ทำไมคนอื่นต้องเสียสละเพื่อเรามากขนาดนี้ไม่เข้าใจ เสียใจ

คิดมาตลอดเลยว่าตัวเองหัวช้า ทำอะไรไม่ทันคน เอาเป็นว่าต่อให้ตอนนี้ต้องกลับไทยจริง เราก็อยากจะไปดิ้นต่อด้วยตัวเองที่ไทยล่ะนะ

พอถามว่าถ้ากลับบ้านกลับไทยไปแม่จะว่ามั้ย จะโกรธอะไรเรามั้ย ผลก็คือคุณแม่บอกว่า อยากกลับก็กลับสิลูกล่ะฮะ แล้วหัวเราะ แล้วเราก็ร้องเลย ฮา

ที่เรียนป.โทนี่ไม่ได้เสียเวลาชีวิตเปล่าใช่มั้ย ถามเขาไปแบบนี้ เอาจริงๆคือตลอดเวลาที่อยู่นี่คือมีแต่คำถามนั้นในหัว กลัวมากจริงๆ เพราะเพื่อนเรา คนรอบตัวแต่ละคนเขาก็เริ่มมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน หันกลับมาดูตัวเอง กูทำอะไรอยู่ที่นี่วะ

lackさんはじめまして、Reiと申します！素敵な機会をありがとうございます🌻よろしくお願いします！