SerhanPkdmr
@serhanpkdmr.bsky.social
Zaman eğilir,
bir çocuğun başını okşar gibi taşları sıvazlar.
Hiçbir şey ölmez,
yalnızca biçim değiştirir:
rüzgâr olur, göl olur,
ya da bir avlunun unuttuğu nefes.
bir çocuğun başını okşar gibi taşları sıvazlar.
Hiçbir şey ölmez,
yalnızca biçim değiştirir:
rüzgâr olur, göl olur,
ya da bir avlunun unuttuğu nefes.
October 31, 2025 at 6:32 PM
Zaman eğilir,
bir çocuğun başını okşar gibi taşları sıvazlar.
Hiçbir şey ölmez,
yalnızca biçim değiştirir:
rüzgâr olur, göl olur,
ya da bir avlunun unuttuğu nefes.
bir çocuğun başını okşar gibi taşları sıvazlar.
Hiçbir şey ölmez,
yalnızca biçim değiştirir:
rüzgâr olur, göl olur,
ya da bir avlunun unuttuğu nefes.
"Gece oluyor. Sahil sessizleşiyor. Usulca açıyorum sandığı. Çorap, fotoğraf, düğme, çengelli iğne… Hepsi bana bir isim fısıldıyor. Birini tutuyorum elimde. Fotoğraf. Kenarı yırtık. Kim olduğunu çıkaramıyorum. Belki kendimim, belki kaybettiğim biri."
October 17, 2025 at 5:18 PM
"Gece oluyor. Sahil sessizleşiyor. Usulca açıyorum sandığı. Çorap, fotoğraf, düğme, çengelli iğne… Hepsi bana bir isim fısıldıyor. Birini tutuyorum elimde. Fotoğraf. Kenarı yırtık. Kim olduğunu çıkaramıyorum. Belki kendimim, belki kaybettiğim biri."
Düşlerin Bıçağı / Serhan Pakdemir kibelekultursanat.com.tr/duslerin-bic...
Düşlerin Bıçağı / Serhan Pakdemir - Kibele Kültür Sanat Dergisi | Hayatı Doğuran Sanat | Hatice DÖKMEN
Her düş kırıldığında bir bıçak giyerim üzerime. Acı, yönünü yitirmiş bir göz gibidir: karanlığa saplanan bedeni hangi ışık kurtarabilir? --- Ben ki düşlerimi pazarlığa sürerim, sessizlikle, karanlıkla...
kibelekultursanat.com.tr
September 19, 2025 at 10:54 AM
Düşlerin Bıçağı / Serhan Pakdemir kibelekultursanat.com.tr/duslerin-bic...
Çünkü bu
Şarampoldeki
Önceki son çıkış
Şarampoldeki
Önceki son çıkış
July 16, 2025 at 7:30 PM
Çünkü bu
Şarampoldeki
Önceki son çıkış
Şarampoldeki
Önceki son çıkış
içeride tahta bir masa,
çekmecelerinde yüzyılın ağırlığı.
bir sandalye, kim bilir kaç geceyi dinledi
kaç kalem tükenmiş, düşüncenin kuyusunda.
çekmecelerinde yüzyılın ağırlığı.
bir sandalye, kim bilir kaç geceyi dinledi
kaç kalem tükenmiş, düşüncenin kuyusunda.
July 12, 2025 at 8:28 PM
içeride tahta bir masa,
çekmecelerinde yüzyılın ağırlığı.
bir sandalye, kim bilir kaç geceyi dinledi
kaç kalem tükenmiş, düşüncenin kuyusunda.
çekmecelerinde yüzyılın ağırlığı.
bir sandalye, kim bilir kaç geceyi dinledi
kaç kalem tükenmiş, düşüncenin kuyusunda.
July 9, 2025 at 4:22 PM
Sokağın başında bir tabela;
Kimi durup okur,
kimi geçip gider.
Her harfte
bir yüz gördüm.
Her sessizlikte
bir çığlık duydum.
Bazen bir çocuk adıdır o,
Bazen bir annenin bilinmez adı,
Gözyaşı taşar duvarlardan.
Bazen de bir kardeşin
son sözü kalır geride,
sadece gece duyar onu,
ve uykusuzlar...
Kimi durup okur,
kimi geçip gider.
Her harfte
bir yüz gördüm.
Her sessizlikte
bir çığlık duydum.
Bazen bir çocuk adıdır o,
Bazen bir annenin bilinmez adı,
Gözyaşı taşar duvarlardan.
Bazen de bir kardeşin
son sözü kalır geride,
sadece gece duyar onu,
ve uykusuzlar...
June 28, 2025 at 7:45 PM
Sokağın başında bir tabela;
Kimi durup okur,
kimi geçip gider.
Her harfte
bir yüz gördüm.
Her sessizlikte
bir çığlık duydum.
Bazen bir çocuk adıdır o,
Bazen bir annenin bilinmez adı,
Gözyaşı taşar duvarlardan.
Bazen de bir kardeşin
son sözü kalır geride,
sadece gece duyar onu,
ve uykusuzlar...
Kimi durup okur,
kimi geçip gider.
