4. Zihinsel süreçler ve bilgi, iman ve inkarda elbette önemlidir ama kalbin durumu ve ahlak bundan daha da önemlidir.

3. Yani tekebbürleridir, istiğnalarıdır, istikbarlarıdır, taannütleridir, taassuplarıdır, nankörlükleridir, bencillikleridir.
Bir kısım insanların imanla şereflenmelerinin sebebi de -sebepler planında- tevazularıdır, teslimiyetleridir, kadirşinaslıklarıdır, şükürleridir, saygılarıdır, insaflarıdır.

2. Şeytan’ı çok iyi bildiği Rabbini inkâr ettiren, oğullarını tanıdıkları gibi Hz. Muhammed’i tanıyan Yahudilere onu inkar ettiren veya apaçık mucizeleri gören ve bunların hak olduğunu bilen bir çok peygamber kavmine peygamberlerini inkâr ettiren şey bilgisizlikleri değil ahlaksızlıklarıdır.

Çünkü insan fıtratı itibarıyla ilk defa duyduğu fikirlerden daha çok etkilenir, bunları kabullenmeye daha çok meyilli olur. Bu yüzden çocukların bir şeyi ilk defa kimden ve nasıl duydukları çok önemlidir.

3. Modern zamanlarda seküler kültür, aşırı bireycilik ve narsizm bu değerlerin altını oyduğu, onları olabildiğine silikleştirdiği ve hatta unutturduğu için müslümanlar da ciddi bir aile sorunuyla karşı karşıya kaldılar. Maalesef aile her geçen gün yozlaşıyor ve çözülüyor.

2. İslam, bunlara, sorumluluk bilinciyle hareket etme, Allah’ın emanetine sahip çıkma, imtihanı kazanabilme, uhrevi birlikteliği hedefleme, zorluklara tahammül gösterme, mutluluğu mutlu etmeye bağlama, insan değeri bilme, varlığı şefkatle kucaklama gibi oldukça manevi, ahlaki, insani buutlar katar.

Dinin amele müteallik hükümleriyle problemi olan insanların asıl problemi itikattadır, teslimiyettedir, din ve vahiy hakikatini anlamayışındadır. Önce bunu halletmek gerekir. Problemin büyüğünü bırakıp küçüğüyle uğraşmak hem işe yaramayacaktır hem de problemi daha da büyütecektir.

Fazlasını hak ediyor.