(ผมก็กลับมาจากกองงานแล้ว--/กราบ )

วิลโลว์ลองกินตามที่บาร์นาบีแนะนำ ”ก็ไม่เลว" ไม่ได้ดีหรือแย่ก็งั้นๆเหละ

“ไหนดูสิฉันจะได้อะไรจากเกมครั้งนี้”ขึ้นชื่อว่าเกมเธอสมควรที่จะได้อะไรกลับไป

“การรู้จักนายมากขึ้นอาจจะเป็นประโยชน์ต่อฉัน” ยกยิ้มมุมปากถ้าได้จุดอ่อนละยิ่งดีเลยละ

“แต่ฉันมีปัญหา” ในที่สุดเธอก็ยอมพูดเสียเอง โอ้เธอมีปัญหามากๆเลยละ

“ใส่ชุดเชียร์ แถมสีเดียวกันแต่นายไม่อะไร?” ทำไมถึงเลิกสนใจเธอละไม่ชอบเลย

“รึเพราะแค่คำพูดของฉันว่าไม่ได้เชียร์นาย แน่นอนว่าก็ไม่ได้เชียร์แค่นาย”เธอเริ่มร่ายยาว บ่นความในใจออกมา สรุปเธอต้องการความสนใจจากเขางั้นเหรอ ไม่รู้หรอก แค่ไม่สบอารมณ์

“และการที่นายเป็นแบบนี้มันหงุดหงิดมากๆ” เธอกอดอก

ระหว่างที่ฟังมือก็ซนไปเล่นไทด์อีกฝ่าย เธอยิ้มค่อยๆมองไทด์ตามมาที่หน้า

“แสดงว่าถ้าไม่เมาเราก็จูบกันได้” เธอพูดเรื่อยเปื่อยตามประสา

“จะจบเกมแล้วเหรอ” ถามกลับด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ไม่มีผู้แพ้หรือชนะในเกมนี้

“งั้นนายต้องไปส่งฉัน ปล่อยหญิงสาวที่เมากรึ่มๆมันก็อันตรายถูกมั้ย” ดึงไทด์เข้ามาใกล้ๆ เรียกว่าใกล้เกินไปเสียด้วยซ้ำ นึกอะไรกันอยู่นะ

(แลกค่า)

(แหมๆๆขอแวะไปเหยิน หมั่นไส้นี่แน่ะ)

(ไม่ให้ยิ้ม!!)

“มีปัญหาก็พูดมาอย่ามาหนีนะ!” ก็ยังคงตามอยู่ น่าแปลกที่วันนี้ต้องเป็นเธอที่ตามเขาซะเอง

“ฉันพูดไม่เข้าหูนายน่ะสิ เรื่องอะไร” ไม่ชอบการค้างคา เธอรีบเดินจนตามเขาทัน ยังคงคาดคั้นเขาต่อ

“ฉันไม่ได้โง่นะ” เธอพูดอย่างหัวเสีย

“นายมีปัญหากับฉันชัดๆ” ถึงจะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็เถอะ แต่การที่เขาทำตัวแบบนี้ทำให้รู้สึกไม่พอใจยิ่งกว่าปกติ

พอเห็นว่าเขาเดินหนีไป อารมณ์ก็พุ่งหนักกว่าเก่า

วิลโลว์รีบเดินตามไปตอแย

“อยากทำอะไรน่ะเหรอ อยากจัดการนายไง” เธอพูดไล่หลัง ไม่ชอบที่มีอะไรแปลกไป แถมการกระทำของเขามันยั่วโมโหเธอสุดๆ

+

(แอบมองละสิ)

(เติบโตได้อย่างงดงามเลยค่ะ🥰)

“แต่ถ้าไม่สนุก นายโดนแน่อาร์ชี” วิลโลว์พูดเล่นพร้อมรอยยิ้ม

ดูเหมือนจะมีใครสักคนได้เห็นเธออีกมุมเยอะเลยนะวันนี้

ไม่ได้เอะใจอะไรกับการส่งซิกส์ของสองคนนี้

แต่ตอนนี้เธอก็ว่างแถมอาร์ชียังเอาขนมมาล่ออีก ไปกินขนมหน่อยก็คงดี

“ก็ไปสิ” ตอบเสียงเรียบ

“เล่นเกมไปด้วยกินขนมไปด้วยก็ดูน่าสนใจดี” ถึงจะเคยเล่นแล้วก็เถอะ แต่ก็เล่นกับคนอื่นน่ะนะ

อีกอย่างการรู้จักบาร์นาบีเพิ่มขึ้นก็ไม่เสียหายอะไรบางทีเธออาจจะได้รู้ความลับอะไรก็ได้

เรียกได้ว่าหาประโยชน์สุดๆ

+

(ถึงจะไม่ได้เล่นด้วยเลยแต่อยากแลกคอนแทคด้วยค่ะ🥺)

“แต่ลืมไม่ลงยังไม่เคย” หัวเราะเบาๆ

“ถ้าจูบกับนายตอนนี้จะลืมไม่ลงมั้ยนะ” วิลโลว์ คอร์บรินพูดอะไรเพ้อเจ้อด้วยความเมา

“ฉันไม่ได้รีบแก่ย่ะ แค่พูดคร่าวๆ”
ทำหน้าตึงใส่ ถึงจะเริ่มเมาเยอะแล้วแต่เรื่องหน้าบูดขอให้บอก

“ก็พูดถึงแล้วก็ต้องมีทายาท”

ยิ่งเป็นลูกคนเดียวถ้าไม่แต่งงานมรดกก็อดน่ะสิ

“ก็จูบมันวัดอะไรได้หลายอย่าง” ด้วยความเมาเธอคว้าแก้วช็อตอีกแก้วมาดื่ม ดื่มเหมือนอดอยากมาจากไหน

“มันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ รู้สึกถึงความจริงจังของอีกฝ่าย”

แล้วก็เริ่มพูดไปเรื่อย

“ลืมไม่ลงเหรอ ฉันจำจูบแรกได้แค่นั้น”
+

(โอ้ เปลี่ยนลุคไปเลยค่ะ สวยมาก🥰)

(แกลมมากสวยเว่อตัวแม่😭💜💜💜)

(ไม่ได้เกลียดแค่เหม็นขี้หน้า😠)

(ฮอบ คุณมากกว่าอีก อิอิ)

(เขินคนตีกันเหรอ ฮู้ดเขียว😭)