ไม่ป้อ

ขอซัดหน้าหน่อยนะคะ #OC

ทำไมพอ.เป็นคนแบบนี้วะ ลักหลับคนที่ไม่ได้เป็นอะไรด้วยเนี่ย มึงเป็นอะไรรรรร แค่เป็นพอ.ก็ทำได้ออ

📖 #กรงกังสดาล
🖋 Somethingsblue
งานนี้ต้องมีแตกกก หัวอิลูกเขยตัวดีมันต้องแตกก มัมหมีสูนน300% ขมแต่คายไม่ได้ แนวแก้แค้นขึ้นอย่างเสือลงอย่างหมาเอ๋งๆเรย พระเอกขึ้นแท่นลูกเขยคนเปรตอีกหนึ่ง นายเอกปาดน้ำตาไปสามล้านแปดรอบ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก รักกันปานจะกลืนกินแต่ทิฐิมันค้ำคอ!!

#แนะนำนิยายวาย #เลดี้วายรีวิว

#nnnCMS #Commission
YCH Bouquet💐
Thank you!

timelapse 👨‍👨‍👧

ขี้หน้ายังไงหรือเป็นเด็กที่ไม่มีผลประโยชน์ต่อบริษัทแต่ด้วยมนุษยธรรมแล้วก็ไม่ควรจะเบลมเหยื่อที่ถูกปล่อยคลิปโดยที่ไม่ยินยอมป่ะวะ
4.อิพอ.คือมึงรู้ว่าน้องฮีทแล้วมึงเป็นอัลฟ่า สิ่งที่ควรทำคือการหาเบต้าหรือใครที่ไม่ได้รับผลจากฟีโรโมนไปดูแลน้อง ไม่ใช่เอาตัวมึงที่แง้นอยู่เข้าอยู่ในห้องที่มิดชิด
5.อิพอ.มึงแตกใน มึงไม่ใส่ถุง มึงไม่ยับยั้งชั่ง กุโกดมากอิเด็กเปรต

อ่านแล้วก็กุมขมับ
1.ขัดใจสุดๆคือพอ. ตอนแรกเปิดมาเหมือนจะดีแต่แม่งดีแตก ความคิดบ้งเหมือนเด็กเห่อหมออ้อย อายุ29ไม่ช่วยให้คิดอะไรตกหน่อยนอกจากใช้อำนาจเงินและอำนาจฟีโรโมน
2.นอ.จริงๆ อายุ 32 อาจจะมองคนอื่นว่าเด็กกว่า แต่ก็ต้องคิดนิดนึงว่าสถานะของตัวเองตอนนี้มันคือเด็ก 19 นะเว้ย
3.คนในบริษัทพอ.ห่วยแตกมาก นอ.คนเก่าคือโดนแบล็กเมล์แต่ไม่มีใครสนใจปกป้องเลยซัก ต่อให้ไม่ชอบ

19 ยังเป็นผู้เยาว์แต่ไม่มีผลทางกฎหมายอาญา จะไม่โดนข้อหาพรากผู้เยาว์ ใช่มั้ยนะ แม่งเอ้ย ทำไมนข.ไม่เขียนให้อายุ 20 วะ! ก้ำกึ่งชิบ

บลูสกายอัลกอยังไม่ดีเท่าทวิต ต้องรีแล้วงานจะโผล่ขึ้นมาค่ะ กดใจอย่างเดียวเหมือนงานไม่ไปโผล่ฟีดมุช่วลเลย 55555555

ถ้าในไทยมี lc เรดิโอดราม่านิยายจีนแบบมีซับคงจะดี ฮรึก

#จังหวะหัวใจไร้เสียง 𝄞⨾𓍢ִ໋
#readwithflora ⭐️🦌🌳🌌

[ เส้นทางในอนาคตอาจจะทอดยาวและโดดเดี่ยว แต่ไม่ว่าอย่างไร อย่าได้หยุดเดิน เพราะชั่วชีวิตนี้ จุดหมายปลายทางของเธอคือการเดินทางสู่ดวงดาว ]

