“จะว่าแบบนั้นก็ได้ครับ~”

“สำหรับผมเผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่บนบกน่ะน่าหลงใหลเอามากๆเลยล่ะ จะทั้งวิถีชีวิตหรือวัฒนธรรมการกินที่แตกต่างกับชาวเงือกอย่างพวกผมล้วนน่าสนใจทั้งนั้น” เอนเกลพูดขยายเผื่อให้อีกฝ่ายนำไปสรุปเขียนลงในการบ้าน

“แล้วเคลล่ะครับ มีความเห็นว่ายังไงเหรอ?”

“คิดยังไงกับเผ่าเดียวกันงั้นเหรอ” เอนเกลนึกซักพัก ก่อนจะตอบด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าให้นิยามสั้นๆคือ ช่างไม่น่าสนใจเอาซะเลยน่ะครับ~”

"เอาสิครับ“ พยักหน้าเห็นด้วย ถึงจะไม่ได้อะไรกับที่โดนแทะนักแต่ก็ไม่สะดวกที่จะทำการบ้านวิชาต่อไปในสภาพแบบนี้เท่าไรนัก

พวกเขาสองคนกับอีกสองตัวใช้เวลาในการซื้อของกินซักพัก จึงได้มาทั้งขนมแทะเล่นของ Tsum tsum และของทานเล่นและเครื่องดื่มไว้ทานระหว่างทำงาน

พอหาที่นั่งเหมาะๆพอทำงานได้ เอนเกลจึงนั่งลงไป

“มาเริ่มทำวิชาต่อไปกันดีกว่าครับ ถ้าจำไม่ผิดวิชาประวัติศาสตร์สินะ?“

“แค่น้ำผลไม้น่ะครับ ดูเหมือนจะหิวผมเลยให้เขากินไปก่อนที่เธอจะมา“ ว่าแล้วก็หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดๆส่วนที่ไหลเปื้อนจนหมดจด

“แต่เหมือนจะยังไม่อิ่มนี่สิ” ถึงจะดึงออกมาแต่ เจ้าTsum Tsumก็ยังแทะมือเขาต่ออยู่ดี

“กลับกันฝั่งเธอดูเป็นเด็กเรียบร้อยดีนะ”

เอนเกลที่รออยู่หันไปตามเสียงเรียก

“โอ้— หน้าตาเหมือนเธอเลยนะเคล” เจ้าตัวเอ่ยเช่นนั้นเมื่อเห็นเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวจิ๋วที่มากับอีกฝ่าย

“ส่วนผมก็อัญเชิญได้อย่างราบรื่นดีเลยล่ะ“ กล่าวด้วยรอยยิ้มทั้งที่มีของเหลวสีแดงปริศนาไหลลงมาจากศีรษะ

(กลับมาก่อนสิครับเซมไป เซมไประเบิดตัวไปก่อนแบบนี้ใครจะอยู่ดูแลเลาจ์ของเรา .ปั้นก้อนเซมไป)