Do szkół i ośrodków młodzieżowych wysłano informacje, że uczniowie uczestniczący w wydarzeniu otrzymają śniadanie oraz 300 TL kieszonkowego.

Najwięcej turystów przybyło z Niemiec: 14,08%, na drugim miejscu znalazła się Rosja. Największy spadek dotyczył turystów z Europy, którzy przyjechali o 5,02% mniej niż w lipcu ubiegłego roku. Liczba turystów z USA zmniejszyła się o 21,91%, z Iranu o 18,89%, a z Grecji o 14,38%.

Średni tygodniowy czas pracy wyniósł 42,6 godziny, a wskaźnik niewykorzystanej siły roboczej spadł do 29,6%. Zintegrowany wskaźnik niedostatecznego zatrudnienia i bezrobocia wyniósł 19,1%, a wskaźnik bezrobocia i potencjalnej siły roboczej 19,9%.

Liczba osób zatrudnionych wzrosła o 18 tys., osiągając 32,582 mln, przy wskaźniku zatrudnienia 49,1% (mężczyźni 66,1%, kobiety 32,4%).

Udział w rynku pracy wyniósł 53,3% (mężczyźni 70,6%, kobiety 36,4%). Wśród młodych (15–24 lata) bezrobocie spadło do 15,0% (mężczyźni 11,3%, kobiety 21,7%).

W Turcji obowiązujące przepisy nakazują budowę schronów w większych budynkach od 1987 roku, jednak często były one wykorzystywane jako garaże lub magazyny, zamiast pełnić swoją funkcję ochronną.

Projekt został podjęty po analizie obecnej infrastruktury, która jest niewystarczająca, oraz w oparciu o doświadczenia krajów takich jak Izrael, Japonia i Szwajcaria. Schrony mają być łatwo dostępne i wytrzymałe, zwiększając bezpieczeństwo obywateli.

Ministerstwo Zdrowia Turcji poinformowało, że w związku z tymi zarzutami wszczęto administracyjne postępowanie wyjaśniające wobec lekarza, a śledztwo prowadzone jest z należytą starannością.

Jednocześnie, testy przeprowadzone na butach zamówionych z chińskich platform wykazały, że 55% z nich zawiera substancje rakotwórcze. Prezes Stowarzyszenia Producentów Obuwia w Turcji, Berke İçten, ostrzegł, że około 4–4,5 miliona par butów zakupionych online może być niebezpiecznych.

Pojawiły się jednak doniesienia, że turecki rząd rozważa zniesienie tego limitu, co oznaczałoby naliczanie standardowych podatków i opłat celnych od wszystkich przesyłek zagranicznych. Informacje te zostały jednak oficjalnie zdementowane przez Ministerstwo Handlu i Ministerstwo Finansów.

Firma jest jednym z ważniejszych podmiotów przemysłowych w Turcji i współpracowała z sektorem państwowym, w tym z przetargami rządowymi. W ostatnich latach była też obecna w przemyśle obronnym. Obecnie, 10 spółek grupy znajduje się pod zarządem przymusowym.

Sprawa jest powiązana ze śledztwem dotyczącym mafijnej grupy przestępczej kierowanej przez Selahattina Yılmaza.

ASSAN Group to turecka grupa kapitałowa działająca w różnych sektorach, przede wszystkim w przemyśle stalowym, motoryzacyjnym i częściowo w sektorze obronnym.

Zatrzymano także właściciela ASSAN Group, Emina Önera, i dyrektora generalnego, Gürcana Okumuşa, podejrzanych o prowadzenie działalności szpiegowskiej i przynależność do FETÖ. Do dziesięciu firm z grupy ASSAN wprowadzono zarząd przymusowy pod nadzorem TMSF.

Jacht ma być wykorzystywany zarówno do celów reprezentacyjnych, jak i edukacyjnych, między innymi dla krótkich szkoleń kadetów oraz portowych wizyt publicznych.

Znajdują się w nim osobiste przedmioty Atatürka: łóżko z zachowanym śladem krwi z okresu choroby, fotel fryzjerski, ręczniki, kieliszki, biurko, meble oraz słynna walizka z książkami, które zabierał ze sobą na front.

Dzięki tym działaniom, jacht odzyskał pełną sprawność i obecnie zalicza się do pięciu największych jednostek Marynarki Wojennej Turcji.

Wnętrze jachtu przywrócono do historycznego stanu.

Dzięki inicjatywie Emine Erdoğan, żony prezydenta Turcji, Savarona przeszła gruntowną restaurację: w ciągu 10 miesięcy wymieniono m.in. 60 ton poszycia, oczyszczono 80 ton azbestu, zmodernizowano systemy elektryczne, radiowe i maszynowe.

Po śmierci Atatürka jacht nie był wykorzystywany aż do 1951 roku, kiedy to został przekazany Marynarce Wojennej, by służyć jako jednostka szkoleniowa dla podchorążych. W latach 1986–2013 przechodził różne etapy użytkowania i konserwacji. Od 2015 r był przechowywany przez Komendę Stoczni w Stambule.

Savarona, jacht Atatürka, zbudowana została w 1931 roku w Niemczech, a Republika Turcji zakupiła jachti 24 marca 1938 roku. Jacht miał służyć celom reprezentacyjnym, ale stał się także świadkiem ostatnich miesięcy życia Atatürka. Na pokładzie gościł wielu przywódców państw, m.in. króla Rumunii.