"แต่ว่าถ้าอยากได้ของขวัญต้องรอนะ ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะห่อของขวัญเป็นอะไรดี"

"ผมไม่ต้องการถึงขนาดนั้นหรอกครับ แค่ได้นั่งกินข้าวกับคุณทุกวันก็ถือว่านี่เป็นของขวัญสุดพิเศษแล้ว"

"ให้ตายสิ....นายนี่มันจริงๆเลย คืนนี้จัดดีไหมนะ"

"หยุดความคิดแย่ๆแบบนั้นเลยนะครับ พรุ่งนี้ผมมีงานสำคัญรออยู่"

"แย่จัง....วันหลังก็ได้"

"จะทำให้ได้สินะ...."

#แจ็บซัง #janka #GACHIAKUTA

"น่าจะเป็นครั้งแรกหรือเปล่าที่ชวนผมมากินเนื้อย่างในวันคริสต์มาส"

"อื้ม....ใช่ สงสัยวันนี้โชคเข้าข้างน่ะ"

"คุณเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอครับ"

"ถ้าไม่เชื่อคงไม่ได้อยู่กับนายมาจนถึงวันนี้หรอก...."

แจ็บเบอร์ผละสายตาออกมาจากเตาย่างเนื้อ แล้วมองไปที่ใบหน้าได้รูปพร้อมกับรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นที่นานๆทีเขาจะมีโอกาสได้แสดงออกมา

มันดีกว่าที่คิดไว้อีก.....

คนตรงหน้าของเขาทำหน้าเหนื่อยๆเล็กน้อยแต่มือก็พลิกเนื้อบนเตาไปด้วย ไม่งั้นจะได้กินเนื้อดำๆเสริมมะเร็งไปในตัวแทน

"ทำไมบอสถึงชวนผมมากินเนื้อย่างล่ะ"

"ไหนๆวันนี้ก็เลิกงานไว แถมยังเป็นวันคริสต์มาสด้วย การที่ได้มานั่งฉลองกับใครสักคนมันออกจะดีไม่ใช่หรอ"

แจ็บเบอร์พูดอย่างกับว่าตัวของเขานั้นมองว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆเขาก็ทำกัน ก็ใช่อย่างที่พูดมานั่นแหละ