คิ้วเลิกขึ้นข้างหนึ่งด้วยความฉงน พึ่งเคยเจอคนที่ไม่พอใจกับการพูดของเขาครั้งแรก ดูเหมือนจะไม่ใช่โจรสลัดสินะ

ว่าแล้วก็ก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษ

“ โทษที...แล้วนายเป็นใคร ”

ที่จริงเขาก็ไม่ได้รู้สึกผิดขนาดนั้น ด้วยไอความไม่ค่อยแคร์ใครอยู่แล้ว แต่ก็ขอโทษไปเพื่อไม่ให้เกิดการข้องใจ

!?

ขนสีขาว?

“ เผ่ามิ้งค์หรอ.. ”

ตกอยู่ในภวังค์ความคิดจนพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว กว่าจะตั้งสติได้เด็กน้อยก็พูดจนจบแล้ว

“ โฮ่ย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ.. ”

“ ถึงชื่อจะไม่ได้เจ๋ง แต่สุดยอดขนาดนั้นเลยล่ะ ”

ตอบอย่างมั่นใจสุดๆ ถึงจะไม่ใช่ลูกศิษย์แต่ตนก็ชื่นชมคุณการ์ปเหมือนกัน

“ ก็ใช่ เห็นว่าแกย้ายมาเลยแวะมาดูด้วย ”

ตอบพลางมองอีกคนหยิบขนมมากินต่อหน้าต่อตา

“ ..ไม่มีความทรงจำคืนนั้น..? พ่อแม่แกให้ฝึกอะไรฟะไอหนู ”

หนักหนาถึงขนาดลืมเรื่องในคืนฝึกเลยเรอะ คุณการ์ปยังไม่ทำถึงขนาดนั้นเลย(รึป่าวฟะ) ถึงจะไม่เคยฝึกด้วยก็เถอะ ฟังจากจัสตินมันมา...

“ ก็ว่าจะชวนแกมาพร้อมกันนั่นแหละ แต่ไม่เห็นกลับฐานซักที ”

ยืนกอดอกพูด

“ จัสมันไม่ได้ชวนแกเรอะ ”

“ อืม..ใช่แล้ว ”

เขาเว้นช่วงไว้ก่อนจะพูดต่อ

“ คุณการ์ปน่ะ สุดยอด! ”

คำพูดนั้นดึงความสนใจเขาทำให้ต้องหันไปมองตาม สนใจพลทหารกำลังฝึกเรอะ..

“ ...สนุกเรอะ? ” หันหน้าหนีไปพึมพำคนเดียว

“ พวกนั้นกำลังฝึกกันอยู่ ไม่ค่อยสนุกนักหรอก ”

เว้นแต่จะเป็นพวกที่ชอบการฝึกล่ะนะ

“ ..ช่างมันเถอะจัสติน แต่คุณการ์ปคือทหารเรือของกองทัพเรือน่ะ ”

ถึงจะลาออกแล้วก็เถอะ

น่าเอ็นดูจริงๆ..ทำเอานึกถึงพี่ชายเลย แต่รายนั้นน่าแกล้ง

“ ฉันแคสปาร์ เธอ..จัสติน รึป่าว? ”

เลิกคิ้วขึ้นข้างนึง

พอเห็นสีหน้าคาดหวังของเด็กตรงหน้าก็อดลังเลไม่ได้

“ ..ขอผ่าน ฉันยังเหลืองานทำอีกเยอะแยะ ”

ยกมือปราบมือไว้ ถึงจะอยากเล่นด้วยแต่เขายังไม่อยากหาเรื่องวุ่นวายให้ตัวเอง

รอยยิ้มบนใบหน้าชายหนุ่มกว้างขึ้นเล็กน้อย มองเด็กตรงหน้าด้วยความเอ็นดู พลางคิดว่าเอาไปฝากไว้กับซึรุซังหรืออยู่กับตนดี..

“ อืม เด็กดีนี่..? ”

...แปลกๆ แต่ช่างมันเถอะ มั้ง

เมื่อได้รับคำตอบก็พยักหน้ารับแทนการพูด

ตามที่คิด จัสตินเป็นคนกินเข้าไปเอง...ทำไมมันชอบหาเรื่องให้ตัวเองอยู่เรื่อยเลยฟะ

แต่เขาดันติดใจกับคำๆนึง

“ หนอนทะเล..? เหมาะสมกับมันดี ”

เบือนหน้าหนีแอบหัวเราะเบาๆ