cesaret birlikte oldukça çoğalır, kurallardan öte, hukuğumuz oldukça düzenlerimiz oturur. şu an gündemimiz tam olarak tüm bu sebeplerden ve bir çok dahasından dolayı, HAK HUKUK VE ADALET.

görüyorum, fişlenmekten, yıllarca didinip zar zor elde ettiğimiz minicik birikimlerimizi kaybetmekten de korkuyoruz. hepimizde tonlarcası var.

bir olmak, sessiz kalmamak da sadece sosyal medyalarda, yankı odalarına dönmüş platformlarda attığımız çığlıklarla da bitmiyor, yetmiyor.

çocuklar haklarından uzak, gelin edilip, işçi gibi sömürülüyorsa, coğrafyada yaşayan hayvanlar, toplatılıp katliama uğratılıyorlarsa, BU ÜLKEDE HİÇBİR ŞEY NORMAL DEĞİLDİR. normalmiş gibi yaşamaya çalışmak da kendimizi kandırmaktır.

çok net görülür bir şiddetle müdahale edilip tutuklanıyorsa, gözaltı süreçleri bir avuç insanın hırslarına yönelik devam ediyorsa, bir ülkede, kadınlar sistematik bir haksızlığa karşı savaşmak zorunda bırakılıp, öldürüldüğünde de sessiz kalınıyorsa,…

bu yaşadıklarımız da umarım hiç ama hiç normal gelmiyordur hiçbirimize, çünkü siyasi karşı bir tehdit görüp, rakipleri sırayla, hapse tıkmak, hüküm giyenlere dahi sunulan haklar, keyfi olarak hüküm giymemiş insanlara sunulmuyorsa, haksızlık karşısında anayasal haklarımızı kullanan öğrenciler,…

siyaset yapmak istemiyor olabilirsiniz. katılmıyorum ama anlıyorum. fakat şunu da hatırlatmak isterim ki: toplumun her eylemi bir siyaset olmasa da, “devletin eyleminin tümü siyasettir.” bu kurumun yapı taşı da bizlersek, yaptığımız yanlışları birlikte düzeltmek yine bize düşüyor.

eğer bu yazdıklarımı size karşıt bir fikir gibi görüyorsanız, özellikle siz, lütfen yazın konuşalım. çünkü şu anki çaba, birkaç siyasi figür adına değil, bunlarla bitmiyor. toplumun bütününe her birine dayanıyor bu sistem.

kaygılarımız endişelerimiz varsa, gelin konuşalım, ama bir olalım, birlikte olalım. yoksa sıra birer birer hepimize geliyor…

birlikte ve huzurlu yaşayabilmenin, toplum içerisinde var olabilmenin en kritik yapı taşlarını da kaybedersek, hiçbir şeyimizin kalmayacağının farkındayızdır umarım.

fakat HAKlarımızı korumadıkça, HUKUKsuzluğa karşı birlikte olmadıkça ve bu ADALETsizliği değiştirmedikçe, ne kutlayabileceğimiz günlerimiz bize kalacak, ne de birlikte paylaşacağımız sevdiklerimiz…