www.midilibre.fr/2025/02/14/u...

Here you go. It's in Kobe, Japan.
maps.app.goo.gl/SzCfycLxcVzp...

Ναι έχεις δίκιο. Αυτό με την κυβέρνηση εν όντως ανησυχητικό. Σήμερα αποκτήσαμε προϋπολογισμό για το 2025 όμως🎉🎉🎉 και δεν έπεσε ΚΑΙ αυτή η κυβέρνηση. Είναι ένα βήμα μπροστά 🤣

Και το "η Γαλλία έχει προβλήματα" εν σχετικό. Μιλάμε για μια πολύ μεγάλη χώρα 65 εκατομμυρίων που στην μια άκρη πιάνει Μεσόγειο και στην άλλη αγγίζει την Αγγλία. Εν έχει παντού προβλήματα και σίγουρα έχουν μεγάλη διαφορά οι μικρές πόλεις με τις μεγάλες. Έχει και εδώ θέματα, αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Οι δουλειές εδώ είναι κυρίως μεταξύ 8 και 5 με διάλειμμα 45 λεπτά. Η εβδομάδα ειναι 36 ώρες εργάσιμες, εμείς δουλεύουμε 37 και μας δίνουν τη διαφορά σε άδεια όταν έχει κανένα τριήμερο ή γιορτές. Αλλά έχει κόσμο που δουλεύει βάρδιες, εκτός πόλης, σε καταστήματα. Οπότε ξεκινά και τελειώνει πιο αργά.

Χαίρομαι που το λες. Αυτό ελπίζουμε και εμείς. Να πάνε όλα καλά, να τελειώσουν το σχολείο και να διαλέξουν τον δρόμο τους.

Και αυτά πριν καμιά 10ετια φαντάζομαι. Εμείς τα ζούμε τώρα και επειδή τα παιδιά βρέθηκαν από το δημοτικό στην Κύπρο στο δημοτικό στη Γαλλία σε 2 εβδομάδες, μας φάνηκε αμέσως η διαφορά. Ήρθαμε Μάιο και τα γράψαμε κατευθείαν σχολείο μόλις βρήκαμε σπίτι, για να μη μείνουν εκτός μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Τα παιδιά μεγαλώνουν. Τελειώνουν σιγά σιγά και την επόμενη τάξη χωρίς να χρειαστεί να επαναλάβουν χρονιά. Προχωράνε. Έρχεται το γυμνάσιο (κολλέγιο το λένε εδώ). Στρατηγικά επιλέξαμε να μείνουμε σε κοινότητα που έχει ένα από τα καλύτερα δημόσια κολλέγια της περιοχής. Ο χρόνος θα δείξει.

Ξέρουμε ότι είναι νωρίς ακόμα. Ότι σίγουρα θα βρεθούν δυσκολίες και προβλήματα στο δρόμο μας. Και στα σχολεία φυσικά. Απλά εδώ νιώθεις ότι υπάρχει ανταπόκριση. Κατανόηση. Στήριξη και συνεργασία. Δεν νιώθεις μόνος και αβοήθητος απέναντι σε ένα δαιδαλώδες απάνθρωπο εκπαιδευτικό σύστημα.

Κάποιος σχολίασε μια φορά πως γράφω λες και ήρθαμε σε άλλο πλανήτη. Έλα όμως που πραγματικά νιώθεις πως ξαφνικά είσαι σε άλλο πλανήτη, βλέποντας όλα αυτά να αποτελούν την αυτονόητη καθημερινότητα παιδιών και γονιών σε μια μικρή κοινότητα μιας μικρής Γαλλικής πόλης.

Για την υπέροχη βιβλιοθήκη του σχολείου που πάνε τα παιδιά μια φορά την εβδομάδα και επιλέγουν βιβλία ή κινούμενα σχέδια να φέρουν σπίτι. Για το ότι τα λογοτεχνικά βιβλία που κάνουν είναι ο Τεν Τεν, ο Μικρός Πρίγκηπας και άλλα σπουδαία βιβλία που τα παιδιά απολαμβάνουν.

Για την υποχρεωτική και δωρεάν εκμάθηση κολύμβησης, ποδηλάτου και rollers με συγκεκριμένους εθνικούς στόχους και επίπεδα. Για την καθημερινή 1 ώρα γυμναστικής. Το ένα απόγευμα στο γήπεδο για να κάνουν αθλήματα στο γρασίδι. Τις (πραγματικά) εκπαιδευτικές εκδρομές και περιπάτους.

Και μετά ξόδεψε 2 ώρες μαζί με τον διευθυντή για να μας εξηγήσουν με απόλυτη ακρίβεια και λεπτομέρεια όλα τα βήματα που θα ακολουθούσαν τα παιδιά για την ένταξη τους στο σχολείο. Με τα σπασμένα γαλλικά μας και τις άπειρες απορίες που είχαμε μέσα στο άγχος και την ανησυχία.

Πως ήρθε ειδικός αξιολογητής από το υπουργείο, μόλις ξεκίνησαν τα παιδιά σχολείο στο μέσο της χρονιάς. Παρακολουθησε την παρουσία των παιδιών στην τάξη και το διάλειμμα και αξιολόγησε τις γνώσεις και την συμπεριφορά τους. Με ένα κομμάτι στα Ελληνικά.