Arezoo
banner
arezoo58.bsky.social
Arezoo
@arezoo58.bsky.social
قبل تر وبلاگ نویس، عاشق رنگ و نقاشی و عکاسی!
دخترک امشب زنگ زد و گفت مامان دلم برای دست پختت تنگ شده، رستوران و غذاهای خوشمزه ی عمه به کنار؛ دلم برای غذاهات تنگ شده. اخرش گفت چون مریضی و حال نداری یه نیمرو هم با دستهای خودت درست کنی و بفرستی کافیه (پدرش فردا یه روزه میره تهرون)، گوشی رو که قطع کردم اشکهام ریخت، دارم براش ماکارونی درست میکنم./
November 12, 2025 at 9:55 PM
تو غمِ همیشگیِ منی، تو همیشه با ما و با منی، حتی در شادترین لحظات.
یادت همیشه هست، میسوزونه و خاکستر میکنه و کاری از دستم برنمیاد.
به وسعت همه ی دنیا دلتنگتم، دلتنگ صورت ماهت، چشمهای درخشانت و خنده هات.
پونزده سال از پرواز تو گذشت و غمت هنوز هم تازه ست ساناز،
تازه، بی رحم و جانگزا./
November 11, 2025 at 8:25 PM
دو روزه کربوهیدرات رو کم کردم، کولی بازیِ شکموی درون به بهانه ی جراحی و دوران نقاهت کافیست!
November 10, 2025 at 12:26 PM
این داور جدید در برنامه ی زن روز، ازاده پور اکبر، همدانشگاهی من بود، یعنی همکلاسی. همون زمان با یه پزشک ازدواج کرد و بعد فارغ التحصیلی کلا دیگه ازش خبر نداشتیم، چند وقت پیش از دوستان شنیدم سالهاست جدا شده و از ایران رفته و امشب یهو اتفاقی در اینستا دیدم داور برنامه ی زن روزه و ظاهرا فشن دیزاینر شده.
November 9, 2025 at 10:32 PM
چهارتایی های آبان.
November 4, 2025 at 4:33 AM
اول اذر مهمونی دعوت شدم دوستان، دقیقا مصادفه با پایان دوره ی نقاهتم که دکتر تعیین کرده، پایان استراحت دستوری رو با کفش پاشنه ی شش سانت و قر کمر، جشن می گیریم، انشالا که اخر شبش بیمارستان و با پمپ درد محشور نباشم.🤓
November 3, 2025 at 10:45 PM
۱/ دوران نقاهتم مصادف شد با رفتن دخترک، چون توان برخاستن و اجازه ی نشستن نداشتم خودم خواستم کسی نیاد عیادتم، چون اگه کوید یا انفولانزا بگیرم، نمیتونم سرفه کنم و به فنا میرم.
روحم از این تنهایی عمیقا نفس کشید، شب ها دو ساعتی این مرد رو میبینم و گپ میزنیم و مجددا فردا تمام روز تنهایی و خلوت.
November 2, 2025 at 4:54 PM
ایرانی هم از مراسم عاشورا و غذاهای نذریش نمیگذره و هم هالووین رو باشکوه تر از خود خارجی ها برگزار میکنه، اینه که یه سره یه مراسم با تِم فلان و بهمان در مهمونی هاشون هست، چشم بهم بزنی کریسمسه و بابا نوئل میاد و پشت بندش عید نوروز و هفت سین و شوعاف هاش.
نکن هموطن، اخر تسمه تایم پاره می کنی!
November 1, 2025 at 6:45 AM
دارم رها کردن رو تمرین می کنم، بالونِ زندگیم رو سبک می کنم تا راحت تر اوج بگیرم، خسته ام از سالها حمل و به دوش کشیدن بارهای اضافه.
این مقارن شدن همزمان‌ِ ناامیدی از اطرافیان؛ شاید حکمتی داره. هر چه که هست تجربه ی تازه اییه اونهم در اوج ضعف و ناتوانی جسمانی، شاید باید اتفاق میافتادن تا چشمهام باز بشه./
October 28, 2025 at 7:10 AM
تنهاییِ دلچسبِ مدام./
October 27, 2025 at 1:40 PM
امروز دختر خاله ام اومد پیشم، برام سوپ و غذای خوشمزه اورد، غذاهاش طعم بهشت میده، خیلی مهربون و شاد و پرانرژیه. همیشه روزهای سخت کنارمه و نذاشته احساس کنم تنها خواهرم بی معرفت و خواهر دیگرم زیر خروارها خاکه.
بعضی بودن ها هستن به جبران تمام نبودن ها، زندگی همیشه در این مورد در حقم سخاوتمند بوده./
October 25, 2025 at 7:26 PM
فراموشکار نباشیم؛ برند میهن با نام های زیر هم محصولاتش رو میفروشه، تحریم یادمون نره دوستان./
برندها و زیرمجموعه‌های میهن:
میهن
پاندا
هایلی
فروتلند
مکنزی
دومینو
برنارد
October 25, 2025 at 6:50 PM
چهارتاییِ این ماه عجیب.
