⚠️คาร์ปากเสีย ธงแดง ⚠️
Link Doc: https://bit.ly/4ePtdrl
ใครที่สนใจแลกเปลี่ยนคอนแทคสามารถเฟบหรือDM ไว้ได้เลยนะคะ เดี๋ยวเราทักไป💕)
ใครที่สนใจแลกเปลี่ยนคอนแทคสามารถเฟบหรือDM ไว้ได้เลยนะคะ เดี๋ยวเราทักไป💕)
[Fairygala | ณ เรือนกระจก]
ภายในงานที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และ ความยินดี มีมังกรหนุ่มตนนึงที่กำลังมีอารมณ์ครุกครุ่นถึงที่สุด สวนทางกับกลิ่นอายบรรยากาศความรักในตอนนี้
“เหอะ นึกยังไงถึงมาจัดงานแต่งงานที่โรงเรียน“
”บ้ารึเปล่า?“
เขาเหยียดยิ้ม
[Fairygala | ณ เรือนกระจก]
ภายในงานที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และ ความยินดี มีมังกรหนุ่มตนนึงที่กำลังมีอารมณ์ครุกครุ่นถึงที่สุด สวนทางกับกลิ่นอายบรรยากาศความรักในตอนนี้
“เหอะ นึกยังไงถึงมาจัดงานแต่งงานที่โรงเรียน“
”บ้ารึเปล่า?“
เขาเหยียดยิ้ม
ณ หอเดียซอมเนีย หลังจากที่หลุดออกจากความฝันแล้ว โจนายก็มาขอคุยกับเขา
แอสเตอร์เดินเข้าไปหยุดตรงหน้าคนเป็นน้องชาย แววตาสีฟ้าอ่อนจ้องมองใบหน้าคมแบบไม่หยุดหย่อน
"เหอะ น่าขายหน้า น่าสมเพช"
"เป็นแค่คนจากตระกูลรองแท้ๆ แต่กลับอวดดี แล้วหลอกลวงข้าที่เป็นผู้นำตระกูลในอนาคต"
@twdjonay.bsky.social
ณ หอเดียซอมเนีย หลังจากที่หลุดออกจากความฝันแล้ว โจนายก็มาขอคุยกับเขา
แอสเตอร์เดินเข้าไปหยุดตรงหน้าคนเป็นน้องชาย แววตาสีฟ้าอ่อนจ้องมองใบหน้าคมแบบไม่หยุดหย่อน
"เหอะ น่าขายหน้า น่าสมเพช"
"เป็นแค่คนจากตระกูลรองแท้ๆ แต่กลับอวดดี แล้วหลอกลวงข้าที่เป็นผู้นำตระกูลในอนาคต"
@twdjonay.bsky.social
"เรื่องหลอกลวงทั้งเพ"
ยืนกอดอกมองดวงประจำวัน
"เรื่องหลอกลวงทั้งเพ"
ยืนกอดอกมองดวงประจำวัน
@twdjonay.bsky.social
[Story]
ณ หุบเขาแห่งหนาม ที่ตั้งของตระกูลขุนนางหลักอันลือชื่อ [กอนซาเลซ]
เพราะมีการบ้านที่ต้องทำเขาจึงต้องกลับมาที่นี่ และได้พบกับสิ่งที่ไม่คาดคิด
"โจนาย!!!!!! เจ้าหักหลังข้า!!!"
เสียงตวาดด้วยความเกรี้ยวกราด ดังสนั่นไปทั่วบริเวณตัวคฤหาสถ์
นั่นไม่ได้มาจากใครที่ไหน..มาจากแอสเตอร์นั่นเอง
@twdjonay.bsky.social
[Story]
ณ หุบเขาแห่งหนาม ที่ตั้งของตระกูลขุนนางหลักอันลือชื่อ [กอนซาเลซ]
เพราะมีการบ้านที่ต้องทำเขาจึงต้องกลับมาที่นี่ และได้พบกับสิ่งที่ไม่คาดคิด
"โจนาย!!!!!! เจ้าหักหลังข้า!!!"
