"ฮุๆ...ขอบคุณ"

"ตุ๊กตาพวกนั้นฝากบอกมาน่ะ"

ผู้คุมป้องปากหัวเราะ

"รับนี่ไปสิ รางวัลสำหรับคนเก่ง"

"กระจกลายรองหอพอมฟีโอเร่"

"ยินดีด้วยที่พบตุ๊กตาต้องสาปครบทุกตัว"

เสียงหัวเราะชวนขนหัวลุกดังขึ้น

"แน่นอน... เรามีรางวัลสำหรับผู้ที่ค้นหาเจอ..."

"กระจกลายคนงามแห่งหอของเรา..."

ถึงกับหัวเราะพรืดในท่าทางของคนตรงหน้า

"น่ารักจัง"

"อะ...เรามีรางวัลสำหรับนก(?)ดีเด่นด้วยนะ"

"กระจกลายคนงามแห่งหอพอมฟีโอเร่"

"ฮุๆ...เหนื่อยหน่อยนะ..." เสียงยานเนือยดังขึ้น

"รางวัลของคนที่มีความพยายาม..."

"กระจกลายคนงามแห่งหอพอมฟีโอเร่"

"หากขอพรกับกระจกบานนี้ จะสมหวังทุกประการ~"

"แหมๆ... ช่วงนี้เจอคนดวงดีบ่อยจัง..." เธิร์สเดย์เชิดหน้าขึ้น

"รางวัลสำหรับลูกรักตุ๊กตาต้องสาป"

"กระจกลายรองหอผู้งดงาม... ว่ากันว่าหากขอพรสิ่งใดจะสมปรารถนา ฮุๆ..."

"ช่างเป็นผู้ที่เหล่าตุ๊กตารักและเอ็นดูจริงๆ เลย"

"รางวัลของผู้เป็นที่รักแห่งตุ๊กตา"

"กระจกลายรองหอผู้งดงาม...ว่ากันว่าถ้าขอพรตอนสอบจะสอบผ่านลุล่วงล่ะ ฮุๆ..."