Elmir Əlizadə Jr.
banner
benelmir.bsky.social
Elmir Əlizadə Jr.
@benelmir.bsky.social
📚 Hekayələr
🅽sosyalda beni takip et⬇️
🖇️ nsosyal.com/@benelmir
🌍 Dünya şəhərləri üçün⬇️
@azbenelmir.bsky.social
Pinned
📚Soyuq payız idi. Küçə işıqları zəif yanırdı, əllərim üşüyürdü. Sən heç nə demədən yaxınlaşdın sadəcə əllərimi tutdun. O an hər şey susdu sanki dünya dayanmışdı. Sənin o isti toxunuşun məni isidən ilk hiss idi. O an anladım ki istilik bəzən əlcəklərdə deyil – insanın içində olur.
Mən dünyada ən məşhur çoxlu kompozisiyalara qulaq asmışam.
• Ella Fitzgerald
• Count Basie
• Frank Sinatra
• Luciano Pavarotti
November 20, 2025 at 5:01 PM
📚☕ 🍂Bu gün yazmaq çətin idi. Çünki şəhər ona bir hekayə pıçıldayırdı, amma o, hələ həmin səsi tuta bilmirdi. Boğazdan keçən vapurun uzun siqnalı küçəyə yayılanda, kafeyə yeni biri daxil oldu. Gənc biri — əlinə kamera almış, bir qədər yorğun, bir qədər də yolunu itirmiş kimi.
November 15, 2025 at 10:59 AM
📚 Bizim tanışlığımız da bir payız günü olmuşdu. Həmin vaxt universitetin həyətində, saralmış ağacların kölgəsində dayanmışdın. Əlində kitab, qulağında qulaqcıq, baxışların uzaqlara dikilmişdi. Mən isə sadəcə bir cümlə ilə başlamışdım:
– Salam, kitabın yaxşıdı?
November 15, 2025 at 10:57 AM
📚🖤Kamran hər gecə Sevdaya məktub yazırdı. Onu sevdiyini, unutmadığını, keçmişin içində qalmadığını yazırdı. Amma məktubları heç vaxt göndərmirdi. Çünki Sevda artıq başqa ölkədə idi, başqa həyatında, başqa xəyallarında.
November 15, 2025 at 9:37 AM
Başın sağ olsun Türkiyə 🇹🇷
November 13, 2025 at 12:00 PM
📚🍂O axşam görüşdük — səssiz bir parkda, yarpaqlar ayağımızın altında xışıldayırdı. Sən ağacın altında dayanmışdın, əllərin titrəyirdi. Mən yaxınlaşanda gülümsədin, amma o gülümsəmədə artıq məni yox idi.
November 13, 2025 at 11:36 AM
📚Sən uzaqlaşmağa çoxdan başlamışdın, sadəcə mən gec hiss etdim. Cavabsız mesajlar, gecikmiş zənglər, bir anda dəyişən səs tonun. əvvəl “yorğunam” deyirdin, sonra “işim çoxdur”, ən sonda isə sadəcə “bilmirəm” dedin.
November 13, 2025 at 11:31 AM
📚🚂 O, sadəcə baxdı. Söz deməyə gərək yox idi. Hər şey gözlərindəydi – bir az peşmanlıq, bir az qorxu, çoxlu ayrılıq. Qatar hərəkət etdi, sanki bütün keçmişlərini özü ilə apardı. Vağzal boşaldı, amma o, hələ də baxırdı. Çünki bəzən gedən təkcə insan olmur, bütün bir həyat gedir.
November 10, 2025 at 4:40 PM
📚🚂 Qatar fit verdi, sanki ürəyimi yarırdı. O, pencəyinin cibindən bir bilet çıxarıb mənə baxmadan uzaqlaşdı. Mən isə bircə kəlmə deyə bilmədim: – Getmə. Söz boğazımda ilişdi, göz yaşlarım sükutun içində axdı.
November 10, 2025 at 4:31 PM
📚 Bir vaxtlar hər gecə ondan mesaj gəlirdi: "Yaxşı yat ❤️". İndi telefon susur, amma mən hələ də ekranı işıqlanacaq deyə baxıram. Bəzən mesajlar bitəndə, insan özü də sanki bitir.
November 10, 2025 at 4:21 PM
📚 O, qapını sakitcə örtdü. Heç bir söz demədi. Sadəcə baxışlarıyla “keçmiş olsun” dedi – elə bil sevgi xəstəlik idi, sağalıb bitməliydi. Mən isə qapının o səssiz bağlanma səsini uzun illər qulağımda daşıdım.
November 10, 2025 at 4:18 PM
📚☕✨Çaydan qalxan isti buxar, gecənin soyuğunu yavaş-yavaş dağıdırdı. O, ulduzlara baxıb xatirələrini düşünürdü. Sənin əlinin isti toxunuşu, sənin gülüşün hər qurtumda canlanırdı. Hər ulduz gecəyə sənin işığını əlavə edirdi.
