ทีฟาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือรับผืนผ้านั้นมาอย่างระมัดระวัง เธอเริ่มนําผ้ามาผูกไว้บริเวณคออย่างหลวมๆ ก่อนที่ความอบอุ่นจะเริ่มแผ่เข้ามาสู่ร่ายกายอย่างช้าๆ

ใจที่สั่นไหวนั้นเริ่มสงบลง เธอยืนนิ่งเงียบ ราวกับจะซึมซับไออุ่นนั้นไว้ให้ลึกที่สุด

“ข…ขอบคุณมากนะ”

เธอเอ่ยเสียงเบาภายใต้ผ้าพันคอที่คลุมขึ้นมาจนถึงแก้ม

‘มีกลิ่นของเอตวลจางๆด้วย…ไม่สิ! น่าอายแย่เลยถ้าถูกรู้เข้า’

"....?"

หัวคิ้วเขาเหมือนจะเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แต่พลันเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไป ในทางที่.....

ข้างนอกมันอีกทางนะท่านเซอย่า???

แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไปแล้วเขาก็ไม่ได้ขัดอันใด กลับเดินเข้าไปชิดใกล้กว่าเดิมด้วยกลัวจะพลัดหลงกับกลุ่มผู้คนระหว่างทาง

...และเกรงว่าผู้ดูแลกิลด์ในตอนนี้ดูจะต้องการคนดูแลมากกว่าลูกกิลด์นัก

(หลบคนตรงกระจกไปมุมอื่นแทนเหรอคับบ555555)

ทีฟาเปรยยิ้มออกมาด้วยความอ่อนโยนและจริงใจ สีชมพูระเรื่อบนแก้มอาจมาจากอากาศเย็นหรือไม่ก็จากความรู้สึกบางอย่างที่กำลังเบ่งบานในใจเธอ

“หวังว่าเจ้าจะชอบนะ โดยปกติแล้วมันจะบานในฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็…คิกๆ”

เธอหัวเราะออกมาเบาๆราวกับจะบอกว่าในโลกแห่งเวทมนตร์ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

#WyH_DGAtTheCrossroads

⚔️ ประกาศปิดคอมมูนิตี้อย่างเป็นทางการ ⚔️
ภารกิจสุดท้าย : เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อย่างราบรื่น

ข้อความถึงทีมงาน: forms.gle/iirjteK8KWS5...
End Credits: youtu.be/7K-1Ssj2ST4?...

#TheGloried_Dawn_WyH

⚜️ Mini event 09 - วันแห่งเกียรติยศ ⚜️
เวลา 20.01 น.

งานเฉลิมฉลองกำลังเริ่มต้นไปอย่างครึกครื้น เสียงดนตรีขับขาน บรรยากาศอันแสนอบอุ่นแลเปี่ยมไปด้วยความสุข ยามนี้คงไม่มีใครที่มีความสุขไปมากกว่าเหล่านักผจญภัย

จวบจนกระทั่งช่วงเวลาสำคัญของวันนี้ก็มาถึง

[ รันสตอรี่ใต้เธรด สามารถโควทรีแอคชั่นของตลค.ได้ ]

#EternalFallingStar_WyH (ย้อนหลัง)

[ เบรัค เฟนน์ กับคืนแห่งดาวตกนิรันดร์ ]

[ วันแห่งเกียรติยศ | ช่วงสาย ]

"ดันเจี้ยนหายไปแล้ว แบบนี้พวกเราจะไปทำอะไรกันดีน้า"

"บางทีเราอาจจะลองออกไปผจญภัยที่ไกล ๆ กันได้ก็ได้นะ!"

Calista Clayton’s Story : Winter

เธอไม่ถูกกับฤดูหนาวเท่าไหร่นัก ไม่ชอบเลยเสียจะมากกว่า

bit.ly/4kgJjMW

(แวะมาแปะสตอรี่เจ้าแมว ตอนนี้แหละค่ะ คนน้อยดี)

หลายตัวชาญฉลาดขึ้นกว่าเดิม รู้จักปรับเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ บางตนถึงขั้นคาดเดาการเคลื่อนไหวของมนุษย์ได้อย่างแม่นยำ