เสียงตวาดด้วยความเกรี้ยวกราด ดังสนั่นไปทั่วบริเวณตัวคฤหาสถ์
นั่นไม่ได้มาจากใครที่ไหน..มาจากแอสเตอร์นั่นเอง
[หลังจากการแข่งขันวิ่งเดี่ยว | โกงเวลา]
แอสเตอร์ทิ้งตัวลงบนม้านั่งริมสนามหญ้า หลังจากที่การแข่งขันวิ่งเดี่ยวสิ้นสุดลง
"ฟู่ว..."
เขายกกระบอกน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อพักเหนื่อยผ่อนคลายอิริยาบถ และความอ่อนล้า
[หลังจากการแข่งขันวิ่งเดี่ยว | โกงเวลา]
แอสเตอร์ทิ้งตัวลงบนม้านั่งริมสนามหญ้า หลังจากที่การแข่งขันวิ่งเดี่ยวสิ้นสุดลง
"ฟู่ว..."
เขายกกระบอกน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อพักเหนื่อยผ่อนคลายอิริยาบถ และความอ่อนล้า
[ณ ชมรมกรีฑา | 16.00 น. | โกงเวลา]
ท่ามกลางกลิ่นอายช่วงเตรียมงานกีฬาสี ได้มีมังกรหนุ่มตนหนึ่งกำลังเตรียมความพร้อมก่อนการแข่งขันกีฬาในวันจริง
”เหอะ..“
”พวกเจ้าเตรียมตัวรับความพ่ายแพ้ได้เลย เจ้าพวกนกกระจิบ“
ดูเหมือนแอสเตอร์ที่กำลังทำกิจกรรมชมรม ก็ถือโอกาสซ้อมรับงานกีฬาสีหอไปด้วยเลย
[ณ ชมรมกรีฑา | 16.00 น. | โกงเวลา]
ท่ามกลางกลิ่นอายช่วงเตรียมงานกีฬาสี ได้มีมังกรหนุ่มตนหนึ่งกำลังเตรียมความพร้อมก่อนการแข่งขันกีฬาในวันจริง
”เหอะ..“
”พวกเจ้าเตรียมตัวรับความพ่ายแพ้ได้เลย เจ้าพวกนกกระจิบ“
ดูเหมือนแอสเตอร์ที่กำลังทำกิจกรรมชมรม ก็ถือโอกาสซ้อมรับงานกีฬาสีหอไปด้วยเลย
[โรลปิด | ท่าเรือเครน | 10.00 น.]
@twdjonay.bsky.social
วันนี้เป็นวันที่แอสเตอร์กับโจนายออกมาด้านนอกโรงเรียนเพื่อมาซื้อของสำหรับเตรียมงานกีฬาสีหอ และตอนนี้พวกเขาก็เพิ่งลงจากรถมา
“วันนี้เราต้องซื้ออะไรบ้าง?”
ชำเลืองมองน้องชายที่ติดสอยห้อยตามมาด้วยกัน
[โรลปิด | ท่าเรือเครน | 10.00 น.]
@twdjonay.bsky.social
วันนี้เป็นวันที่แอสเตอร์กับโจนายออกมาด้านนอกโรงเรียนเพื่อมาซื้อของสำหรับเตรียมงานกีฬาสีหอ และตอนนี้พวกเขาก็เพิ่งลงจากรถมา
“วันนี้เราต้องซื้ออะไรบ้าง?”
