Pode que unha das cousas máis fermosas do 24 fora que estas avoas se converteran en realidade.
“Quen precisa unha avoa?” acolle nas súas páxinas o que máis me importa: os afectos. Quereres e coidados, de ida e volta, tan necesarios para facer o mundo un pouquín mellor, ou máis fácil, máis feliz.

Había tempo que non me enganchaba tanto un libro. Que non me devoraba dun xeito tan brutal. Redondo, coidado. Como me gusta Mariana Enríquez!