ใช่ อีกฝ่ายยิ้มแทบจะตลอดเวลาที่เจอกันนี้ ถ้าหากไม่ยิ้มเขาเกรงว่าท้องฟ้าจะสลายหายไปในชั่วพริบตาจึงบอกแบบนั้นออกไป
"ผมก็พอจะะดูออกว่าคุณยิ้มบ่อยจริง ๆ"
ประโยคถัดมาทำเอาเขานิ่งไป แม้แต่เดิมจะนิ่งอยู่แล้ว
เขาเงยขึ้นเล็กน้อยก่อนตอบออกไปเสียงเรียบหากแต่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก
"ผมไม่รับประกันนะครับ"
ใช่ อีกฝ่ายยิ้มแทบจะตลอดเวลาที่เจอกันนี้ ถ้าหากไม่ยิ้มเขาเกรงว่าท้องฟ้าจะสลายหายไปในชั่วพริบตาจึงบอกแบบนั้นออกไป
"ผมก็พอจะะดูออกว่าคุณยิ้มบ่อยจริง ๆ"
ประโยคถัดมาทำเอาเขานิ่งไป แม้แต่เดิมจะนิ่งอยู่แล้ว
เขาเงยขึ้นเล็กน้อยก่อนตอบออกไปเสียงเรียบหากแต่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก
"ผมไม่รับประกันนะครับ"
"หาอะไรหรอครับ?"
เมื่อมาถึงคนตัวเล็กเหมือนอยากหาอะไรสักอย่าง ชะเง้อใหญ่จนคอยาวเท่ายีราฟได้
"เดี๋ยวผมช่วย ขอโทษนะครับ"
ว่าแล้วก็ใช้มืออุ้มจากใต้รักแร้อีกฝ่ายชูขึ้นเหมือนสิงโตในเรื่องอะไรสักอย่าง
"เห็นมั้ยครับ?"
"หาอะไรหรอครับ?"
เมื่อมาถึงคนตัวเล็กเหมือนอยากหาอะไรสักอย่าง ชะเง้อใหญ่จนคอยาวเท่ายีราฟได้
"เดี๋ยวผมช่วย ขอโทษนะครับ"
ว่าแล้วก็ใช้มืออุ้มจากใต้รักแร้อีกฝ่ายชูขึ้นเหมือนสิงโตในเรื่องอะไรสักอย่าง
"เห็นมั้ยครับ?"
"อึก"
ชายหนุ่มถูกชนจากด้านหลังดังอั่ก และรู้สึกว่าจะไม่ใช่แค่คน เขาหันกลับไปหาที่มาของแรงนั้น พบเด็กหนุ่มคนหนึ่งพร้อมมีแมวอยู่บนหัว ...
"... ผมพึ่งเคยมาน่ะครับ"
แม้สีหน้าจะเรียบเฉยใต้ผมปรกดวงตาแต่เขามองแมวบนหัวสลับกับเจ้าของไปมาอยู่อยู่งั้น
ทำไมถึงมีสิ่งมีชีวิตก้อนขนติดมาด้วย
เป็นการพบกันที่แปลกเอามาก ๆ เลยนะ ...
"อึก"
ชายหนุ่มถูกชนจากด้านหลังดังอั่ก และรู้สึกว่าจะไม่ใช่แค่คน เขาหันกลับไปหาที่มาของแรงนั้น พบเด็กหนุ่มคนหนึ่งพร้อมมีแมวอยู่บนหัว ...
"... ผมพึ่งเคยมาน่ะครับ"
แม้สีหน้าจะเรียบเฉยใต้ผมปรกดวงตาแต่เขามองแมวบนหัวสลับกับเจ้าของไปมาอยู่อยู่งั้น
ทำไมถึงมีสิ่งมีชีวิตก้อนขนติดมาด้วย
เป็นการพบกันที่แปลกเอามาก ๆ เลยนะ ...
"ขอบคุณครับ"
ประโยคเบา ๆ ลอยตามลมโดยไม่ได้หวังว่าจะให้ผู้รับได้ยินหรือไม่ แค่เอ่ยออกไปจากใจเท่านั้น ...
"ขอบคุณครับ"
ประโยคเบา ๆ ลอยตามลมโดยไม่ได้หวังว่าจะให้ผู้รับได้ยินหรือไม่ แค่เอ่ยออกไปจากใจเท่านั้น ...