ชำเลืองมองน้องชายที่ติดสอยห้อยตามมาด้วยกัน
“แก้วนี้เจ้าทำได้ดี เรียกได้ว่าเป็นแก้วที่ถูกใจข้าที่สุดก็ว่าได้”
หากสังเกตุแก้วอื่นเขาพูดแค่พอใช้ พอมาแก้วนี้กลับพูดชมเสียอย่างนั้น
”ข้าไม่มีอะไรจะติชาแก้วนี้“
เผลอส่งยิ้มละมุนโดยไม่รู้ตัว
“แก้วนี้เจ้าทำได้ดี เรียกได้ว่าเป็นแก้วที่ถูกใจข้าที่สุดก็ว่าได้”
หากสังเกตุแก้วอื่นเขาพูดแค่พอใช้ พอมาแก้วนี้กลับพูดชมเสียอย่างนั้น
”ข้าไม่มีอะไรจะติชาแก้วนี้“
เผลอส่งยิ้มละมุนโดยไม่รู้ตัว
[คาบเรียนอัญเชิญ | โกงเวลา]
หลังจากที่ได้เรียนวิชาการอัญเชิญและต้องทำการบ้านส่ง
“อะไรกัน หน้าตาดูไม่ฉลาดเลยแฮะ”
คีบเสื้อซึมซึมมาส่องพร้อมกับเบะปาก
[คาบเรียนอัญเชิญ | โกงเวลา]
หลังจากที่ได้เรียนวิชาการอัญเชิญและต้องทำการบ้านส่ง
“อะไรกัน หน้าตาดูไม่ฉลาดเลยแฮะ”
คีบเสื้อซึมซึมมาส่องพร้อมกับเบะปาก
[แถวหอเดียซอมเนีย |โกงเวลา]
หลังจากที่ได้เรียนรู้ยาสูตรยาภายในคาบ แอสเตอร์ก็ใช้เวลาว่างในการทำการบ้าน โดยเขาได้เช่าหม้อปรุงยามาจากสหกรณ์ร้านค้า แล้วหาพื้นที่ว่างตั้งเตา🔥
“ทำน้ำยาโชติช่วงก็แล้วกัน..“
แน่นอนว่าวัตถุดิบหลายอย่างก็หามาแล้วด้วย เลยถือโอกาสทำนอกสถานที่ซะเลย
[แถวหอเดียซอมเนีย |โกงเวลา]
หลังจากที่ได้เรียนรู้ยาสูตรยาภายในคาบ แอสเตอร์ก็ใช้เวลาว่างในการทำการบ้าน โดยเขาได้เช่าหม้อปรุงยามาจากสหกรณ์ร้านค้า แล้วหาพื้นที่ว่างตั้งเตา🔥
“ทำน้ำยาโชติช่วงก็แล้วกัน..“
แน่นอนว่าวัตถุดิบหลายอย่างก็หามาแล้วด้วย เลยถือโอกาสทำนอกสถานที่ซะเลย
ได้ตั๋วสุ่มฟรีมาเลยลองมาสุ่มสักหน่อย ผลที่ได้คงต้องหลอนกล้วยไปอีกหลายวัน
ได้ตั๋วสุ่มฟรีมาเลยลองมาสุ่มสักหน่อย ผลที่ได้คงต้องหลอนกล้วยไปอีกหลายวัน
แอสเตอร์หัวเราะออกมา ดูเหมือนภารกิจที่ได้ทำจะถูกใจเขาไม่น้อย แถมยังทำสำเร็จอย่างงดงามซะด้วย
แอสเตอร์หัวเราะออกมา ดูเหมือนภารกิจที่ได้ทำจะถูกใจเขาไม่น้อย แถมยังทำสำเร็จอย่างงดงามซะด้วย
เจอสมบัติที่ตามหาแล้ว เขาก็เดินออกไปเพื่อรับแสตมป์
เจอสมบัติที่ตามหาแล้ว เขาก็เดินออกไปเพื่อรับแสตมป์
โดนสุ่มให้มายังพื้นที่แห่งนี้ แน่นอนว่าตัวคนเดียว
โดนสุ่มให้มายังพื้นที่แห่งนี้ แน่นอนว่าตัวคนเดียว
คืนแหวนให้เจ้าของ
”อย่าทำหายอีกก็แล้วกัน“
คืนแหวนให้เจ้าของ
”อย่าทำหายอีกก็แล้วกัน“
แอสเตอร์ในวันนี้อยู่ในชุดบาทหลวงปราบปีศาจ ตามคอนเซปของหอเดียซอมเนีย
“เจ้าพวกปีศาจจงสูญสลายมลายสิ้นไป จงยอมศิโรราบแก่ตัวข้าผู้นี้”
“เหอะ! ได้แค่นี้เองเหรอ?”
