【 ชมรมวิทยุกระจายเสียง 】บวก,โรล, ได้หมดเลยนะคะ อาจจะตอบโรลช้าหน่อย 🙇♂️
"อา ขอบคุณที่.. "
เหมือนจะพูดอะไรสักอย่างต่อแต่เผลอมองคุณค้างในจังหวะนี้
"อา ขอบคุณที่.. "
เหมือนจะพูดอะไรสักอย่างต่อแต่เผลอมองคุณค้างในจังหวะนี้
เป็นการขว้างพุ่งตรงที่เฉียบคมและไรที่ติ
...
ซากุระมองค้าง กับภาพตรงหน้า ทั้งหนังสือและรองเท้าที่หล่นลงมาอย่างเหมาะเจาะ
...
"ขอบพระคุณมากครับ คุณโอคุระ โทโมโยะ"
จู่ๆก็เคารพพูดสุภาพขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ...
เป็นการขว้างพุ่งตรงที่เฉียบคมและไรที่ติ
...
ซากุระมองค้าง กับภาพตรงหน้า ทั้งหนังสือและรองเท้าที่หล่นลงมาอย่างเหมาะเจาะ
...
"ขอบพระคุณมากครับ คุณโอคุระ โทโมโยะ"
จู่ๆก็เคารพพูดสุภาพขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ...
โอร่า-ลงมาเซ่---!! ลงมาเซ่---!!!!
....)
โอร่า-ลงมาเซ่---!! ลงมาเซ่---!!!!
....)
.
หนังสือในมือพุ่งปลิวไปพอๆกับแพชชั่นอันแรงกล้า
.
อุทาหรณ์ ณ วันเปิดเทอมใหม่ กรุณาเดินทางอย่างระมัดระวังคือสิ่งที่ลอยเข้ามในหัวก่อนภาพจะตัดไป-
.
หนังสือในมือพุ่งปลิวไปพอๆกับแพชชั่นอันแรงกล้า
.
อุทาหรณ์ ณ วันเปิดเทอมใหม่ กรุณาเดินทางอย่างระมัดระวังคือสิ่งที่ลอยเข้ามในหัวก่อนภาพจะตัดไป-
สายตาจับจ้องตรงกังหันที่อีกฝ่ายยื่นมาให้
เป็นสีเดียวกับด้วยตาของโทโมโยะ-
เจ้าตัวไม่ตอบอะไร แต่กระเถิบเข้าไปใกล้อีกนิดก่อนจะ
ฟู่ว-
กังหันหมุนคว้าง เบาๆ
เหมือนดอกไม้ต้องลม
สายตาจับจ้องตรงกังหันที่อีกฝ่ายยื่นมาให้
เป็นสีเดียวกับด้วยตาของโทโมโยะ-
เจ้าตัวไม่ตอบอะไร แต่กระเถิบเข้าไปใกล้อีกนิดก่อนจะ
ฟู่ว-
กังหันหมุนคว้าง เบาๆ
เหมือนดอกไม้ต้องลม
ซากุระสวมหน้ากากเฮียตโตโกะอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้(?) ให้อีกฝ่ายอึ้งเล่น
เสร็จแล้วก็ดันไปด้านข้าง
"ฮ่าๆ ยินดีครับ" เขาตอบรักเสร็จก็งับแอปเปิ้ลเชื่อน้ำตาลในมือ
ยังไม่ทันเดินทั่วงานเลยของกินเต็มมือซะแล้ว แต่โทโมโยะท่าทางสนุกดีเขาเองก็พลอยเอนจอยไปด้วย
ราวกับว่าเรื่องวุ่นๆก่อนหน้านี้เกิดขึ้นเมื่อวานอย่างนั้น
ขอบคุณของกินที่ช่วยเยียวยา!
ซากุระสวมหน้ากากเฮียตโตโกะอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้(?) ให้อีกฝ่ายอึ้งเล่น
เสร็จแล้วก็ดันไปด้านข้าง
"ฮ่าๆ ยินดีครับ" เขาตอบรักเสร็จก็งับแอปเปิ้ลเชื่อน้ำตาลในมือ
ยังไม่ทันเดินทั่วงานเลยของกินเต็มมือซะแล้ว แต่โทโมโยะท่าทางสนุกดีเขาเองก็พลอยเอนจอยไปด้วย
ราวกับว่าเรื่องวุ่นๆก่อนหน้านี้เกิดขึ้นเมื่อวานอย่างนั้น
ขอบคุณของกินที่ช่วยเยียวยา!
