มองสภาพคนที่เดินเล่น ทั้งถือของหนัก เเถมยังดูร้อนอีก

"มานั่งเล่นตรงร่มๆก่อนไหม หรือมีที่อยากจะไป"

เอียงคอสงสัยพลางสำรวจอีกฝ่ายด้วยสายตา

"หรือมีอะไรคิดไม่ตกเหรอคับ?"

(ฮรือออ ผลัดกันเข็นออกมา)

พอฟังไปเพลินๆก็พล็อยหลับไป เสียงเพลงคลอเบาๆไปกับเสียงใบไม้เเละสายลม เป็นการกล่อมนอนที่ได้ผลดี

"...Zzz"

(งุ้ย มันน่ารักกกก♥️ จบที่ปล่อยเจ้าเรไรนอนไว้ได้เลยคับ)

“ดีใจอ่ะดิ๊”

ยิ้มร่าเริงหัวเราะคิกคัก ก่อนจะเดินยืนเเขนไปข้างหน้า พร้อมมอบสายพาดไหล่อันทรงเกียรติสำหรับเจ้าของวันเกิด

“อ่ะ พี่เจ้าของวันเกิด มีความสุขมากๆนะคับ”

ยิ้มเเป้นพอใจกับผลงาน เเม้ว่าจะออกมาต่าง(?)จากที่วาดภาพไวนิดหน่อยก็ตาม

(ฟีลพี่ชายอบอุ่นนน)

"ขอบคุณคับ"

รับผ้าห่มมาคลุมขาตัวเองเอาไว้ ก่อนจะทำตัวสบายๆไปกับบรรยากาศเย็นสบาย

"ผมเรไรนะ ปีสองหอเดียคับ"

(อ่ยย เส้นน่ารักกกก)

ยกมือมากันเอาไว้

“ผมเป็นภูมิเเพ้ เล่นน้องไม่ได้”

ทำหน้าเสียดาย

“ผมเเค่มานั่งฟังคุณฮัมเพลงกับดูน้องกระต่ายเฉยๆก็พอเเล้ว“

นั่งชันเข่าขึ้น กอดขาตนเองพลางเกยคางวางมอง ดูน่าสงบจังเลย

(ฮรุยยยย☺️)

[Rhel@i •~•]

เเฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคับ พี่เเอสเตอร์

(ขอมาเเจมด้วยนะคะ🥺)

อีกครั้งที่เจอสัตว์ขนปุยเเล้วเข้าใกล้ไม่ได้ เเต่ร่างกายเดินไปเองตอนนี้ได้ยินเสียงฮัมเพลงที่ฟังดูผ่อนคลายนั้น เขาเดินเข้าไปนั่งยองจนหล่นตุบพิงต้นไม้

"เจอน้องที่ไหนเหรอครับ"

มองส่องๆเจ้าตัวขนปุย