"ที่คุณพูดมาก็ถูก"
"ถ้าไม่เห็นด้วยตามันก็คงไม่ใช่"
ว่าแล้วก็หันหน้าเข้าไปทางเข้างานและหันกลับมาหากฝ่ายอีกครั้ง
"ขอบคุณครับ"
ประโยคขอบคุณสั้น ๆ ตอบแทนคำพูดที่เหมือนกำปั้นเขกหัวเขาอย่างจัง เหมือนเตือนว่าไปเข้าสังคมและทำอะไรที่อยากทำซะเจ้างั่งคาเซฮายะ
"ที่คุณพูดมาก็ถูก"
"ถ้าไม่เห็นด้วยตามันก็คงไม่ใช่"
ว่าแล้วก็หันหน้าเข้าไปทางเข้างานและหันกลับมาหากฝ่ายอีกครั้ง
"ขอบคุณครับ"
ประโยคขอบคุณสั้น ๆ ตอบแทนคำพูดที่เหมือนกำปั้นเขกหัวเขาอย่างจัง เหมือนเตือนว่าไปเข้าสังคมและทำอะไรที่อยากทำซะเจ้างั่งคาเซฮายะ
โรลเปิด | แยกรูท
[วันสุดท้าย 20.30 น.]
(มา + ได้เลยค่า ทักทายสั้น ๆ ได้งับ)
ชายหนุ่มยืนอยู่บริเวณทางเข้าวัดซาโยะจิเงียบ ๆ ด้วยความลังเล เขาไม่เคยมางานนี้มาก่อน แม้เขาจะมาทำงานที่นี่ได้ 1 ปี แต่เขาไม่ใช่คนออกจากบ้านบ่อยหรือไปทำกิจกรรมต่าง ๆ
ในมือถือสมุดเกี่ยวกับประเพณีของที่นี่ที่ลงทุนซื้อมาจากร้านหนังสือใกล้ ก้ม ๆ เงย ๆ อยู่อย่างงั้น
โรลเปิด | แยกรูท
[วันสุดท้าย 20.30 น.]
(มา + ได้เลยค่า ทักทายสั้น ๆ ได้งับ)
ชายหนุ่มยืนอยู่บริเวณทางเข้าวัดซาโยะจิเงียบ ๆ ด้วยความลังเล เขาไม่เคยมางานนี้มาก่อน แม้เขาจะมาทำงานที่นี่ได้ 1 ปี แต่เขาไม่ใช่คนออกจากบ้านบ่อยหรือไปทำกิจกรรมต่าง ๆ
ในมือถือสมุดเกี่ยวกับประเพณีของที่นี่ที่ลงทุนซื้อมาจากร้านหนังสือใกล้ ก้ม ๆ เงย ๆ อยู่อย่างงั้น
(มาแปะใบโคของน้องคาเซฮายะค่ะ โคอะไรก็ได้ เป็นได้ในทุกความสัมพันธ์ของทุกคนค่-- ผปค. เหง๊าเหงาาา 🥹
ทางนี้เน้น แชท/โรล>เวิ่น>วาด นะคะ ชอบพัฒนาตัวละคร ค่อนข้างตอบเร็วจนกว่าจะหมดแรง ส่วนแรงวาดค่อนข้างน้อย ...
🔄 = เนียนรู้จัก / ช่วยหาเพื่อน
❤️ = โค เดี๋ยวก๊อก ๆ ไปนะคะ
สุดท้ายนี้ จงรักจงหลง จงรักจงหลง !!)
(มาแปะใบโคของน้องคาเซฮายะค่ะ โคอะไรก็ได้ เป็นได้ในทุกความสัมพันธ์ของทุกคนค่-- ผปค. เหง๊าเหงาาา 🥹
ทางนี้เน้น แชท/โรล>เวิ่น>วาด นะคะ ชอบพัฒนาตัวละคร ค่อนข้างตอบเร็วจนกว่าจะหมดแรง ส่วนแรงวาดค่อนข้างน้อย ...
🔄 = เนียนรู้จัก / ช่วยหาเพื่อน
❤️ = โค เดี๋ยวก๊อก ๆ ไปนะคะ
สุดท้ายนี้ จงรักจงหลง จงรักจงหลง !!)
"อย่าลืมคืนหนังสือนะครับ . . ."
💡瀬名 風早 | Sena Kasehaya | 26Y | บรรณารักษ์ | 183/70 📚
"..." พูด
..... บรรยาย / แชท
/.... กระทำ
(...) ผปค.
Doc : bit.ly/45x6FIP
Co-op | Role | Chat 24/7
"อย่าลืมคืนหนังสือนะครับ . . ."
💡瀬名 風早 | Sena Kasehaya | 26Y | บรรณารักษ์ | 183/70 📚
"..." พูด
..... บรรยาย / แชท
/.... กระทำ
(...) ผปค.
Doc : bit.ly/45x6FIP
Co-op | Role | Chat 24/7