"เอาเถอะ, คิดว่าพกมาอยู่มั้ง?"
ทำท่าเหมือนพูดกับตัวเอง
ก่อนจะควานหายางรัดผมข้างในถุงย่ามที่พกมา
เดิมทีมันเป็นถุงย่ามของคุณแม่ก็น่าจะมีบ้างล่ะว่าแล้วก็เจอเส้นนึง
"ขออนุญาตนะ" เขาที่สูงกว่าค่อยรวบผมโทโมโยะแล้วค่อยๆจัด
"เอาเถอะ, คิดว่าพกมาอยู่มั้ง?"
ทำท่าเหมือนพูดกับตัวเอง
ก่อนจะควานหายางรัดผมข้างในถุงย่ามที่พกมา
เดิมทีมันเป็นถุงย่ามของคุณแม่ก็น่าจะมีบ้างล่ะว่าแล้วก็เจอเส้นนึง
"ขออนุญาตนะ" เขาที่สูงกว่าค่อยรวบผมโทโมโยะแล้วค่อยๆจัด
ลุงที่เดินชนท่าทางเหมือนจะเป็นเจ้าหน้าที่หรือสตาฟที่เดินตรวจงาน
ก็เลยลองถามดูว่าพอจะเห็นเพื่อนหน้าตาแบบนี้มั้ย
(ถ้ายังไม่ได้ข้อมูลอีกจะเดินไปที่สุ้มกระจายเสียงให้ประกาศตามหาในงาน)
ลุงที่เดินชนท่าทางเหมือนจะเป็นเจ้าหน้าที่หรือสตาฟที่เดินตรวจงาน
ก็เลยลองถามดูว่าพอจะเห็นเพื่อนหน้าตาแบบนี้มั้ย
(ถ้ายังไม่ได้ข้อมูลอีกจะเดินไปที่สุ้มกระจายเสียงให้ประกาศตามหาในงาน)
"หรือว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่านะ"
ลองเดินดุ่มๆดูแถวๆนี้
"หรือว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่านะ"
ลองเดินดุ่มๆดูแถวๆนี้
ซกร : โทโมโยะ เลิกกันเถอะ ผมชอบมี่จังมากกว่าครับ
/ เพื่อนSก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ /
ซกร : โทโมโยะ เลิกกันเถอะ ผมชอบมี่จังมากกว่าครับ
/ เพื่อนSก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ /
"แพ้แล้วครับ" กำแบๆอย่างน่าเสียดาย "เหมือนวันนี้จะไม่มีดวงเลยครับ ว่าแต่...ให้คนแพ้ทำอะไรดีล่ะ?"
ขบัยหัวโคลงเคลงคิด เพราะไม่นึกว่าจะแพ้ ...
"แพ้แล้วครับ" กำแบๆอย่างน่าเสียดาย "เหมือนวันนี้จะไม่มีดวงเลยครับ ว่าแต่...ให้คนแพ้ทำอะไรดีล่ะ?"
ขบัยหัวโคลงเคลงคิด เพราะไม่นึกว่าจะแพ้ ...
ครอบครัวฮารุโทคิมาศาลเจ้าช่วงปีใหม่กันพร้อมหน้า
“ขอให้เป็นปีที่ดีครับ“
/คนรู้จักแวะเวียนมาทักทายได้นะคะ 🙌
ครอบครัวฮารุโทคิมาศาลเจ้าช่วงปีใหม่กันพร้อมหน้า
“ขอให้เป็นปีที่ดีครับ“
/คนรู้จักแวะเวียนมาทักทายได้นะคะ 🙌
"ขอบคุณครับ `⎚ ᴗ ⎚´ แต่ผมคิดว่า
ถ้าขอให้เพื่อนคนอื่นทำเขาก็ทำนะครับ"
"จะ ไฮบาระซัง รุ่นพี่ธีโอดอร์ เทรุชิมะคุง นารุมิยะคุง คิริฮาระซัง ยูเซย์คุง.."
