(/บี้)

"ใครจะงอนโซน่าได้กันล่ะ"

หัวเราเบา ๆ พลางยิ้มหน้าเนือยออกมา แม้ว่าจะซบใบหน้าอยู่กับลาดไหล่ของโซนาต้าอยู่ก็ตามที

"สนุกมั้ยปีนี้"

"อื้อ" ขานรับในลำคอจับมือตอบโซนาต้าแล้วเดินไปพร้อม ๆ กัน

ช่วงเทศกาลมีคนอยู่มากมาย เลยขยับตัวเข้าไปหาเพื่อนหน่อย ๆ เพื่อที่จะได้ไม่หลงกัน

"โซน่า.. ตรงนั้นดีมั้ย"

เอ่ยขึ้นมาตอนสังเกตุเห็นจุดหนึ่งที่คนไม่เยอะมากเท่าไหร่

หลังจากรู้ผลแพ้ชนะแล้ว ไมอาก็เดินกลับเข้าป่ามาเพื่อร่วมยินดีกับเพื่อนฝ่ายชาวบ้าน และแวะมาปลอบใจเพื่อนฝ่ายยักษ์ด้วยเช่นกัน

ในตอนนั้นสายตาสบเข้ากับคนสนิท จึงสาวเท้าเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

"โซน่า"

กอดหมับ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ

"ทำเราไว้แสบเลยนะ"

(มา + มินิได้หมายย)

(/ร้องไห้อีกรอบ 😭😭)

"เอ๊ะ..." มองโคม ก่อนจะตาโต คล้ายว่าจะมีริ้วบาง ๆ พาดผ่านแก้มใสนั่นเพียงชั่วครู่

"เราเหรอ.. ขอบคุณนะ" ระบายยิ้มเนือย ๆ ออกมา "โซน่าวาดได้สวยสุด ๆ เลย"

ดูดีใจอย่างบอกไม่ถูก

"งั้น..เราไปลอยโคมกันเลย..ดีมั้ย ?"

"อืม.. แล้วถ้าเป็น.. ดอกไม้ ?" มิเลย์เสนอ ส่วนไมอาส่ายหน้าไปมา "พิกซิสวาดบ่อย ๆ แล้วนี่.."

"หรือว่า" สองเสียงประสาน
"คุณเมฆ ??"

ว่าแล้วก็เอียงคอพร้อมกัน

"อื้อ..."

ชูโคม..ลายแครอท ผักกาด และน้องเมฆ

"เสร็จแล้วเหมือนกัน"

อีกเสียงเนือย ๆ ดังขึ้น มิเลย์เสนอหน้ามาพร้อมกับโคมที่มีลายแครอท คุ้กกี้และดวงอาทิตย์

"พิกซิสไม่วาดเหรอ..?"

สองเสียงเอ่ยพร้อมกัน

ได้ยินเสียงคุ้นเคยพร้อมสัมผัสที่ไหล่ก็เงยมอง ก่อนจะคลี่ยิ้มเนือย ๆ ออกมา

"ไม่นานเลย"

ขยับมือไปหยิบโคมเปล่าอันนึงมา ก่อนจะยื่นให้

"เราซื้อให้ โซน่าต้องโชว์ฝีมือวาดโคมแล้วนะ"

[👾 : เซฟไดรพ์นะ]

พิมพ์ทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะหันไปสั่งโคมเปล่าเพิ่มอีกอัน จากนั้นก็นั่งเท้าคางมองบรรยากาศเทศกาลไปเรื่อย ๆ จนกว่าโซนาต้าจะมาถึง

มองรูปในมือถือ ก็ลอบคิดว่าวิวจากไนท์เรเวนก็สวยเอาเรื่องนะเนี่ย

[👾 : อื้อ ปีนึงมีครั้งเดียวเอง มามั้ย]
[👾 : แต่ถ้าเหนื่อยแล้วอยากพักก็ไม่เป็นไรนะ]

ไมอาขยับตัวออกมานิดหน่อย ถ่ายรูปป้ายร้านที่ตัวเองนั่งวาดโคมอยู่แล้วส่งไป

[👾 : ยังไงก็ ถ้าโซน่ามา เรารออยู่ที่ร้านนี้นะ มีโคมเปล่าให้วาดลายเล่นเองด้วยล่ะ]