دختر‌های داغ صبح‌ها به صورتشون آبرسان می‌زنن و شب‌ها آرزو می‌کنن کاش دیگه زنده نباشن.

به‌به‌‌ عجب روز خوبیه برای غم زمانه خوردن و فراق یار کشیدن!

باید بنشینم و صبر پیش گیرم جناب سعدی عزیز
دنباله‌ی کار خویش گیرم...

من بعد از این اگر به دیاری سفر کنم
هیچ ارمغانیی نبرم جز سلام دوست

سلام بر آسمان آبی!