เขาลองไล่ชื่อคนรู้จักแต่ละคน
ทุกคนก็คือเด็กคนเดิม
แค่เข้มแข็งขึ้น แล้วเลิกทำบางอย่างที่เคยทำ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำไม่ได้สักหน่อย
"ก็ทุกคนเป็นคนดีนี่นา"
皆はいい人だね
"ขอบคุณครับ `⎚ ᴗ ⎚´ แต่ผมคิดว่า
ถ้าขอให้เพื่อนคนอื่นทำเขาก็ทำนะครับ"
"จะ ไฮบาระซัง รุ่นพี่ธีโอดอร์ เทรุชิมะคุง นารุมิยะคุง คิริฮาระซัง ยูเซย์คุง.."
เขาลองไล่ชื่อคนรู้จักแต่ละคน
ทุกคนก็คือเด็กคนเดิม
แค่เข้มแข็งขึ้น แล้วเลิกทำบางอย่างที่เคยทำ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำไม่ได้สักหน่อย
"ก็ทุกคนเป็นคนดีนี่นา"
皆はいい人だね
"คคคคคคคคคคค ความเจ็บปวด- "
ลุกจากเก้าอี้ดัง-เอี๊ยดดด--
พุ่งตัวไปที่หน้าต่าง
/เปิด/
"จงหายไป--!!!!!!!" ทำท่าปาอะไรสักอย่างออกไปนอกหน้าต่าง
"หายไปแล้วครับ ความเจ็บปวด"
.
"คคคคคคคคคคค ความเจ็บปวด- "
ลุกจากเก้าอี้ดัง-เอี๊ยดดด--
พุ่งตัวไปที่หน้าต่าง
/เปิด/
"จงหายไป--!!!!!!!" ทำท่าปาอะไรสักอย่างออกไปนอกหน้าต่าง
"หายไปแล้วครับ ความเจ็บปวด"
.
"เชิญครับ โฮริซัง"
ซากุระยื่นกระดาษโน๊ตให้อีกฝ่าย แม้จะเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมง แต่ก็หวังว่าคำอธิฐานของเธอจะเป็ยจริง จากใจ
"เชิญครับ โฮริซัง"
ซากุระยื่นกระดาษโน๊ตให้อีกฝ่าย แม้จะเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมง แต่ก็หวังว่าคำอธิฐานของเธอจะเป็ยจริง จากใจ
...─ 何十年 何百年 何千年 時を超えよう
ไม่ว่าจะกี่สิบปี กี่ร้อยปี หรือพันปี ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม
君を愛してる
ยังไงฉันก็จะรักเธอ
♬⋆.˚
...─ 何十年 何百年 何千年 時を超えよう
ไม่ว่าจะกี่สิบปี กี่ร้อยปี หรือพันปี ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม
君を愛してる
ยังไงฉันก็จะรักเธอ
♬⋆.˚
さよならのキスで ほどいて
嘘も愛情も
哀しい笑顔は もう2度と
見たくないから
ด้วยจูบแห่งคำลา ฉันจะปลดปล่อย
ทั้งคำโกหกและความรัก
เพราะรอยยิ้มที่เศร้าหมองนั้น
ฉันไม่อยากเห็นอีกต่อไปแล้ว
染み付いた思い出に
絆されてゆく前に
そっと 吹き消そう
最終話を
ก่อนที่จะถูกความทรงจำที่ฝังลึก
ดึงดูดให้กลับไปอีกครั้ง
ฉันจะค่อยๆ เป่า
ตอนสุดท้ายให้ดับลงอย่างแผ่วเบา
..
เสียงกีตาร์หยุดลง
さよならのキスで ほどいて
嘘も愛情も
哀しい笑顔は もう2度と
見たくないから
ด้วยจูบแห่งคำลา ฉันจะปลดปล่อย
ทั้งคำโกหกและความรัก
เพราะรอยยิ้มที่เศร้าหมองนั้น
ฉันไม่อยากเห็นอีกต่อไปแล้ว
染み付いた思い出に
絆されてゆく前に
そっと 吹き消そう
最終話を
ก่อนที่จะถูกความทรงจำที่ฝังลึก
ดึงดูดให้กลับไปอีกครั้ง
ฉันจะค่อยๆ เป่า
ตอนสุดท้ายให้ดับลงอย่างแผ่วเบา
..