Her harfte
bir yüz gördüm.
Her sessizlikte
bir çığlık duydum.
Bazen bir çocuk adıdır o,
Bazen bir annenin bilinmez adı,
Gözyaşı taşar duvarlardan.
Bazen de bir kardeşin
son sözü kalır geride,
sadece gece duyar onu,
ve uykusuzlar...
kibelekultursanat.com.tr/sessizlige-y...
İllaki şiir, dile gel(e)meyen duygu, düşüncelerin sözcüklerin ahenkli valsi ...
İllaki şiir, dile gel(e)meyen duygu, düşüncelerin sözcüklerin ahenkli valsi ...
Sessizliğe Yazılmış Mektup / Serhan Pakdemir - Kibele Kültür Sanat Dergisi | Hayatı Doğuran Sanat | Hatice DÖKMEN
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm, Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi Geceyle konuşmayı öğrendim önce O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi. Varlığım bir yankıydı boşlukta, Sesimi duyurmak i...
kibelekultursanat.com.tr
June 13, 2025 at 7:55 PM
kibelekultursanat.com.tr/sessizlige-y...
İllaki şiir, dile gel(e)meyen duygu, düşüncelerin sözcüklerin ahenkli valsi ...
İllaki şiir, dile gel(e)meyen duygu, düşüncelerin sözcüklerin ahenkli valsi ...
Tutsaklık bazen bir kuş değildir;
bazen bir çocuk susar
bir kadın,
bir şiir,
bir ağıt...
Ve gökyüzü,
tavanda unutulmuş bir hayaldir artık.
Şarkı söylenmez burada.
Çünkü şarkı,
göğe açılan bir kapıdır.
O kapı,
içeriden kilitlidir.
Anahtar da hatıraya emanet.
bazen bir çocuk susar
bir kadın,
bir şiir,
bir ağıt...
Ve gökyüzü,
tavanda unutulmuş bir hayaldir artık.
Şarkı söylenmez burada.
Çünkü şarkı,
göğe açılan bir kapıdır.
O kapı,
içeriden kilitlidir.
Anahtar da hatıraya emanet.
June 12, 2025 at 9:18 PM
Tutsaklık bazen bir kuş değildir;
bazen bir çocuk susar
bir kadın,
bir şiir,
bir ağıt...
Ve gökyüzü,
tavanda unutulmuş bir hayaldir artık.
Şarkı söylenmez burada.
Çünkü şarkı,
göğe açılan bir kapıdır.
O kapı,
içeriden kilitlidir.
Anahtar da hatıraya emanet.
bazen bir çocuk susar
bir kadın,
bir şiir,
bir ağıt...
Ve gökyüzü,
tavanda unutulmuş bir hayaldir artık.
Şarkı söylenmez burada.
Çünkü şarkı,
göğe açılan bir kapıdır.
O kapı,
içeriden kilitlidir.
Anahtar da hatıraya emanet.
Bir filozof gibi düşündüm geceyi:
“Anlatılamayan hakkında susmalı mı,
Yoksa susuldukça büyür mü anlam?”
Ben konuştum — ama suskun bir evrene karşı.
O geceler,
Anlamın kırıldığı aynalardı.
Ben parçalarda kendimi ararken,
Siz rüyasız bir uykunun eşiğindeydiniz.
“Anlatılamayan hakkında susmalı mı,
Yoksa susuldukça büyür mü anlam?”
Ben konuştum — ama suskun bir evrene karşı.
O geceler,
Anlamın kırıldığı aynalardı.
Ben parçalarda kendimi ararken,
Siz rüyasız bir uykunun eşiğindeydiniz.
Varlığım bir yankıydı boşlukta,
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sessizliğe Yazılmış Mektup
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
June 7, 2025 at 4:26 PM
Bir filozof gibi düşündüm geceyi:
“Anlatılamayan hakkında susmalı mı,
Yoksa susuldukça büyür mü anlam?”
Ben konuştum — ama suskun bir evrene karşı.
O geceler,
Anlamın kırıldığı aynalardı.
Ben parçalarda kendimi ararken,
Siz rüyasız bir uykunun eşiğindeydiniz.
“Anlatılamayan hakkında susmalı mı,
Yoksa susuldukça büyür mü anlam?”
Ben konuştum — ama suskun bir evrene karşı.
O geceler,
Anlamın kırıldığı aynalardı.
Ben parçalarda kendimi ararken,
Siz rüyasız bir uykunun eşiğindeydiniz.
Varlığım bir yankıydı boşlukta,
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sessizliğe Yazılmış Mektup
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
June 7, 2025 at 4:25 PM
Varlığım bir yankıydı boşlukta,
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sesimi duyurmak için çırpınırken
Kulakları olmayan tanrılara mektuplar yazdım,
Ve her mektup, geri dönen bir sustu.
Siz yoktunuz...
Kelimelerimi yüklediğim gemi limansızdı.
Düşüncelerim rüzgârla çarpıştı
Ve her fırtına beni kendime sürükledi.