“กระจอก!!“
เขาแสยะยิ้มเย้ยหยันออกมาทันใด
แอสเตอร์ในวันนี้อยู่ในชุดบาทหลวงปราบปีศาจ ตามคอนเซปของหอเดียซอมเนีย
“เจ้าพวกปีศาจจงสูญสลายมลายสิ้นไป จงยอมศิโรราบแก่ตัวข้าผู้นี้”
“เหอะ! ได้แค่นี้เองเหรอ?”
“กระจอก!!“
เขาแสยะยิ้มเย้ยหยันออกมาทันใด
แอสเตอร์ตามเสียงร้องนั้นมา แต่ไม่ทันไรดูเหมือนเขาจะตีความว่าการร้องเพลงเป็นเสียงร้องโหยหวนซะแล้ว
นัยน์ตามังกรหนุ่มกดลง มองเจ้าของเสียงเพลงนั้น
แอสเตอร์ตามเสียงร้องนั้นมา แต่ไม่ทันไรดูเหมือนเขาจะตีความว่าการร้องเพลงเป็นเสียงร้องโหยหวนซะแล้ว
นัยน์ตามังกรหนุ่มกดลง มองเจ้าของเสียงเพลงนั้น
มังกรหนุ่มทำสีหน้าขัดใจกับผลลัพธ์ที่ได้ นี่เขาแพ้มนุษย์ได้ยังไง!
"ช่วยไม่ได้ล่ะนะ"
ดื่มน้ำมนต์พิศวงเองนักเลงพอ หลังจากที่ดื่มก็ดูกลายเป็นคนใจเย็นลงอย่างน่าประหลาด
*ปุ้ง*
"ผมจะยอมรับที่แพ้คุณก็แล้วกันครับ"
นิสัยแบบที่ปกติคุณจะไม่มีทางเห็น
มังกรหนุ่มทำสีหน้าขัดใจกับผลลัพธ์ที่ได้ นี่เขาแพ้มนุษย์ได้ยังไง!
"ช่วยไม่ได้ล่ะนะ"
ดื่มน้ำมนต์พิศวงเองนักเลงพอ หลังจากที่ดื่มก็ดูกลายเป็นคนใจเย็นลงอย่างน่าประหลาด
*ปุ้ง*
"ผมจะยอมรับที่แพ้คุณก็แล้วกันครับ"
นิสัยแบบที่ปกติคุณจะไม่มีทางเห็น
แอสเตอร์ยิ้มกริ่ม
"แต่เหมือนข้าจะได้เกินมาตัวนึง"
แอสเตอร์ยิ้มกริ่ม
"แต่เหมือนข้าจะได้เกินมาตัวนึง"
"ฮ้าดดดดเช้ย!"
*ตุ้บ*
แพ้อย่างรวดเร็ว
"เมื่อกี้ไม่นับ แข่งใหม่อีกรอบ!!"
"ฮ้าดดดดเช้ย!"
*ตุ้บ*
แพ้อย่างรวดเร็ว
"เมื่อกี้ไม่นับ แข่งใหม่อีกรอบ!!"
"หึ ดูเหมือนข้าจะชนะนะ"
ยิ้มกริ่ม
"หึ ดูเหมือนข้าจะชนะนะ"
ยิ้มกริ่ม