เสียงกีตาร์หยุดลง
เสียงขอโทโมโยะก้องกังวานไปทั้งเวที ดังก้องส่งไปถึงทุกคน
ขยับหน้าเข้าใกล้ไมค์
"ผมมีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกัน? แท้จริงแล้วผมไม่ต้องการคำตอบหรอก"
ท่อนที่คุ้นเคย ถูกขับร้องออกมา
"ขอแค่มีชีวิตอยู่กับคนที่ผมรัก ได้ปกป้องพวกเขาและสิ่งสำคัญก็พอแล้ว"
.....
เสียงขอโทโมโยะก้องกังวานไปทั้งเวที ดังก้องส่งไปถึงทุกคน
ขยับหน้าเข้าใกล้ไมค์
"ผมมีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกัน? แท้จริงแล้วผมไม่ต้องการคำตอบหรอก"
ท่อนที่คุ้นเคย ถูกขับร้องออกมา
"ขอแค่มีชีวิตอยู่กับคนที่ผมรัก ได้ปกป้องพวกเขาและสิ่งสำคัญก็พอแล้ว"
.....
"ฮ่ะๆ สวัสดีครับคุณผู้ฟังทุกคนครับ-.. พวกเราวง แปะแปะパチパチ ครับ"
"ผม ฮารุโทคิ ซากุระครับ จากชมรมวิทยุกระจายเสียงฯ
โทโมยาสึ และ..."
"ฮ่ะๆ สวัสดีครับคุณผู้ฟังทุกคนครับ-.. พวกเราวง แปะแปะパチパチ ครับ"
"ผม ฮารุโทคิ ซากุระครับ จากชมรมวิทยุกระจายเสียงฯ
โทโมยาสึ และ..."
""โฮริซัง..........."
"ผมว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่าเนอะครับ..."
รู้สึกผิดที่ชวนคุยเรื่องข้อสอบทันทีเลยครับ
"แล้ว...มีเรื่องอื่นบ้างมั้ยครับ อย่างเช่น ความฝันที่อยากทำ?"
""โฮริซัง..........."
"ผมว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่าเนอะครับ..."
รู้สึกผิดที่ชวนคุยเรื่องข้อสอบทันทีเลยครับ
"แล้ว...มีเรื่องอื่นบ้างมั้ยครับ อย่างเช่น ความฝันที่อยากทำ?"
"มีการ์ดขอพรให้เลือกเยอะแยะเลยครับ โฮริซัง"
เขากวาดตามองไปทั่วโต๊ะ ทั้งกระดาษและเครื่องเขียน ของตกแต่งบางส่วนถูกจัดไว้ให้คนเข้าร่วมอีเว้นท์
โชคดีที่ว่าโต๊ะตรงนี้ว่างพอดี เหมือนคนอื่นๆก็ทยอยกันเขียนอยู่เหมือนกัน
"เอาล่ะขอพร...."
"พรที่อยากขอมีเยอะแยะเลยครับ ของผมคงเป็นเรื่องสอบที่กำลังจถึงเนี่ยล่ะครับ ฮ่ะๆ"
+
"มีการ์ดขอพรให้เลือกเยอะแยะเลยครับ โฮริซัง"
เขากวาดตามองไปทั่วโต๊ะ ทั้งกระดาษและเครื่องเขียน ของตกแต่งบางส่วนถูกจัดไว้ให้คนเข้าร่วมอีเว้นท์
โชคดีที่ว่าโต๊ะตรงนี้ว่างพอดี เหมือนคนอื่นๆก็ทยอยกันเขียนอยู่เหมือนกัน
"เอาล่ะขอพร...."
"พรที่อยากขอมีเยอะแยะเลยครับ ของผมคงเป็นเรื่องสอบที่กำลังจถึงเนี่ยล่ะครับ ฮ่ะๆ"
+