I'm late for Halloween party lol

Inspirations from x.com/yungdessalin...

Thank you ! I can't draw something in ages

"พิจารณา​ตนเองเถิด"
"ราชาวีรบุรุษ​ผู้ทรงธรรมและน่าภาคภูมิใจ​ในปีนั้น ไม่ใช่ผู้เดียวกับท่านในยามนี้อีกต่อไปแล้ว"

ควบคุมตนเอง ดวงเนตรคู่นั้นค่อยๆมอดประกาย ราวกับอัสดงพรากแสงไปจากฟากฟ้า

เขาอยากจะศรัทธา...
เพราะว่าเขารักและเทอดทูน​ศรัทธา...

แต่ในยามนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

"แม้แต่อนาคตที่ยังมาไม่ถึง ท่านก็ยังกลัวว่าอำนาจจะถูกริดรอน จากแค่ความกล้าหาญ ความทุ่มเทพยายามและเชื่อมั่นที่ไร้ขอบเขตของคนๆหนึ่ง"

"ดังนั้น เพราะรู้ว่านางจะยอมตายเพื่อท่าน — เพื่อความสงบสุขที่นางถวิลหาเฝ้ารอ ดังนั้นท่านจึงซ้อนแผนให้นางไปตายรึ?"

ผู้อาวุโสเอนหลังพิงพนัก ยิ้มหยัน มุมปากเบี้ยวบิดราวกับมีรสสัมผัสขมปร่าอวลในปาก

"พ่อมอบวีรสตรีให้เจ้า ไม่ดีหรือไร?"

มือที่กำเป็นหมัดแน่นจนเล็บจิกลงในเรื้อคลายออก กำแน่น และคลายออกวนไปมาซ้ำหลายครั้ง เช่นเดียวกับทรวงอกที่สะท้อนขึ้นลงรุนแรงเมื่อเจ้าของมันพยายามที่จะ

มาประจัญหน้ากับเขาเพียงเพื่อความรักที่ไล่ตามอยู่เพียงฝ่ายเดียว

"คนผู้นั้นจะทำให้ความทะเยอทะยานของเจ้าพบจุดจบ ลูกเอ๋ย เราไม่อาจมองเห็นภาพว่าจะควรคู่ไปกับเส้นทางอันรุ่งโรจน์​ของเจ้าได้"

ดวงตาสีเข้มของผู้สูงวัยยืนยันคำพูดของตนด้วยการจ้องมองอย่างดื้อรั้นและหยิ่งทะนง มั่นใจอย่างที่สุดว่าสิ่งที่ตนเลือกคือความถูกต้องอันไม่อาจมีสิ่งใดโต้แย้ง

บุตรชายเขาจึงโต้แย้ง
ด้วยคำถาม