Sessizliğe Yazılmış Mektup
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
June 7, 2025 at 4:24 PM
Sessizliğe Yazılmış Mektup
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
Bir düşüncenin kıyısında büyüdüm,
Zaman, dilini yitirmiş bir saat gibiydi
Geceyle konuşmayı öğrendim önce —
O, her şeyi duyar ama hiçbir şey söylemezdi.
Bir gün,
bu suskun yüz
meçhulün haritasında çizilen
ışığı bulur bir yarığın ucunda.
Belki bu dünya olmaz
belki başka bir ontoloji:
küllerinden hakikat kalkanı giyen
bir düş zamanında…
Biliriz,
hüznün diliyle yazılan kader
gülümsemeyi unutmaz
bu suskun yüz
meçhulün haritasında çizilen
ışığı bulur bir yarığın ucunda.
Belki bu dünya olmaz
belki başka bir ontoloji:
küllerinden hakikat kalkanı giyen
bir düş zamanında…
Biliriz,
hüznün diliyle yazılan kader
gülümsemeyi unutmaz
May 31, 2025 at 8:01 PM
Bir gün,
bu suskun yüz
meçhulün haritasında çizilen
ışığı bulur bir yarığın ucunda.
Belki bu dünya olmaz
belki başka bir ontoloji:
küllerinden hakikat kalkanı giyen
bir düş zamanında…
Biliriz,
hüznün diliyle yazılan kader
gülümsemeyi unutmaz
bu suskun yüz
meçhulün haritasında çizilen
ışığı bulur bir yarığın ucunda.
Belki bu dünya olmaz
belki başka bir ontoloji:
küllerinden hakikat kalkanı giyen
bir düş zamanında…
Biliriz,
hüznün diliyle yazılan kader
gülümsemeyi unutmaz
Reposted by SerhanPkdmr
Hoşgeldin Serhancığım.. güzel şiirlerin ve öykülerinle .. @serhanpkdmr.bsky.social
May 17, 2025 at 12:18 PM
Hoşgeldin Serhancığım.. güzel şiirlerin ve öykülerinle .. @serhanpkdmr.bsky.social
Göğe savurduğumuz teller,
düşlerimizin gölgesinde büyüdü.
Rüzgârın sırrına fısıldadık,
kelimeler susarken.
İçimize ördüğümüz düğümlerle
zamanı ilmek ilmek sardık.
Gözlerimizin ardında saklanan
bin yıllık aynalar vardı.
Ve biz,
saklanmayı öğrenen rüzgâr gibi,
kendimizi en çok
esintiyle anlattık.
düşlerimizin gölgesinde büyüdü.
Rüzgârın sırrına fısıldadık,
kelimeler susarken.
İçimize ördüğümüz düğümlerle
zamanı ilmek ilmek sardık.
Gözlerimizin ardında saklanan
bin yıllık aynalar vardı.
Ve biz,
saklanmayı öğrenen rüzgâr gibi,
kendimizi en çok
esintiyle anlattık.
May 17, 2025 at 10:27 AM
Göğe savurduğumuz teller,
düşlerimizin gölgesinde büyüdü.
Rüzgârın sırrına fısıldadık,
kelimeler susarken.
İçimize ördüğümüz düğümlerle
zamanı ilmek ilmek sardık.
Gözlerimizin ardında saklanan
bin yıllık aynalar vardı.
Ve biz,
saklanmayı öğrenen rüzgâr gibi,
kendimizi en çok
esintiyle anlattık.
düşlerimizin gölgesinde büyüdü.
Rüzgârın sırrına fısıldadık,
kelimeler susarken.
İçimize ördüğümüz düğümlerle
zamanı ilmek ilmek sardık.
Gözlerimizin ardında saklanan
bin yıllık aynalar vardı.
Ve biz,
saklanmayı öğrenen rüzgâr gibi,
kendimizi en çok
esintiyle anlattık.
Zaman eğilirken göğün dizine,
Bir ayrılık daha düşer takvime.
Bazı gidişler, sessizce kalır;
İyi insanlar, gitmeyi bilmez.
Onlar rüzgârın ardında kalan izdir,
Bir fısıltı gibi yürek duvarında.
Ne toprağa gömülür tümden,
Ne de unutulur zamana.
Bir ayrılık daha düşer takvime.
Bazı gidişler, sessizce kalır;
İyi insanlar, gitmeyi bilmez.
Onlar rüzgârın ardında kalan izdir,
Bir fısıltı gibi yürek duvarında.
Ne toprağa gömülür tümden,
Ne de unutulur zamana.
May 4, 2025 at 10:02 PM
Zaman eğilirken göğün dizine,
Bir ayrılık daha düşer takvime.
Bazı gidişler, sessizce kalır;
İyi insanlar, gitmeyi bilmez.
Onlar rüzgârın ardında kalan izdir,
Bir fısıltı gibi yürek duvarında.
Ne toprağa gömülür tümden,
Ne de unutulur zamana.
Bir ayrılık daha düşer takvime.
Bazı gidişler, sessizce kalır;
İyi insanlar, gitmeyi bilmez.
Onlar rüzgârın ardında kalan izdir,
Bir fısıltı gibi yürek duvarında.
Ne toprağa gömülür tümden,
Ne de unutulur zamana.