November 8, 2025 at 5:16 PM
📚Evin kitab rəfləri ilə dolu otaqda tək oturmuşdu. Kitablar onun dostları idi; səhifələrdə sükutun səsi vardı. Hər hekayə, hər roman ona başqa dünyalar açır, amma o dünyalarda da yalnız qaldığını hiss edirdi.
November 8, 2025 at 4:49 PM
📚☕Yağış pəncərəyə düşürdü. Mən qucağımda bir fincan çayla səni gözləyirdim. Hər damla sanki sənin addımlarının səsi idi, amma sükut yalnızlığı xatırladırdı. Çaydan gələn buxar üzümə toxunanda sanki sənin nəfəsin buradaymış kimi hiss etdim.
November 8, 2025 at 4:42 PM
📚Yağış sakitcə yağırdı. Küçənin səsində bir tək addımların səsləri eşidilirdi Əşrəfin addımları. Əlində köhnə bir çətir, cibində isə bir məktub vardı – heç vaxt göndərə bilmədiyi məktub.
November 8, 2025 at 4:42 PM
📚Sənsiz bir yağışlı gecə idi.
Pəncərənin qarşısında oturub səssizcə damlaların səsinə qulaq asırdım. Başımı şüşəyə söykədim, sənin yolunu gözlədim. Hər addım səsi, hər işıq kölgəsi mənə səni xatırladırdı, amma gələn sən deyildin.
November 3, 2025 at 4:00 PM
📚💔 O, illər sonra köhnə bir məktub tapdı. İçində yalnız “Məni unutma” yazılmışdı. O zamanlar cavab verməmişdi, indi isə çox gec idi. Məktubun kağıdı əllərində qırılırdı, amma qəlbindəki yaralar hələ də açıq qalırdı.
November 3, 2025 at 3:44 PM
📚Soyuq payız idi. Küçə işıqları zəif yanırdı, əllərim üşüyürdü. Sən heç nə demədən yaxınlaşdın sadəcə əllərimi tutdun. O an hər şey susdu sanki dünya dayanmışdı. Sənin o isti toxunuşun məni isidən ilk hiss idi. O an anladım ki istilik bəzən əlcəklərdə deyil – insanın içində olur.
November 2, 2025 at 9:51 AM
📚Yağışdan sonra parkda tək oturmuşdu. Ətrafda yalnız islanmış yarpaqlar və uzaqda qaçan bir uşaq səsi vardı. O, öz gəncliyini xatırladı – o vaxtlar tək qalmaq seçim idi, indi isə vərdiş olmuşdu.
November 2, 2025 at 9:48 AM
📚Zərfin üzərindəki ünvan artıq mövcud deyildi. O, illər əvvəl yazdığı məktubu tapdı, amma göndərməyə artıq kimsə yox idi. Kağız saralmış, sözlər isə hələ də canlıydı. Yalnızlıq bəzən göndərilməmiş məktub kimidir – içində çox şey var, amma heç kim oxumur.
November 2, 2025 at 9:48 AM
📚Otağın pəncərəsindən gələn külək pərdələri yavaşca tərpədirdi. Divardakı saatın səsi evin tək nəfəsiydi. O, hər gün eyni stulda oturub kiminləsə danışırmış kimi susurdu. Yalnızlıq bəzən sakitlik kimi görünür, amma içində qışqırıq gizlənir.
November 2, 2025 at 9:47 AM
📚☕Yağış damlaları pəncərəyə toxunurdu, sanki kiminsə pıçıltısı kimi. O, isti çayını əlinə alıb ulduzlara baxdı. Buludlar onları gizlətmişdi, amma o bilirdi oradadırlar. Bəzən ən gözəl şeylər görünmür – sadəcə inanmaq yetər.
November 2, 2025 at 9:46 AM
📚 Əşraf yerə düşən yarpağı cibinə qoydu. Ruya ilə son dəfə bu ağac altında görüşmüşdü. Bəzən insanlar da yarpaqlar kimidir – bir dəfə düşdülərmi, geri dönmürlər.
November 2, 2025 at 9:31 AM
📚Evin qarşısındakı köhnə poçt qutusunda heç vaxt məktub olmazdı. Amma o hər səhər yenə baxırdı. Çünki ümid bəzən gəlməyən məktubların içində gizlənir.
November 2, 2025 at 9:30 AM
📚Küçədə külək qopan kimi pəncərə çərçivəsi cırıldadı. O, pəncərədən baxdı, bir vaxtlar onunla eyni yoldan keçən adam indi yad bir şəhərdə idi. Pəncərənin bu səsi sanki hər dəfə onun adını pıçıldayırdı.
November 2, 2025 at 9:29 AM