miðleggs daga tveggja
— framm berk heið í hljóði —
hraun, argspæing margan,
at mótstafir Meita
myni menn, þeirs styr vinna,
hildarbǫrrum hjarra
hrælœkjar mik sœkja.
HÁsbj Lv 1 (Dpl 1)
miðleggs daga tveggja
— framm berk heið í hljóði —
hraun, argspæing margan,
at mótstafir Meita
myni menn, þeirs styr vinna,
hildarbǫrrum hjarra
hrælœkjar mik sœkja.
HÁsbj Lv 1 (Dpl 1)
auð lǫnd at gram dauðan;
allr glepsk friðr af falli
flugstyggs sonar Tryggva.
Hfr ErfÓl 28
auð lǫnd at gram dauðan;
allr glepsk friðr af falli
flugstyggs sonar Tryggva.
Hfr ErfÓl 28
gríss ok hrímnir,
svíntarr, runi,
Sæhrímnir, bǫrgr,
rái, valbassi,
røðr, drittroði,
þrór, vigrir, skunpr,
þróndr, Vaningi.
Þul Galtar 1
gríss ok hrímnir,
svíntarr, runi,
Sæhrímnir, bǫrgr,
rái, valbassi,
røðr, drittroði,
þrór, vigrir, skunpr,
þróndr, Vaningi.
Þul Galtar 1
ágætast fekk sæti;
Andréam sier til yndis
almáttigr guð valdi
— mítis má hann því heita
meginpostulinn kostum
prýddr — og giftu gæddi;
guðs er hann kross á þandur.
Anon Andr 4
ágætast fekk sæti;
Andréam sier til yndis
almáttigr guð valdi
— mítis má hann því heita
meginpostulinn kostum
prýddr — og giftu gæddi;
guðs er hann kross á þandur.
Anon Andr 4
er þú flór mokar,
at þú eigi ert
Án bogsveigir.
Þú ert brauðsveigir
heldr en bogsveigir
ostasveigir
en eigi * álmsveigir.
Án Lv 4 (Án 4)
er þú flór mokar,
at þú eigi ert
Án bogsveigir.
Þú ert brauðsveigir
heldr en bogsveigir
ostasveigir
en eigi * álmsveigir.
Án Lv 4 (Án 4)
ok stilla orðum vel,
sá er vill guðs ást geta;
æðra krapt
fær maðr aldrigi,
en hann sé með tungu trúr.
Anon Hsv 19
ok stilla orðum vel,
sá er vill guðs ást geta;
æðra krapt
fær maðr aldrigi,
en hann sé með tungu trúr.
Anon Hsv 19
vötn stöðvaði;
þá heyrða ek grimligan gný;
sínum mönnum
svipvísar konur
moluðu mold til matar.
Anon Sól 57
vötn stöðvaði;
þá heyrða ek grimligan gný;
sínum mönnum
svipvísar konur
moluðu mold til matar.
Anon Sól 57
ligg einn saman
karl afgamall
á konungs vǫrnum;
eigum ekkjur
allkaldar tvær,
en þær konur
þurfu blossa.
Egill Lv 48 (Eg 132)
ligg einn saman
karl afgamall
á konungs vǫrnum;
eigum ekkjur
allkaldar tvær,
en þær konur
þurfu blossa.
Egill Lv 48 (Eg 132)
rógbirtingar,
þeir es í Haralds túni
húnum verpa.
* Féi eru þeir gœddir
ok fǫgrum mætum,
malmi húnlenzkum
ok mani austrœnu.
Þhorn Harkv 16
rógbirtingar,
þeir es í Haralds túni
húnum verpa.
* Féi eru þeir gœddir
ok fǫgrum mætum,
malmi húnlenzkum
ok mani austrœnu.
Þhorn Harkv 16
flest, es ek kom vestan,
ætt sem áðr of hvatti
Eireks svika þeira.
En, þvít jarla frænda
eins þats tókt af Sveini,
yðr, kveðk jǫrð es nôðuð,
Ulfs bróður lið stóðusk.
Sigv Austv 19
flest, es ek kom vestan,
ætt sem áðr of hvatti
Eireks svika þeira.
En, þvít jarla frænda
eins þats tókt af Sveini,
yðr, kveðk jǫrð es nôðuð,
Ulfs bróður lið stóðusk.
Sigv Austv 19
ef þú vilt líf hafa,
þat er drengmanni dugir;
því fleira lýtir,
sem færra nennir
gott at vinna gumi.
Anon Hsv 91
ef þú vilt líf hafa,
þat er drengmanni dugir;
því fleira lýtir,
sem færra nennir
gott at vinna gumi.
Anon Hsv 91
Siðnæmr með lið
fór mjǫk mikit
minn vinr þinig.
Fœrði ór -firði
fimr gramr Lima-
út ólítinn
otrheims flota.
Þloft Tøgdr 1
Siðnæmr með lið
fór mjǫk mikit
minn vinr þinig.
Fœrði ór -firði
fimr gramr Lima-
út ólítinn
otrheims flota.
Þloft Tøgdr 1
— menn birta svá — tvennum;
stóð með æztri iðju
óhallr á siðapalli.
Lagði laun fyr dygðar
lærisveini hreinum
orð, sá er stjörnum stýrði,
stinn*, þau er eg vil inna.
Anon Pét 31
— menn birta svá — tvennum;
stóð með æztri iðju
óhallr á siðapalli.
Lagði laun fyr dygðar
lærisveini hreinum
orð, sá er stjörnum stýrði,
stinn*, þau er eg vil inna.
Anon Pét 31
sem þúsund bifisk
eða mengi til mikit?
