คุณแต๋วน่ารักจางงงงง

นี่กุจิ้นฟรีเลยเหอะ ขายกี่โมง ไหนสิ่งตอบแทน

นี่แอบชอบเลยแหละ คบกันเร้ว

(6) โออิคาวะงงสิครับ สึกะบางทีก็มีมุมแปลกๆที่เขาตามไม่ทันเหมือนกันและนี่ก็ด้วย เธอพูดเหมือนเล่นอะไรน่ารักๆนะแต่นี่มันขอห่างชัดๆ!

"เอ่อ นี่เธอขอเค้าห่างหรอ"
"ช่าย ลองดูไง ถ้าเธอชอบแบบที่ไม่มีเค้ามากกว่าบางทีเธอคงไม่ได้รักเค้าแล้ว"

"ถ้าเป็นแบบนั้น แล้วสึกะล่ะ"

(5) "ห้ะ???"
โออิคาวะงงกับคำพูดของสึกะ ลองอะไร ไม่เหมือนเดิม หมายถึงยังไง

"เริ่มวันนี้เลยก็ได้นะ ไม่ต้องโทรหากันก่อนนอนและก็เอ่อ ตอนเช้าเค้าจะไปโรงเรียนเอง!"

สึกะนำกำปั้นขวาทุบลงไปบนฝ่ามือซ้ายเบาๆประหนึ่ง เอาล่ะ ฉันต้องทำให้ได้เหมือนกัน!

(4) "ไม่นะไม่เบื่อเลย โทรุเบื่อหรอ?" เล่นถามกลับแบบนี้ถ้าผมตอบว่าเบื่อ เธอจะร้องไห้มั้ย

"นิดหน่อย"

"หรอ..งั้นลองดูมั้ย"

หลังจากได้ยินคำตอบของโออิคาวะสึกะก็ไม่ได้มีท่าทีเสียใจเลยสักนิด

"ลองอะไร"

"ก็เบื่อที่เป็นแบบนี้ไม่ใช่หรอ ลองทำอะไรที่ไม่เป็นแบบเดิมดูมั้ย"

(3) ยิ้มนี่อีกแล้ว โออิคาวะเคยใจเต้นกับรอยยิ้มนั้นมากๆก่อนจะมาได้เป็นแฟนและจนกระทั่งตอนนี้ เขารู้สึกธรรมดามาก ก็แค่ปากมันขยายยาวขึ้นไม่ใช่รึไง..

"เห้อ ไม่เบื่อบ้างหรอที่ต้องมากลับบ้านพร้อมกัน กินข้าวด้วยกัน คุยกันก่อนนอน รอเค้ามารับตอนเช้าอะไรพวกนี้อ่ะ"

(2) โออิคาวะที่นั่งอยู่ข้างๆเลื่อนสายตาจากวิวนอกหน้าต่างลงมามองที่แฟนของเขา นึกเหนื่อยใจที่ต้องอธิบายให้ฟังว่าเบื่อเรื่องอะไร อันที่จริงการต้องมาคอยอธิบายอะไรๆให้สึกะจังฟังตลอดนั่นก็เบื่อเหมือนกัน..

"ก็อย่างที่เป็นตอนนี้อ่ะ ไม่เบื่อหรอ"
"หืม? ไม่หนิ มีความสุขออก😊"

(1) 18.09
"เห้อ"
"เป็นอะไรรึเปล่า" สึกะเอ่ยถามแฟนหนุ่มที่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถไฟ
"เปล่า"
"เปล่าได้ไง ก็เห้อหลายเห้อแล้วเนี่ย"
.
.
"เธอไม่รู้สึกเบื่อบ้างหรอ"
"เบื่ออะไรหรอ" สึกะทำตาใสแป๋วคิ้วเลิ่กขึ้นเล็กน้อยถามโออิคาวะ