“โอ๊ะ มาพอดีเลย”

ทัดดาวยิ้มกว้าง ก่อนจะชะงักค้างไปเล็กน้อยจนผมที่มัดจุกอยู่กระเด้งเบา ๆ เมื่อคนเพิ่งมาถึงเอ่ยมักเรื่องสีเสื้อ

“ก็แหม…แต่เสื้อตัวในเค้าสีขาวนะ”

นิ้วเรียวชี้เสื้อตัวใน หากจะให้อธิบายเข้าใจง่าย ๆ ก็คือ ทัดดาวใส่เสื้อซ้อนไว้สองชั้นล่ะนะ

“แค่เดรสข้างนอกเป็นสีฟ้าเท่านั้นเอง~”

พูดจบก็หมุนตัวโชว์ไปหนึ่งทีด้วยรอยยิ้มซุกซน

“วันนี้เธอก็เท่อีกแล้ว”

พูดจบก็ชูนิ้วโป้งให้ทั้งสองมือ

“How long before we fall in love~”

จู่ ๆ ในหัวก็ไปรันคลิปในติ๊กต่อกขึ้นมาเสียงั้น มือเรียวปล่อยไม้กวาดในมือลงก่อนจะเริ่มขยับร่างกายเต้นตามที่ดูมา เพลงเซ็กซี่ทว่าทัดดาวกลับเต้นออกมาได้ดูแสบซนสะงั้น

“Here’s a—“

ร่างบางหันหลังเมื่อถึงท่อนที่ต้องทเวิร์ค ทว่าสิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของเธอกลับเป็นร่างที่คุ้นเคย

“อะ น้องเม่อ !”

“มาตั้งแต่ตอนไหนน่ะ !”

ทัดดาวยิ้มกว้างยกมือขึ้นโบกระรัวเมื่อเห็นร่างที่คุ้นตาเดินเข้ามาร่วมวง ก่อนที่เธอจะชูกำปั้นคล้ายเป็นไมค์ยื่นไปข้างหน้า

"โย่ว น้องเดีย~ ขอเสียงหน่อยค้าบ"

"เอ้า ทรงอย่างแบด แซดอย่างบ่อย !"

"เธอไม่รัก ! ฉันก็คงต้องปล่อย "

"โธ่พ่อหนุ่มแบดดดดดบอยย"

ทัดดาวยังคงร้องเพลงไปเรื่อย ๆ ร่วมนาที ทว่าในจังหวะที่โยกหัวอยู่นั้น หางตาเธอกลับเห็นอะไรบางอย่าง จนต้องหันคอกลับไปมองให้เต็มตา

"ว้าก!"

นัยน์ตาโศกเบิกกว้างด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาเห็น แถมยัง...นั่นอาจารย์นี่ !

"ฮะ ๆ อาจารย์~"

"เพิ่งมาใช่ไหมคะ แฮ่"

ค่อย ๆ วางไม้กวาดในมือลง พร้อมรอยยิ้มแหย ๆ

[ illust by พระอบทิพย์ ขมิบแก้ว ]

: ระวังเจอออกุ๊กกู๋

: วัวไม่ขยับ 🐄🧍🏻‍♀️

: มอนิ่งน้องต้อง กินข้าวอะยาง

: ถ้าตอนนู้นหลับแล้ว ส่วนตอนนี้เพิ่งตื่นล่ะะ

: 🫶🏻 นี่ย์ ความรักชนะทุกสิ่ง

: ร้องได้ด้วย!?

วาดจันทร์เหลือบมองสภาพพะรุงพะรังของแฝดแล้วก็ได้แต่สงสัย “หมดบ้อ”

: เอา พี่หลับตารอละ

: ตาค้างพูดเล่น เพราะพี่ง่วงแบบตาพร้อมจุ้บกันแหล่ว

: พี่ตาค้างไม่กล้าหลับเลย น้องไปปปป๋

: or กั้บ

: ห๋าา ใครแอบชอบลูกเค้า 😭😭😭 น้องยังเร้กอยู่มาก

: ทำมายไม่อยากกินน

: อย่าตีกาน .ยื่นนวม

: น้องเม่อจะถอนฟันพี่ทัดดาว 😭😭😭