“…”

ออกจะเซอร์ไพรซ์เกินไปด้วยซ้ำ..

เขาต่อประโยคอีกฝ่ายในใจ มือยังอยู่ที่เดิมไม่ขยับ

พอได้ยินชื่อเมนูก็คิ้วกระตุกสักสองมิลได้ เจ้าตัวไม่เชื่อเรื่องเปลี่ยนโชคแต่ตัดสินใจที่จะไม่พูด รู้ดีว่าคงเป็นประโยคขายเชิญชวนให้อุดหนุน

“เป็นชื่อเมนูที่มีเอกลักษณ์ดีนะครับ”

“แต่ผมเริ่มอิ่มแล้วล่ะ”

ไอ้อิ่มก็ส่วนหนึ่ง เขาเป็นคนทานอะไรได้ไม่เยอะนัก แต่ความไม่ไว้ใจมันมากกว่าเสียอีก…

(ได้เลยค่ะ🤣)

เห็นอีกฝ่ายเดินมาก็กังขาในใจจนกระทั่งได้ยินคำถาม

จะว่าไปเรื่องอร่อยไม่อร่อยก็ไม่ทันได้คิด [<<เป็นคนไม่ใส่ใจเรื่องของกินนัก] แต่พอโดนสะกิดเรื่องคำทำนายทำเอาชะงักกึก

“รสชาติอร่อยดีครับมิคาซึกิซัง” ตอบไปพร้อมส่งรอยยิ้มประจำตัวให้ พอเห็นสายตาก็เอามือมาบังไพ่อย่างแนบเนียน

“ส่วนคำทำนายพูดยากครับว่าดีหรือไม่ดี แค่ไม่คาดคิดมากกว่า”