“อื้ม.. ผมจะลองไปดู ขอบใจมากนะ” ทำท่าทำทางคิดไปตามข้อมูลที่ได้ก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเข้าใจดี

“ถ้าเจอแล้วจะมาแสดงความขอบคุณอีกรอบแล้วกัน ไว้เจอกันล่ะ!“

ไม่รีรอก็ออกตัววิ่งไปตามสถานที่ที่ได้มา หลังจากนั้นคงพบหมวกตามที่บอกจริงๆ … ซึ่งคงเจออยู่บนหัวเขาเอง

”ทำไมล่ะ มีอะไรติดอยู่บนหัวผมเหร-“ ถึงจะถามแต่ก็ยอมทำตามแต่โดยดี และคงสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่วางอยู่กลางหัว ..

หมวก?!??

“ไม่จริงน่า…” เขาตาตื่น หยิบหมวกมาถือดูให้ชัดๆเต็มตา ก่อนจะมองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่ดูสับสน

“นาย.. เห็นมาตลอดเลยเหรอ ..บนหัวผมน่ะ” ถามเสียงค่อยพลางใช้หมวกมาปิดหน้าตัวเองไว้ หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าใบหูเองก็แดงขึ้นมา ดูท่าจะอายมากทีเดียว

(ดีใจที่ชอบนะคะะะ 😆🙆‍♀️🙆‍♀️🙆‍♀️)

“..เห? พูดอะไร-“ กำลังจะเอ่ยปากแต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ยูสุเกะเอื้อมมือไปจับหมวกบนหัว ที่ไม่ควรจะมีอยู่แท้ๆ

“ม มันอยู่บนนี้มาตลอดเลยหรอกเหรอ?!”

เขาตาโต ใบหูแดงขึ้นมาเพราะความเก้อเขินที่ดันไปถามอะไรซื่อบื้อแบบนั้นออกไป

“..เห? หมายความว่ายังไงบนหัวผมน่-”

พูดยังไม่ทันขาดคำ ยูสุเกะยกมือมาวางแหมะที่กลางหัว … แล้วใบหน้าก็ร้อนขึ้นมาเพราะความอาย นี่เขาซื่อบื้อขนาดนี้ได้ยังไง

“ข ขอลองใส่ดูหน่อยแล้วกัน!“

เขาตามน้ำไปแก้เขิน ถึงค่อยถอดหมวกเจ้าปัญหามาแลกกันกับอีกฝ่าย แล้วจัดการสวมหมวกนักเรียนหญิงไปแบบเก้ๆกังๆ

“..เหมือนจะเล็กไปหน่อยแฮะ” พูดไปก็ดึงปีกหมวกลงมาปิดหน้าไป คงทั้งอายทั้งขำตัวเอง

(ขอบคุณที่วาดมาให้นะคะะ น่ารักม้าก /ขออนุญาตปาให้คืนน5555)

“..เห? หมายความว่ายังไงบนหัวผมน่-”

พูดยังไม่ทันขาดคำ ยูสุเกะยกมือมาวางแหมะที่กลางหัว … แล้วใบหน้าก็ร้อนขึ้นมาเพราะความอาย นี่เขาซื่อบื้อขนาดนี้ได้ยังไง

“ข ขอลองใส่ดูหน่อยแล้วกัน!“

เขาตามน้ำไปแก้เขิน ถึงค่อยถอดหมวกเจ้าปัญหามาแลกกันกับอีกฝ่าย แล้วจัดการสวมหมวกนักเรียนหญิงไปแบบเก้ๆกังๆ

“..เหมือนจะเล็กไปหน่อยแฮะ” พูดไปก็ดึงปีกหมวกลงมาปิดหน้าไป คงทั้งอายทั้งขำตัวเอง

เขามองเหม่อไปตามมือของอีกฝ่ายขณะแตะเข้าที่หมวก เธอพูดถูก หมวกมันอยู่บนหัวเขาจริงๆ

“จ จริงเหรอเนี่ย..“ ทันทีที่รู้ตัวว่าเพิ่งเผลอทำตัวโคตรซื่อบื้อใส่หญิงสาวไป ยูสุเกะก็หน้าร้อนขึ้นมาจนถึงใบหู

”ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาด้วยนะ! ผมผิดเองที่ไม่ยอมดูให้ดีๆ.. ขอโทษด้วยจริงๆ!“

เด็กหนุ่มก้มหัวตัวแทบขนานไปกับพื้น ในใจคงอายจนอยากเอาหน้ามุดดินหนีไปเสีย