ใกล้ชิดมากไป คุ้นเคยจนวางใจ ความสัมพันธ์นี้เกินไปรึเปล่า ดวงจิตผูกพันแนบแน่น โลจิตจารสลักตรึงไว้ สัมผัสประทับตีตราลงนวลกาย ริมฝีปากเย้าหยอกชิงปราณทุกค่ำคืน ตามตัวรุ่มร้อนกงซ่างเจวี๋ยเหมือนถูกไฟสุม เขี้ยวคมกดลงทึ้งกัดวงแขนกอดรัดกักขัง
“พอ..”
“ข้ายังไม่ทันตั้งใจกินเลย” ปีศาจเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มันต้องการ มันอยากเสพรส
ใกล้ชิดมากไป คุ้นเคยจนวางใจ ความสัมพันธ์นี้เกินไปรึเปล่า ดวงจิตผูกพันแนบแน่น โลจิตจารสลักตรึงไว้ สัมผัสประทับตีตราลงนวลกาย ริมฝีปากเย้าหยอกชิงปราณทุกค่ำคืน ตามตัวรุ่มร้อนกงซ่างเจวี๋ยเหมือนถูกไฟสุม เขี้ยวคมกดลงทึ้งกัดวงแขนกอดรัดกักขัง
“พอ..”
“ข้ายังไม่ทันตั้งใจกินเลย” ปีศาจเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มันต้องการ มันอยากเสพรส
"ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะปกป้องพี่เอง ไว้ใจได้เลย"
"ขอบคุณครับ คนเก่ง"
เรื่องราวของจิ้งจอกหนุ่มที่หมายมั่นจะเป็นคนที่ดีกว่าเดิม แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพื่อปกป้องสุดที่รักแสนบอบบางของตนเอง
โดยหารู้ไม่ว่า...
#ฟิคจรอนันต์
ใกล้ชิดมากไป คุ้นเคยจนวางใจ ความสัมพันธ์นี้เกินไปรึเปล่า ดวงจิตผูกพันแนบแน่น โลจิตจารสลักตรึงไว้ สัมผัสประทับตีตราลงนวลกาย ริมฝีปากเย้าหยอกชิงปราณทุกค่ำคืน ตามตัวรุ่มร้อนกงซ่างเจวี๋ยเหมือนถูกไฟสุม เขี้ยวคมกดลงทึ้งกัดวงแขนกอดรัดกักขัง
“พอ..”
“ข้ายังไม่ทันตั้งใจกินเลย” ปีศาจเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มันต้องการ มันอยากเสพรส
ใกล้ชิดมากไป คุ้นเคยจนวางใจ ความสัมพันธ์นี้เกินไปรึเปล่า ดวงจิตผูกพันแนบแน่น โลจิตจารสลักตรึงไว้ สัมผัสประทับตีตราลงนวลกาย ริมฝีปากเย้าหยอกชิงปราณทุกค่ำคืน ตามตัวรุ่มร้อนกงซ่างเจวี๋ยเหมือนถูกไฟสุม เขี้ยวคมกดลงทึ้งกัดวงแขนกอดรัดกักขัง
“พอ..”
“ข้ายังไม่ทันตั้งใจกินเลย” ปีศาจเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มันต้องการ มันอยากเสพรส