อีกทั้งกลับมีดันเจี้ยนเกิดเพิ่มอีกที่หนึ่งในทวีป forestia แต่เข้าไปอย่างไรก็ถูกปลิดชีพกลับมา โดยยังไม่รู้เลยว่าเป็นมอนสเตอร์ประเภทไหน

โลกแห่งการผจญภัยจะไม่มีวันได้หยุดพักอีกในยามนี้

สวมเกราะแลใส่อาวุธ

จงยืนหยัดเป็นโล่ให้ผู้ไร้พลัง—

ปกป้องโลกใบนี้

— จบบริบูรณ์ —

“—ข้า”

เวทย์ถูกร่ายออกไปยังชายหนุ่มทั้งคู่ ฉีกอากาศก่อเป็นริ้วพายุ คล้ายเวทย์ยามใช้รักษา หนนี้เป็นดังแส้ที่จะฟาดทำลาย

เป็นคำสาปจากสรวงสวรรค์

ร่างของเอลฟ์สาวแน่นิ่งตรงกลางรอยวงเวทที่สิ้นแสง เปลือกตาบางหลับลงอย่างอ่อนโยน ใบหน้าเรียบสงบราวกับเธอแค่หลับใหล

ไร้เสียงร่ำไห้ ไร้คำร่ำลา
ในท้ายที่สุด ลูซีลได้เปลี่ยนปัญญาและศรัทธาเป็นแสงสว่างให้โลกครั้งสุดท้าย

[ ลูซีล โซเลซ เสียชีวิตในวัย 271 ปี ]

(สาว ๆ เว่อม๊ากกก😭😭😭🙏✨️✨️✨️)

คืนวันแห่งเกียรติยศ | 23.50 น.

ทว่า—เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่

คนสำคัญผู้หนึ่ง…กลับยังไร้เงา
แม้กระทั่งจดหมายอาร์คานาที่ส่งไป ก็ยังไม่มีคำตอบใดย้อนกลับมาอย่างเช่นเคย

ความรู้สึกแปลกประหลาดพลันแผ่ซ่านออกมาในทันที ทะลวงผ่านทุกสิ่งที่เขาเพิ่งปล่อยวางไปได้เมื่อครู่

ราวกับว่า…หัวใจของเขาเองก็ไม่ไว้ใจความสงบสุขในวันนี้เช่นกัน

[ 🎀 & 🦇 | หลังช่วงรับตำแหน่ง ]

สองพี่น้องไม่ได้อยู่ทักทายใครต่อหลังจากจบการประกาศรับตำแหน่งต่างๆ ค้างคาวหนุ่มเดินอุ้มซินเธียเพื่อพากลับเข้าห้องนอนของเธอในค่ำคืนนี้

ตลอดเส้นทางเป็นเด็กหญิงที่ชวนเขาคุยจ้อ ทว่าผู้เป็นพี่กลับไม่นึกรำคาญและยังตั้งอกตั้งใจฟังกว่าปกติ จวบจนมาหยุดอยู่ที่หน้าต่างบริเวณห้องพักผู้ดูแลกิลด์ทิวากร

เซอย่าปล่อยให้น้องสาวลงจากอ้อมแขน

" และในการประลองครั้งล่าสุดที่ผ่านมา มีอยู่หนึ่งทีมที่ได้รับแรงเชียร์และเสียงหัวเราะมากที่สุด! ข้าหมายถึงว่าพวกท่านทั้งสองทำให้ผู้คนยิ้มได้และมีความสุขน่ะนะ... "

วินเซนต์รู้สึกว่าเหมือนเขาจะยิ่งพูดก็จะยิ่งแย่

" แม้ว่าจะไม่ได้รับชัยชนะ แต่ก็ได้รับตำนานไปมากมาย ขอแสดงความยินดีกับทีมขวัญใจชาวกิลด์ ทีมงังงร!!! "

@zeva-wyh.bsky.social @fanthiaswyh.bsky.social

@oswald-wyh.bsky.social @vicenya-wyh.bsky.social

" และตำแหน่งถัดไป.. ข้าว่าข้าควรเรียกให้ท่านทั้งสองมารับพร้อมกัน! และรับไปทั้งสองตำแหน่งเลย! "

" คู่รักที่ไม่มีใครไม่รู้จักและนอกความรักจะแสนหวานชื่น ความเก่งกาจก็เรียกได้ว่า ไร้เทียมทาน! แค่ข้าพูดมาขนาดนี้พวกท่านก็คงรู้แล้วล่ะว่าเขาคือใคร "

" ขอเสียงปรบมือให้ท่านออสวอลด์ และท่านวิเซเนีย! "

ข้าขอสงวนการเรียกชื่อพวกท่านเต็มๆ...

