En nieuw inzicht: mijn lichaam kan het nog wel maanden volhouden. Maar ik ga de steeds toenemende pijn niet maanden volhouden. Met een paar weken zijn de mogelijkheden tot adequate pijnstilling op, en gaan we naar palliatieve sedatie. De pijn gaat mij er onder krijgen. Rare gewaarwording.

Vandaag te horen gekregen dat het tijd is om in weken ipv maanden te gaan denken qua levensverwachting. Maar mezelf ook een aansteller vinden als ik hijgend van vermoeidheid en pijn in mijn stoel zak als ik een broodje heb gehaald. Hoe werkt zo'n hoofd toch?

Mochten mensen mij gaan volgen: ik ben ziek, en zal vooral lezen. Beetje genieten van de tea zonder zelf te spillen. Niet netjes, maar gezien mijn omstandigheden hopelijk begrijpelijk.

Altijd leuk, rondje met de hond lopen in de regen.

Denk ik.
Bij onze hond gaat het zo: hond staat in de gang, zet zich stijf tegen drempel. Ik til haar fysiek over de drempel en sleep haar naar de dichtstbijzijnde boom. Zij doet haar ding en ik wordt naar huis gesleept. 2 minuten.

Einde rondje.