" แกล้งที่ไหน นี่ส่วนของนายต่างหาก "
ทั้งที่ปกติเป็นคนที่ได้ของกินแล้วจะหวงมากแท้ๆ แต่รอบนี้คุ้มค่านะ !
" แกล้งที่ไหน นี่ส่วนของนายต่างหาก "
ทั้งที่ปกติเป็นคนที่ได้ของกินแล้วจะหวงมากแท้ๆ แต่รอบนี้คุ้มค่านะ !
แน่นอนว่าก็เล่นสนุกไปซะทุกเกม
อดทนไว้ คัตสึกิ แค่พุดดิ้งเอง แค่พุดดิ้งเด้งดึ๋งๆน่ากิน. . .
กลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่
” ข-ขอพุดดิ้งได้มั้ย. . . ครับ “
ปกติจะมีมุมแบบนี้แค่กับคนในครอบครัว ทำเอาแอบอายไปเลย แต่เรื่องกินเรื่องใหญ่ โถ่เอ๊ย แพ้จนได้TT
แน่นอนว่าก็เล่นสนุกไปซะทุกเกม
อดทนไว้ คัตสึกิ แค่พุดดิ้งเอง แค่พุดดิ้งเด้งดึ๋งๆน่ากิน. . .
กลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่
” ข-ขอพุดดิ้งได้มั้ย. . . ครับ “
ปกติจะมีมุมแบบนี้แค่กับคนในครอบครัว ทำเอาแอบอายไปเลย แต่เรื่องกินเรื่องใหญ่ โถ่เอ๊ย แพ้จนได้TT
" เกมที่ผมชอบออกจะโหดไปนิ— หือ ? "
เขาสะดุดตามอีกคน ข้าวหรอ ? อ๋า ไม่แปลกเท่าไหร่
" ตรงนี้หรอ ? " ออกแรงเช็ดหน้าตัวเองไป แต่เหมือนจะลืมอีกข้าง กำลังจะอ้าปากพูดเรื่องเกมต่อ แต่ก็. . .
" อะ นายก็ด้วย " เพราะหน้าไม่ว่างเลยเลือกที่จะชี้ไปที่อีกคนเลย
" เกมที่ผมชอบออกจะโหดไปนิ— หือ ? "
เขาสะดุดตามอีกคน ข้าวหรอ ? อ๋า ไม่แปลกเท่าไหร่
" ตรงนี้หรอ ? " ออกแรงเช็ดหน้าตัวเองไป แต่เหมือนจะลืมอีกข้าง กำลังจะอ้าปากพูดเรื่องเกมต่อ แต่ก็. . .
" อะ นายก็ด้วย " เพราะหน้าไม่ว่างเลยเลือกที่จะชี้ไปที่อีกคนเลย
“ นางิสะก็ตั้งใจวาดหนิ ยังไม่เห็นทำหน้าแบบนั้นเลย “ หรือเราอาจจะไม่สังเกตุเอง ?
มองภาพนั้นสักพักก่อนจะก้มลงไปขีดๆเขียนๆไม่นานก็ยื่นภาพให้ดู
“ ผมชอบภาพของนายมากเลย แต่จะให้รับไว้เฉยๆก็ยังไงอยู่ งั้นแลกกันมั้ย ? ถึงจะไม่รู้ว่าทำออกมาได้ดีพอรึเปล่าก็เถอะ. . .แบบว่า ดูสิ ! มีแต่รอยลบและความลังเลทั้งนั้นเลย ”
“ นางิสะก็ตั้งใจวาดหนิ ยังไม่เห็นทำหน้าแบบนั้นเลย “ หรือเราอาจจะไม่สังเกตุเอง ?
มองภาพนั้นสักพักก่อนจะก้มลงไปขีดๆเขียนๆไม่นานก็ยื่นภาพให้ดู
“ ผมชอบภาพของนายมากเลย แต่จะให้รับไว้เฉยๆก็ยังไงอยู่ งั้นแลกกันมั้ย ? ถึงจะไม่รู้ว่าทำออกมาได้ดีพอรึเปล่าก็เถอะ. . .แบบว่า ดูสิ ! มีแต่รอยลบและความลังเลทั้งนั้นเลย ”
เหมือนคาเฟอีนจะไม่หมดฤทธิ์
เหมือนคาเฟอีนจะไม่หมดฤทธิ์
เล็งและชู้ต ทำเหมือนที่เล่นบาสทุกครั้งเท่านั้นเองแหละน่า
เล็งและชู้ต ทำเหมือนที่เล่นบาสทุกครั้งเท่านั้นเองแหละน่า
หน้ามุ่ย หยิบชุดไปเงียบๆ ใช้เวลาแปปเดียวก็กลับมา
" ถ้าจะให้เสิร์ฟอาหารต้องมีค่าจ้างนะ "
อับอาย
หน้ามุ่ย หยิบชุดไปเงียบๆ ใช้เวลาแปปเดียวก็กลับมา
" ถ้าจะให้เสิร์ฟอาหารต้องมีค่าจ้างนะ "
อับอาย
จู่ๆก็หน้ามืด
จู่ๆก็หน้ามืด
อะ. . .
นักกีฬาอีสปอร์ตน่ะ
( เอ็งสาปข้าใช่มั้ย )
อะ. . .
นักกีฬาอีสปอร์ตน่ะ
( เอ็งสาปข้าใช่มั้ย )