อบอุ่น อ่อนโยน ได้รับพลังบวกเต็มเปี่ยม เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจมาก ๆ คือมันอ่านแล้วรู้สึกดีจนน้ำตาคลอ แล้วทำให้รู้สึกได้ว่าคนเขียนเขาทัศนคติดีมาก ชอบจนกลับไปอ่านได้ซ้ำๆเลย 🥺🌻

งั้นขอขาย #ดอกไม้ในห้วงกาล อีกรอบ

ความรักที่คลาดคลากันไปเมื่อวัยรุ่น ได้มาบรรจบกันในที่สุด 15 ปีต่อมา

เขียนสลับอดีต-ปจบลงตัวมากอะ คสพพระนายเฮลตี้ แต่สังคมในอดีตท้อกสิกโฮโมโฟบ แต่ว่านะ สไตล์คุณมู่เกิง 🥺✨ เขาอบอุ่นอ่อนโยนอะ ผ่านความห่าเหวมาแล้วก็เชื่อเถอะว่าโลกนี้คนดีเยอะกว่าคนไม่ดี จิงๆ

*จี้เหยียน มาจากเรื่องไหน กุมั่วอีกเเละ จี้ชินหยางxเซี่ยเมิ่ง 🥹

ไม่อยากให้อ่านข้ามเพราะมันคือเรื่องราวที่ทำให้รู้ว่าพอ.เขามั่นคงในรักมากแค่ไหน แต่ก็ขึ้นอยู่กับการรับได้ของแต่ละคนด้วย เรื่องนี้ LC อยู่กับสนพ.caihong นะคะ ปกสวยมาก แต่ปกแจ๊กเกตฉลุลายแอบรักษายากไปหน่อย นอกนั้นสวยงามมากค่ะ❤️

เรื่องนี้จะบอกว่าสนุกฟาดๆเลยมั้ย เราว่ามู้ดเรื่องไม่น่าจะใช้คำว่าสนุกได้ แต่ถ้าบอกว่าอ่านเรื่องนี้จบแล้วมันทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้ในใจเรามั้ย เรื่องนี้ทำได้ดีมากสำหรับนิยายเล่มเดียวจบในจำนวน 250 กว่าหน้า สำหรับ TW บางคนอาจจะsensitive แต่สำหรับเราที่อ่านดราม่ามาพอสมควรเรื่องนี้ ไม่ได้ทำให้เราซึมขนาดนั้น อันนี้ก็อยู่ที่คนอ่านด้วยว่าทริกเกอร์มั้ย (9)

ด้วยความขรก.อ่าเนอะ พอ.ก็ค่อนข้างจนกว่านอ.ที่เป็นเอกชนแหละ แต่เขาก็พยายามจะหาเงินให้เลี้ยงนอ.ได้ ผัวขยัน ออกไปรับจ๊อบเสริมแต่เมียกลับบอกว่า ชั้นเลี้ยงนายดีไม่พอเหรอ TwT เอ็นดูมาก เป็นความรักแบบผู้ใหญ่สุดๆ และที่ชอบอีกอย่างคือคู่รองของเรื่องนี้ จี้เหยียนxเซี่ยเมิ่งที่ออกมาโผล่ในตอนพิเศษแต่ได้ใจเรามาก เหมือนว่าจะมีเรื่องของตัวเองด้วย รออยู่ว่าสนพ.ไหนจะได้ lc นางไปรออยู่นะ(8)

จะให้มาหวือหวาเหมือนวัยรุ่นก็เกินสุขภาพไปหน่อย ช่วงที่เขารักกันคือมันดีมาก ความรักของนอ.ว่ามั่นคงแล้ว แต่ความรักของพอ.คือเป็นรักที่ขอแค่ให้ได้รัก เรื่องนี้โทนเรื่องไม่ได้หม่นหรือเศร้านะ สำหรับเรามันฟีลหวานๆนัวๆ เหมือนเค้กทีรามิสุที่มีทั้งหวานและขมที่ปลายลิ้น อร่อยฟินๆ ซีนตลกของพระนายก็เยอะโดยเฉพาะช่วงที่โดนหลอกกินฟรี (7)

