยิบกระดาษแผ่นใหม่ ภาวนาไม่ให้ตัวเองจับได้ใบเก่าที่วางไปไม่นาน

ผลออกมาดีกว่าเดิม เป็นที่ปรึกษาชมรมนั้นพอดี เห็นหน้าเห็นตาคนในชมรมบ่อย

"รอสักครู่ เดี๋ยวกลับมา"

พูดจบก็วิ่งไปตามหาสิ่งที่อยู่ในกระดาษทันที

มาเยี่ยมเยียนชมรมกรีฑา และไม่พลาดที่จะร่วมกิจกรรม มือใหญ่ล้วงเข้าไปในกล่อง แล้วหยิบกระดาษขึ้นมาหนึ่งแผ่น

ผลปรากฎออกมาเป็นสิ่งที่เขาหาไม่ได้ในตอนนี้...

ถึงจะเคยคบๆเลิกๆ แต่พอมาเป็นอาจารย์เขาก็ไม่ได้สานความสัมพันธ์กับใครต่อ จึงต้องเก็บกระดาษลงไปในกล่องเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

'ให้เด็กเขาจับได้อันนี้น่าจะดีกว่า'

ในฐานะครูที่ปรึกษาเขาก็อยากจะลองทำกิจกรรมที่เด็กในชมรมช่วยกันคิด จึงจบที่จ่ายสามร้อยเยนด้วยความเต็มใจ

เคร้ง!!

เสียงจากไม้โลหะกระทบกับลูกเด้งลอยไปไกล คงเป็นเพราะวิถีลูกจากเครื่องเป็นลูกตรงเลยจับทางตีได้ง่ายจนครบห้าลูกอย่างที่ตั้งใจไว้

เมื่อได้รับของรางวัลเขาก็แทบจะขำออกมาเมื่อได้เห็นรูปภาพเมดหนุ่มผู้น่ารัก(?) ก่อนจะรู้สึกหนักใจที่ไม่กล้าเก็บรูปไว้ในกระเป๋าเงิน หากมีใครมาเห็น

#AZK_Commu

“ วิ่งไปๆ อย่าบ่น แค่สามรอบเอง ”
“ อีกนิดเดียว! จะถูกรางวัลแล้วแท้ๆ ”

天峰 護 | Amamine Mamoru

体育教師 | ครูพลศึกษา [ฟุตบอล] ⚽

Doc : citly.me/gNjfG

CMS by KX Mxn