دیالوگ مادر ایرانی با بچه‌‌‌ش که در دهه چهل زندگی به سر میبره و بیست ساله دور از خانواده تو یه قاره‌ی دور زندگی میکنه و می‌خواد با اتوبوس از شهری به شهر دیگه بره:
- ایشالا کناریت آدم خوبی باشه (با نگرانی)
+صندلی تکی گرفتم
- جلوییت و پشت سریت (نگران‌تر)
+مامان مگه میخوام باهاش ازدواج کنم؟
:))))))

اگه تا سی سالگی،
تاج و تخت باباتو پس نگرفتی
بدون که باختی و زندگیتو هدر دادی

صندوق انتقادات پیشنهادات نداره اینجا نظراتمونو برای بهبود اپ بنویسیم مسئولین لاحاظ کن؟
برا مایی که زودتر اومدیم اینجا ا‌کانت باز کردیم یه آپشنی، تسهیلات ویژه‌ای باید باشه بلخره.
حکم پیش‌خرید آپارتمانهای در حال ساخت ر داره برا ما. لااقل بذارن رنگ کاشی مستراح ر خودمون انتخاب کنیم.

توییتر توییت اونایی که بلاک کرده بودیم رو روش کلیک میکردیم نشون میداد. این چرا اینجوریه؟
پدرسگ شاید من بخوام هم یه نفرو بلاک کنم هم توییتاشو بخونم عنداللزوم :/

"بک‌مو" م درد می‌کنه

یارو الان تو اینیِستا گفت اگه لباس سفیدتون چرک‌مرده شده یه آسپرین بندازین تو لباسشویی تمیز می‌شه.
گفتم باهاتون درمیون بذارم

الان باید جنازه‌م به بستر رفته باشه از خستگی اما تو کله‌م انگار که عروسی بهرام رادان، هزار تا چراغ روشنه. رفتم فیسبوک ویلیام دیوید با یک فالوئر از صنعا، یمن درخواست دوستی داده بود. ناچار به شماها روی آوردم هر چی باشه باز آشنایین. گوشتمو بخورین استخونمو جلو سگ نمی‌ریزین.
نریزین دیگه خدایی

برنامه‌م برای یکماه آینده اینه که یه بلیط بگیرم، برم یه شهر دیگه و در یک باشگاه کثیف و درب و داغون با یکی از لیترالی بهترین مربی‌های جهان تی‌آر‌ایکس کار کنم :))
خوشحالم و اینجا رو براتون اینستا خواهم کرد :)

عروسی ممرضا گلزار و بهرام رادان رو هم دیدیم
خبر خوب اینکه پارسا پیروزفر هنوز سینگله

این پسره کاملا بر اساس متدهای روانشناختی روز دنیا با من برکاپ کرد و خیلی تحت تاثیر قرارم داد الان هرچی میخوام افسرده باشم، آه سرد بکشم و هاله‌ای از غم چشامو رازآلود کرده باشه نمتونم. تخمه میشکنم و سریال میبینم و میگم بزرگ بودی مرد
حالا ایشالا که مربوط به عوارض سن و سالم نباشه. سنی ندارم به اون صورت

می‌دونید چرا تا حالا یه عکس اینجوری براتون شاره نکردم؟
چون از این ساعتا ندارم، با رولکسمم که جور در نمیاد

سر کلاس اروبیک یه دختر وایت جلوم وایساده بود، خیلی براون بنظر می‌رسیدم :)))
جامو عوض کردم مربی گفت چی شد، گفتم این خیلی کسدسته، نگاش میکنم دست و پام به هم گره می‌خوره.
نگفتم سرعت که می‌ره بالا تصویرمون تو آینه میکس می‌شه، شیرکاکائو می‌بینم :))

هم سن و سالای من دارن دور آفتابه‌ی جهیزیه دخترشون روبان می‌پیچن و ماهی ول میدن تو توالت فرنگی مستراح، من هنوز یه دیوار صاف می‌بینم تو فکر میرم چطور میشه ازش بالا رفت و دنبال جای دست و پا میگردم

زندگی و روحیات آدما تو شهرستان اینجوریه که یه بار یه آدمی که تنها شناختم ازش این بود که تو اروپا همکلاسیم بوده زنگ زد گفت وام میخوام. گفتم پاشو بیا دهات ما، اومد، رفتیم فرودگاه دنبالش، آبش دادیم، نانش دادیم، سرپناهش دادیم و از ایمانش نپرسیدیم، وامشو دادیم، خودمون ضامنش شدیم، راهیش کردیم رفت.
:))