" หากมีตำแหน่งท่านแม่แล้วจะขาดตำแหน่งท่านพ่อไปได้อย่างไร "

" และท่านผู้นี้ก็ยังเป็นท่านพ่อจริงๆอีกด้วย! "

" ขอแสดงความยินดีกับท่านน็อกซิเลียสในตำแหน่ง ท่านพ่อดีเด่น!! "

@nocielius-wyh.bsky.social

" ในช่วงถัดมา! เราจะอยู่กับตำแหน่งขวัญใจที่ได้รับการส่งชื่อเข้ามา!! "

วินเซนต์เหมือนจะฟื้นอารมณ์ให้กลับมาดีขึ้นนิดหน่อยจึงเริ่มที่จะเอ่ยด้วยเสียงเริงร่า

" แม่ดีเด่น!- "

" เอ่อแม้ว่าเขาจะไม่ใช่แม่ที่ให้กำเนิดพวกท่านจริงๆ แต่ข้าก็คิดว่าตำแหน่งนี้เหมาะกับเขาไม่น้อย "

" ขอบคุณท่านออไรอาร์! ที่คอยเลี้ยงดูพวกเรา "

@auriarwyh.bsky.social

" ข้าขอเป็นผู้เอ่ยคำว่า ขอบคุณ! แทนท่านหัวหน้ากิลด์ทั้งสอง "

" ในปีหน้าพวกเราก็มาพยายามไปด้วยกันอีกนะครับ! "

เจ้าจิ้งจอกที่เหมือนจะไม่สามารถกลั้นน้ำตาให้ฮึ้บต่อไปได้แล้ว ก็รีบเอ่ยอย่างตัดบทเรียกเสียงหัวเราะให้หวนกลับคืนมา บรรยากาศที่แสนครื้นเครงในค่ำคืนนี้ และความอบอุ่นที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้

ขอบคุณที่ทำงานหนัก , ท่านนักผจญภัย ⚔️
[ End ]

"นี่ล่ะผู้แข็งแกร่ง!!"

ทั้งดวงและกาย

"เป็นเพราะข้าวโพดปิ้งข้าด้วยใช่ม้า- ที่ทำให้ท่านมีแรงฮึดในงานประลองน่ะ!"

ได้รับตำแหน่งไปหมาด ๆ ก็เริ่มพยายามจะขายของอีกแล้ว-

"รอบหน้าเดี๋ยวข้าจะไปยืมดวงเจ้านะ!!"

ยืมไปทำอะไรไม่รู้ ไม่ขอด้วย แค่บอกไว้ให้ทราบ-(?)

อย่างน้อยในตำแหน่งถัดมาก็ทำให้วินเซนต์กลับมายิ้มออก เพราะคงไม่มีใครที่เหมาะกับตำแหน่งนี้ไปมากกว่าเธอแล้ว

" ผู้เปรียบดั่งสุริยันประจำโลก- ข้าหมายถึงประจำกิลด์นักผจญภัย! "

" เจ้าหญิงตัวน้อยของพวกเรา! องค์หญิงซินเธีย! "

พูดให้ดูเว่อร์ๆพร้อมติดฟิลเตอร์สามล้านเปอร์เซ็นต์

@cynthia-wyh-npc.bsky.social

วินเซนต์ได้แต่น้ำตาตกในเมื่อหรี่ตาพบชื่อถัดไป... ใครมันคิดอย่าให้ข้ารู้!?

" ฮะฮ่า... หากมีคนมาประกาศแทนข้าก็คงดี "

จิ้งจอกหนุ่มได้แต่กุมหัวเครียด ยอมใจดีสู้เสือต่อสักน้อย แม้ว่าจะรู้ชะตากรรมล่วงหน้าแล้วว่าจะเป็นอย่างไร

" ยินดีกับท่านเซอย่าที่ต่อจากนี้จะไม่ต้องถูกมอนสเตอร์โจมตีแล้ว... "

@surya-wyh-npc.bsky.social