: Because you're cute. So I want to be very kind to you.🥰

: If you're lonely, you can always come talk to me.

: เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย😢

: อ่ย เราเขินเลย😳

: โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ เราเข้าใจ
เราชมจากใจจริงเลย แต่ถ้าเธอไม่ชินก็บอกเราได้

: นายเขินเหรอ😳

: น่ารักเหมือนนายเลยล่ะ

: ร้่านสาขาหลักอยู่ที่หาดใหญ่น่ะ แต่เรามีสาขาย่อยที่เป็นร้านเล็กๆอยู่แถวเขตวัฒนา ใกล้ๆกับร.ร.นี่แหละ

: อาหารทะเลน่ะ แต่ถ้าพี่ของเธอแพ้ก็บอกได้นะเราทำเมนูอื่นได้

"ได้สิ เราอยากกินโดนัทพอดีเลย"

เธอแอบมีเขอะเขินบ้างแต่เธอก็รีบตอบเขาไปทันที

"เขาบอกว่าโดนัทมีหลายแบบด้วย แต่นอกจากโดนัทแบบเบสิคแล้ว เรายังไม่เคยกินแบบอื่นเลย......นายพอจะช่วยแนะนำให้เราหน่อยได้มั้ยคะ?"

ท่าทางของเธอค่อนข้างนอบน้อม เธอมักจะเป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่เธออยากเรียนรู้อะไรบางอย่างจากคนอื่น

: ไม่เป็นไรค่ะ เราอยากให้เธอได้กินของอร่อยฝีมือเรา🫣

: น่าสนใจจ งั้น เพื่อเป็นการตอบแทนเดี๋ยวเราเอาอาหารซีฟู้ดจากบ้านเรามาฝากให้ เอามั้ยคะ

"อืมม ไม่ได้คิดเลยแหะ..."

เธอไม่รู้ว่าจะไปไหนดี เรียกได้ว่าเธอไม่ค่อยได้ไปไหนนอกจากอยู่คอนโดกับพี่ชาย กับ ซื้อของแถวคอนโดเอง

"หรือว่า คนหล่อจะพาเราไปเที่ยวเหรอคะ?"

เธอแอบยิ้มเจ้าเล่ห์ไปหาอีกฝ่าย

: อืมมมม ให้กินอาหารร้านเรามั้ย? รับรองน่าจะหาย🤔

: น่าสนใจจจ มีเมนูอะไรบ้างเหรอคะ🤔

: โอเค พน.เดี๋ยวจะบอกพ่อจ๋าให้ทำแบบจัดเต็มเลย

(ผมชะแวบมาบอกว่า สนใจงับ)

ยาหยียืนประมวลประโยคที่อีกฝ่ายพูดเมื่อครู่ แล้วพยักหน้า

"หมายถึงชอบเรียนสิ่งใหม่สินะ เราก็เห็นด้วยนะ เพราะการที่ได้ทำสิ่งใหม่ๆเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก"

"ขอบคุณนะ"

เธอยื่นสมุดไปจ่ายตังกับแคชเชียร์แล้วเอาสมุดใส่ลงในกระเป๋าสะพายของตัวเอง

"เอาล่ะ เชิญคุณผู้ชายต่อได้เลยค่ะ..."