Braka ǫll bekkþili,
sem myni Baldr koma
eptir í Óðins sali.’
Anon Eirm 3
sem þúsund bifisk
eða mengi til mikit?
Braka ǫll bekkþili,
sem myni Baldr koma
eptir í Óðins sali.’
Anon Eirm 3
geira stígs frá vígi
(þar vasat) grímu geymi
(góð vôn friðar hônum),
svát merskyndir myndi
menskiljandi vilja
— hugði bjóðr á bleyði
bifstaups — á sæ hlaupa.
Þmáhl Máv 11 (Eb 13)
geira stígs frá vígi
(þar vasat) grímu geymi
(góð vôn friðar hônum),
svát merskyndir myndi
menskiljandi vilja
— hugði bjóðr á bleyði
bifstaups — á sæ hlaupa.
Þmáhl Máv 11 (Eb 13)
ógnarbráðs at fylkis láði;
prúðar náðu sveitir síðan
sóknarstrangs á land at ganga.
Stórar (létu Halland herjat
hirðmenn þínir) frelsi sínu
víða týndu virða kindir
(vægðarlaust fyrir Geitkjörr austan).
Sturl Hryn 7
ógnarbráðs at fylkis láði;
prúðar náðu sveitir síðan
sóknarstrangs á land at ganga.
Stórar (létu Halland herjat
hirðmenn þínir) frelsi sínu
víða týndu virða kindir
(vægðarlaust fyrir Geitkjörr austan).
Sturl Hryn 7
gengr hann upp í lopt;
slíkt es ógurligt
ýta bǫrnum.
Slíkt es ógurligt
upp at telja;
mun in forna mold
af firum verða.’
GunnLeif Merl II 61
gengr hann upp í lopt;
slíkt es ógurligt
ýta bǫrnum.
Slíkt es ógurligt
upp at telja;
mun in forna mold
af firum verða.’
GunnLeif Merl II 61
vals á borgar hálsum;
böl er, þat er hefr um hafnat
hrafn Sigurðar nafni.
Blási nýtinjótar
nás í spán at hánum;
ofsnemma lét Óðinn
álf valmeyjar deyja.
KrákÁsl Lv 11 (RagnSon 1) (Kráka/Áslaug)
vals á borgar hálsum;
böl er, þat er hefr um hafnat
hrafn Sigurðar nafni.
Blási nýtinjótar
nás í spán at hánum;
ofsnemma lét Óðinn
álf valmeyjar deyja.
KrákÁsl Lv 11 (RagnSon 1) (Kráka/Áslaug)
Hér mundu nú allir
burir Áslaugar bröndum
bitrum hildi vekja,
ef vandliga vissi
um viðfarar ossar,
hvé ófáir ormar
eitrfullir mik slíta.
Móðernis fekk ek mínum
mögum, svá at hjörtun dugðu.
Anon Krm 26
Hér mundu nú allir
burir Áslaugar bröndum
bitrum hildi vekja,
ef vandliga vissi
um viðfarar ossar,
hvé ófáir ormar
eitrfullir mik slíta.
Móðernis fekk ek mínum
mögum, svá at hjörtun dugðu.
Anon Krm 26
dauða orði
frægðar fúss
of fara skyldi,
þás valteins
til Vǫrva kom
spakfrǫmuðr
Spǫrs at hefna.
Ok þat orð
á austrvega
vísa ferð
frá vígi bar,
at þann gram
of geta skyldi
slǫnguþref
Sleipnis verðar.
Þjóð Yt 8
dauða orði
frægðar fúss
of fara skyldi,
þás valteins
til Vǫrva kom
spakfrǫmuðr
Spǫrs at hefna.
Ok þat orð
á austrvega
vísa ferð
frá vígi bar,
at þann gram
of geta skyldi
slǫnguþref
Sleipnis verðar.
Þjóð Yt 8
Ôleifr, tekit môlum
— þétt fengum svǫr — sátta
— sakar leggið it — beggja.
Þér lét, þjófa rýrir,
þær, sem engar væri
riptar reknar heiptir,
Rǫgnvaldr gefit, aldar.
Sigv Austv 20
Ôleifr, tekit môlum
— þétt fengum svǫr — sátta
— sakar leggið it — beggja.
Þér lét, þjófa rýrir,
þær, sem engar væri
riptar reknar heiptir,
Rǫgnvaldr gefit, aldar.
Sigv Austv 20
odds bǫð-Gefnar Loddu,
hinns ljóta fal lýti*,
linnbeðs sæing innan,
at hól-Njǫrun hvílir
hrannblakks kalin nakkvat
— lofak Þrúðar hag þýðrar
þorns — á beðjar horni.
Bjhít Lv 12 (BjH 16)
odds bǫð-Gefnar Loddu,
hinns ljóta fal lýti*,
linnbeðs sæing innan,
at hól-Njǫrun hvílir
hrannblakks kalin nakkvat
— lofak Þrúðar hag þýðrar
þorns — á beðjar horni.
Bjhít Lv 12 (BjH 16)
heðan í róstuveðri
hart á hrossi svörtu
hjörgráðs boði áðan?
Hann mun heldr at sönnu
hundeygr í dag undan
djarfr ok dáðum horfinn
drengr sjá rekaz lengi.
SvB Lv 3 (Gr 35)
heðan í róstuveðri
hart á hrossi svörtu
hjörgráðs boði áðan?
Hann mun heldr at sönnu
hundeygr í dag undan
djarfr ok dáðum horfinn
drengr sjá rekaz lengi.
SvB Lv 3 (Gr 35)
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Ótt Hfl 18
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Ótt Hfl 18