October 25, 2025 at 4:05 AM
گمان می کنم به دلیل مهاجرت گسترده ی پزشک ها؛ ظرفیت پذیرش دانشگاه ها رو بالا بردن، چون صحبتش بوده از پارسال، دور و بری های من همه پزشکی قبول شدن اونهم سراسری، یکی از این بچه ها طفلک؛ حتی ظاهر نرمالی نداره و دانشگاه سراسری پزشکی قبول شده، خدا رحم کنه به این مملکت./
October 25, 2025 at 3:41 AM
دلم برای ورزش، پیاده روی در جنگل و رانندگی لک زده، واقعا چه نعمت های به ظاهر ساده ای داریم و قدر نمی دونیم. هوا هم انقدر خنک و روحنوازه که عذاب استراحت مطلق رو دو برابر می کنه./
October 25, 2025 at 3:36 AM
معلقم، بين زمين و آسمون، گنگ و گیج و ناامید./
October 22, 2025 at 9:29 AM
ديشب خواب ديدم جنگ شده و اسرائيلي ها اومدن زن ها رو به اسارت ببرن، قيافه هاشون شبيه طالبان بود، مضطرب توي صف بودم كه نوبتم بشه و یهو اونی که اسم مینوشت گفت این جراحی کرده و به درد نمیخوره! من اشک شوق میریختم که راست میگه ده روزه جراحی کردم و چهار نعل از صحنه گریختم! ای بختت خاوری با خواب دیدنت!:))))
October 20, 2025 at 9:50 PM
زیباییِ محض.
Montreal, QC, 2014. 🍁🇨🇦
October 19, 2025 at 4:00 AM
به بعضی هاتون غبطه می خورم که راحت و رها و عریان می نویسید از زندگی و احساساتتون، مهم نیست اینجا قفل نداره، می خوام رها تر باشم در نوشتن چون اینجا رو دوست دارم، چون خوشبختانه هنوز مثل اینستا و توییتر مسموم و کثافت نشده./
October 16, 2025 at 12:07 PM
ده روز جهنمی هم گذشت، درد و اسپاسم کورکننده؛ درد جانکاه در هر پوزیشنی که بخوای دراز بکشی، حتی زمان نفس کشیدن!
خیلی بد بود دوستان، یه جمله ی کلیشه ای میخوام بگم که قطعا زیاد خوندید و شنیدید؛ حتی پشت نیسان آبی زیاد به چشمتون خورده اما حقیقتِ محض زندگیه: «سلامتی بالاترین نعمته»./
October 16, 2025 at 12:01 PM
بخیه هام رو کشیدم و کمی بهترم، تازه یک هفته گذشت! سه هفته ی دیگه باید استراحت مطلق داشته باشم و در حد غذا خوردن و دستشویی رفتن از جام بلند شم.
صبح سوپ گذاشتم و همونو کل روز میخورم، پرستار مامان غذا فرستاد و این مرد دست پختش رو دوست نداره! گفتم دیگه زحمت نکش، به مامان و بابا برسی کافیه.
October 13, 2025 at 1:26 PM
پسرک پزشکی قبولی شد، سراسری! 🥹
October 12, 2025 at 4:53 PM
نتايج كنكور اعلام شده و سايت سنجش بالا نمياد، خواهرزاده ي اين مرد منزل ماست و منتظر اعلام نتایج، مامان و باباش فعلا ايران نيستن و بچه چند روزی پیش ماست.
تا صبح يا بخيه هام باز ميشه يا از زور اين استرس و درد ناشی از اون ميميرم!!!
October 11, 2025 at 8:36 PM
بیمارستان که بودم پمپ درد خیلی به کاهش دردم کمک میکرد، دکمه رو که فشار میدادم چند دقیقه بعد دردم کم میشد، انگار روح از بدنم میرفت و‌ مثل پر سبک میشدم، گنگ، معلق و فارغ از زمان. با خودم فکر میکردم تجربه ی مواد و دراگ هم این شکلیه‌ یا اصلا ربطی بهم ندارن؟! حس خوشایندی نبود، انگار ارامشش فیک و عاریه بود.
October 9, 2025 at 10:12 PM
بالاتر از سلامتی و روی پاهای خودت ایستادن؛ هیچ نعمتی نیست بچه ها.
این روزها که قادر نیستم تنهایی یه لیوان اب بردارم؛ قدر سلامتی رو بیشتر میدونم، وقتی ناتوان و محتاج میشی دیگه هیچی به چشمت نمیاد، تازه سه روز گذشته و یک ماه اوضاعم همینه./
October 8, 2025 at 7:34 PM