( น่าจะวิ่งตามไปค่ะคาดว่าเจ้าตัวคงตีกับตัวเองในฝันสักพักใหญ่ๆเลยค่ะตื่นแล้วไม่เจอเพื่อน😭😭! เลยใช้สกิลม๋าตัวเองหายรนจังก้เป้นได้ค่ะ🥹!)

( เซ็น เซ้นกะจังก้ ก้ ก้😭😭ไว้เราค่อยไปร้องไห้แล้วจับมือกันนะ…🥹🥹)

' ขอแนะนำตัวใหม่อีกครั้ง ชื่อของฉันคือ..คันซากิ ยูริโนะ '

เจ้าสิ่งนั้นก้าวเข้ามาหา ยื่นร่มกันฝนให้กับเธอ

"....?"
"หมายความว่ายังไง..."

คำอธิบายของเธอฟังไม่เข้าหูเลยแม้แต่น้อย เหมือนกับเสียงฝนและกลีบซากุระที่พัดผ่านริ้วผมไป ไม่ว่าคำพูดไหนในตอนนี้ก็ฟังไม่ขึ้นทั้งนั้น

ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

มาช่วยกัน..งั้นเหรอ?

"ฉะ...."
"ฉันน่ะ"

"ฟังนะ- ยูริโนะจัง"
"ฉันน่ะ ไม่เป็นไรหรอก"

(+)

หันไปทางต้นกำเนิดของเสียงดังกังวาน

เด็กหญิงผมสีชมพูที่ดูเหมือนกันกับตัวของเธอ กำลังคุกเข่าและร้องไห้

(+)

( ภาพคมช.จาก คุณซีอิ๋วขาว ตราเด็กสมบูรณ์ค่ะ🙏🙏)

แต่ไม่รู้ทำไม….

เซ็นกะยืนนิ่ง ข้างๆตัวมีแต่เสียงกระซิบที่ไม่คุ้นเคยและกลิ่นของ พวกเขา ไม่ต้องหันไปมองให้ไปเห็นแต่ความว่างเปล่าก็พอรู้ว่า

‘พวกเขามาแกล้ง…’

ถึงท่าที่จะไม่มีความตกใจแต่ดูเหมือนจะหงอย?? ไม่รู้จะออกจากตรงนี่อย่างไงดี และจะมีเพื่อนใหม่กับเขาบ้างไหม

เซ็นกะกำลังเครียด…

ก.ช่วย
ข.ทักทาย
ค. หมวกเธอหายไปไหนนะ??!
(ผปคตอบช้ามาก…)

( 555665555555 ต้องที่1แล้วอย่างน้อยด้านความพยายาม!!! เส้นกะก้ชูสองนิ้วให้เสมไปเหมือนกาน เก่งมากค่ะเซมไป..ชนะใครไม่เท่าชนะตัวเองสมแล้วที่เป็นเซมไป พุดคำคมแล้วเดินจาก..(ทำไม))

( ร ร ร รุ่นพี่กำบันเตะต้องเอาชนะให้ได้นะคะTT!!! เอ้นดุหลานป้าคนเน้มากเลยค่ะ!555655555)