ครส.หลังอ่านสำหรับเราแล้วเรื่องนี้เป็นฟีลกู้ดนะ อบอุ่นหัวใจ ไม่รีบร้อนที่จะรักเพราะเขารอกันมาแล้วตั้ง15ปี สิ่งเดียวที่พระนายรู้สึกเสียดายคือเสียดายที่พวกเขาบอกความในใจกันช้าไป ไม่ใช่เพราะทิฐิแต่เพราะทั้งคู่ต่างยังไม่พร้อมสำหรับสังคมที่การยอมรับเรื่องรักร่วมเพศยังไม่เปิดกว้าง การบรรยายในเรื่องมันเน้นไปทางขยับคสพ.จากเพื่อนที่แอบรักเป็นคนรักที่รู้ใจมากกว่า อย่างว่าอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว (6)

และไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลยตลอด15ปี เป็นเหตุผลที่พอ.ไม่คิดจะบอกนอ.ไปชั่วชีวิต ได้แค่เก็บเอาความโหยหาและความคิดถึงถ่ายทอดออกมาเป็นรูปถ่าย จนกระทั่งวันที่ความรักนั้นได้รับการตอบรับ สำหรับเสิ่นลั่วแล้วเขาไม่เคยรู้สึกเสียดายเวลาที่รอคอยเลยแม้แต่น้อย เช่นเดียวกับเซี่ยอีหยาง (5)

และแต่ละมื้อบอกเลยว่าทั้งหรูทั้งแพง ต่อให้รายได้ต่อปีของนอ.สูงแค่ไหนแต่กินโอมากาเสะทุกวันเป๋าตังก็ฟีบได้ การเจอหน้ากันทุกวันมันทำให้รู้ว่าต่างฝ่ายต่างไม่เคยลืมกันเลย แม้ว่าสมัยมหาลัยทั้งคู่จะทำตัวเหมือนเป็นคู่แข่งหัวใจกัน แต่หารู้ไม่ว่าความจริงแล้วเพื่อนสาวที่ถูกวางตัวให้ไม่เป็นแฟนคนใดก็คนหนึ่งก็เป็นได้เพียงไม้กันหมาเท่านั้น แต่เหตุผลที่ว่าทำไมจู่ๆ พอ.ถึงย้ายไปอเมริกากะทันหัน (4)

เซี่ยอีหยางได้ข่าวจากเพื่อนมหาลัยว่าเสิ่นลั่วย้ายกลับมาจีนแล้วและเข้าทำงานเป็นหน่วยงานตรวจสอบธนาคารซึ่งทำให้ทั้งสองคนได้มีโอกาสกลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง ความในใจที่อัดแน่นมาตลอดก็เริ่มปะทุ ซึ่งข้ออ้างในการเข้าหาของพระนายคู่นี้มันตลกมาก ด้วยความที่พอ.เป็นฝ่ายต้องตรวจสอบและหักคะแนนธ.ของนอ.ดังนั้นตลอดเวลา2เดือน นอ.เลยต้องติดสินบนหัวหน้าเสิ่นโดยการพาไปเลี้ยงข้าว (3)

ดอกไม้ในห้วงกาล เป็นเรื่องของชายวัย(เกือบจะ)กลางคนสองคนที่ต่างฝ่ายต่างแอบรักกันแต่ไม่บอกกัน ปล่อยให้เวลายืดยาวมาถึง 15ปี โดยนอ.อย่าง เซี่ยอีหยาง ผู้จัดการธ.ที่มีงานอดิเรกคือการใช้แอคหลุมส่อง ig ของเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยอย่างเสิ่นลั่ว เก็บความในใจเอาไว้เพื่อรอเวลาที่เหมาะสม ในขณะที่เสิ่นลั่วถูกย้ายไปอเมริกากะทันหันแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลยจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไป 15ปี (2)

#ดอกไม้ในห้วงกาล โดย มู่เกิงมู่เกิง เป็นเล่มเดียวจบบางๆที่อ่านแล้วอิ่มมาก ประทับใจงานของมู่เกิงตั้งแต่เรื่อง salad days แล้วและเรื่องนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง อ.ยังคงถ่ายทอดความรักของคนคู่นึงออกมาได้เรียบง่ายแต่ลึกซึ้งตามสไตล์ อบอุ่นและอบอวลไปด้วยกลิ่นของดอกไม้แห่งกาลเวลา