Ana gözündə yaş qalıb,
Vətən sinəsində dağ,
Sənin yolunda açılıb,
Min çiçək, min dua, min sabah.
Şəhid – ölməz adınla,
Tarixdə iz qoydun sən.
Qanında azadlıq var,
Ruhunda ucalıq var,
Əbədi yaşa, Vətən!🇦🇿

📚☕Yaşlı qadın hər axşam pəncərənin önündə otururdu. O, illərdir qayıtmayan oğlunun yolunu gözləyirdi. Qonşular deyirdilər ki, ümidini çoxdan itirməlidir. Amma qadın bilirdi: ümid insanın son nəfəsinə qədər yaşayır. Hər gün pəncərədən baxmaq – onun yaşamaq səbəbi idi.

📚☕ 🍂Bu gün yazmaq çətin idi. Çünki şəhər ona bir hekayə pıçıldayırdı, amma o, hələ həmin səsi tuta bilmirdi. Boğazdan keçən vapurun uzun siqnalı küçəyə yayılanda, kafeyə yeni biri daxil oldu. Gənc biri — əlinə kamera almış, bir qədər yorğun, bir qədər də yolunu itirmiş kimi.

📚 Bizim tanışlığımız da bir payız günü olmuşdu. Həmin vaxt universitetin həyətində, saralmış ağacların kölgəsində dayanmışdın. Əlində kitab, qulağında qulaqcıq, baxışların uzaqlara dikilmişdi. Mən isə sadəcə bir cümlə ilə başlamışdım:
– Salam, kitabın yaxşıdı?

📚🖤Kamran hər gecə Sevdaya məktub yazırdı. Onu sevdiyini, unutmadığını, keçmişin içində qalmadığını yazırdı. Amma məktubları heç vaxt göndərmirdi. Çünki Sevda artıq başqa ölkədə idi, başqa həyatında, başqa xəyallarında.

Başın sağ olsun Türkiyə 🇹🇷

📚🚂 O, sadəcə baxdı. Söz deməyə gərək yox idi. Hər şey gözlərindəydi – bir az peşmanlıq, bir az qorxu, çoxlu ayrılıq. Qatar hərəkət etdi, sanki bütün keçmişlərini özü ilə apardı. Vağzal boşaldı, amma o, hələ də baxırdı. Çünki bəzən gedən təkcə insan olmur, bütün bir həyat gedir.

📚☕✨Çaydan qalxan isti buxar, gecənin soyuğunu yavaş-yavaş dağıdırdı. O, ulduzlara baxıb xatirələrini düşünürdü. Sənin əlinin isti toxunuşu, sənin gülüşün hər qurtumda canlanırdı. Hər ulduz gecəyə sənin işığını əlavə edirdi.

📚Sənsiz bir yağışlı gecə idi.
Pəncərənin qarşısında oturub səssizcə damlaların səsinə qulaq asırdım. Başımı şüşəyə söykədim, sənin yolunu gözlədim. Hər addım səsi, hər işıq kölgəsi mənə səni xatırladırdı, amma gələn sən deyildin.

📚Soyuq payız idi. Küçə işıqları zəif yanırdı, əllərim üşüyürdü. Sən heç nə demədən yaxınlaşdın sadəcə əllərimi tutdun. O an hər şey susdu sanki dünya dayanmışdı. Sənin o isti toxunuşun məni isidən ilk hiss idi. O an anladım ki istilik bəzən əlcəklərdə deyil – insanın içində olur.

📚Axşam yağış sakitcə pəncərəyə çırpılırdı. Əli isti çayını içə-içə kitab oxuyurdu. Şəhərin işıqları yağış damcılarında parıldayırdı. Hər səs, hər nəfəs bir ahəng idi. O düşündü ki, bəzən xoşbəxtlik nə səs-küydə, nə izdihamda olur. Yağışın səsində və sakit bir axşamda gizlənir.

📚Qatar stansiyasında köhnə bir kişi, əlində saralmış məktubu tutaraq dayanmışdı. Hər gün eyni qatarla gedirdi. Sonda məktubunu əlində saxlayıb qatara minəndə, yeni bir dostla rastlaşdı. Dostunun təbəssümü onun illərlə gözlədiyi cavab kimi idi.

Yenidən qurma işlərindən sonra Bakı müqəddəs Məryəm ana kilsəsi.⛪

📚 Soyuq əllər isti ürək ☕

Yağışlı havada pəncərə önündə oturub kitab oxumaq, isti kofe içmək kimi fəaliyyətlərin yaratdığı sakit və romantik atmosfer son bahar.🍁📚☕

📚 Soyuq əllər isti ürək ☕

✨📚31 yaşımda həyat gərçekdən çox gözəl.