มันน่าเสียดายจริง ๆ นะ ทำได้เพียงตัดพ้อในใจ — เสร็จจากเนื้อแล้ว ส่วนต่อไปจะเรียกว่าพระรองก็คงไม่ถูกเสียทีเดียว และแน่นอนว่าผักที่จะเอามาใช้เป็นมื้อเย็น จะต้องไม่ใช่ผักใบเขียวไม่ว่ายังก็ตาม สิ่งแรกที่เจ้าตัวเล็กทิ้งรถเข็นแล้ววิ่งไปหยิบเลยโดยไม่ทันได้บอกเพื่อน ไม่พ้นผลไม้สีแดงสดอย่างมะเขือเทศ

ทว่าเงยหน้าขึ้นมาอีกหน ก็หาเพื่อนตัวเองไม่เจอแล้วนี่สิ

♦️ @ofthechess.bsky.social
⠀

แม้สีหน้าจะเสียดายที่ไม่ได้ทานเนื้อ แต่หากว่าเมื่อขึ้นไปที่แคมป์แล้วต้องนอนปวดท้องทั้งคืนเพราะอาหารไม่ย่อยมันคงไม่ใช่เรื่องดีนักหรอก ยิ่งเป็นคนนอนยาก ๆ อยู่แล้ว พอมีมันเข้ามาอาจจะทรมานกว่าเดิม

" จริง ๆ เรากินได้ แต่กลัวปวดท้องตอนนอนอ่ะ "

เมอร์ลินกล่าวเสริมอีกครั้ง ก่อนจะสั่งเอาเนื้อไก่หมักซอสมาและไส้กรอกชีสตามลงไปทีหลัง

⠀

ลิ้นเล็กลอบเลียริมฝีปากตนเองอย่างช่างใจ สุดท้ายก็เลือกที่จะตัดใจเอามาเพียงแค่ส่วนของไก่และไส้กรอกที่ตนเองอยากเอาไว้ตัดเลี่ยนก็เท่านั้น ไม่ใช่ว่าอยากนั่งบีบชีสตอนย่างเสียหน่อย จริง ๆ นะ

⠀

สองขาเดินนำตามที่เพื่อนสนิทดันหลังมาก่อนหน้านี้ ใช้เวลาเพียงไม่นานสองหน่อก็มาถึงยังโซนของสดอย่างที่ตั้งใจ สดับรับคำถามเมื่อครู่ ก่อนสีหน้าคนตัวเล็กจะเปลี่ยนเป็นครุ่นคิด เมอร์ทราบดีว่าเนื้อจะเป็นตัวชูโรงในการปิ้งบาร์บีคิว แต่หากมองอีกมุมหนึ่ง การไปตั้งแคมป์กลางเขามันก็อาจจะไม่เหมาะเท่าไหร่

" อยากกินนะ แต่เราว่ามัน.. ไม่เอาดีกว่า "

⠀

เด็กหนุ่มเบนความสนใจกลับมาที่อีกฝ่าย ก่อนจะดันหลังเพื่อนสนิทเข้าสู่โซนซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วคนเป็นวิ่งไปเอารถเข็นมาแทน จะเรียกว่าติดนิสัยก็คงได้ เพราะหากไม่ให้เป็นคนเข็น แล้วปล่อยให้เมอร์ลินเป็นคนเดินเฉย ๆ ล่ะก็ เตรียมผูกลูกโป่งเพื่อตามหาได้เลยล่ะ

" ไปกันเลยย ! "

♦️ @ofthechess.bsky.social
⠀

แม้รายการของที่จดมาจะละเอียดพอแล้ว ถึงอย่างนั้นก็ไม่พ้นนิสัยชอบเปิดโอกาสให้เพื่อนได้ออกความเห็นอยู่ดี

" แต่ ๆ ถ้าโน่อยากเปลี่ยนอะไร หรือซื้ออะไรไว้แล้วกดเช็คทิ้งได้เลยนะ เดี๋ยวงง "

เสียงหวานจบด้วยรอยยิ้มจากบรรยากาศรอบตัว ด้วยว่าตัวเมอร์ลินนั้นชอบเรื่องลี้ลับ และเทศกาลฮาโลวีนอย่างมาก ถึงขั้นว่ามักจะแต่งตัวเป็นผีต่าง ๆ ลงโซเชียลในเทศกาล แต่ดูเหมือนปีนี้มันจะต่างออกไปนะ

⠀

ดวงเนตรกลมมองไปรอบห้าง ที่กำลังทยอยตกแต่งด้วยของสีส้มและสีดำ บ่งบอกได้ชัดเจนว่าตอนนี้เป็นช่วงสิ้นเดือนตุลาคม เทศกาลที่นิยมไปทั่วโลกกำลังจะถูกจัดขึ้นที่ห้างนี้เช่นกัน

⠀

ได้ยินดังนั้นก็ยกมือถือขึ้นเปิดโน๊ตด่วน ก่อนจะยื่นให้อีกคนดู รายการส่วนมากประกอบไปด้วยของสด ที่ตนเองนึกอยากจะกิน และคาดการณ์ไว้ว่าอีกฝ่ายอาจชอบเช่นเดียวกัน รายการด้านล่างจะเป็นส่วนของขนมอีกสองถึงสามอย่างที่ตนลืมไปก่อนหน้านี้

" มีแค่ของสำหรับทำบาร์บีคิวแหล่ะ ตอนแรกว่าจะซื้อตั้งแต่ที่ตุนขนม แต่กลัวมันจะเสียก่อนน่ะสิ้ "

เจ้าของโทรศัพท์อธิบายเสริมรายการในโน๊ต

⠀

ดวงเนตรกลมกวางมองด้านกระจกข้างให้อีกแรง เผื่อว่าอีกฝ่ายจะมองไม่เห็นในบางมุม ที่หมายถึงระยะห่างระหว่างตัวรถไม่ให้มันเข้าใกล้สิ่งอื่นมากเกินไป

" เก่งมากครับบบบ คุณสารถี "

ไม่วายยังคงปากแจ๋วแซวเพื่อนโดยไม่กลัวว่าจะโดนทุบเลยแม้แต่น้อย แน่ล่ะว่าหลังจากคำพูดนั้น เขารีบเปิดประตูก้าวลงจากรถทันทีที่รถจอดสนิท — ใครจะอยู่ให้เอาคืนล่ะ ไม่มีทาง

♦️ @ofthechess.bsky.social
⠀

เมอร์ลินชะโงกหน้าไปมาเพื่อหาที่ว่างให้กับซีโน่ ก่อนที่มือมือเรียวยกขึ้นชี้ตำแหน่งซองที่ยังว่างในชั้นจอดรถ ดูเหมือนว่าคำขอของเขาจะเป็นจริง เหมือนใครแอบฟังอยู่อย่างนั้นแหล่ะ

" ตรงนั้นว่างนี่ ! "

พูดจับก็รีบมองกระจกหลังเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าไม่มีรถของใครตามมากดดัน หรือมาปาดหน้าเข้าที่จอดไปก่อน ถึงจะเป็นรถใหญ่แต่มันก็ไม่ควรทั้งนั้นแหล่ะ

⠀

ใช้เวลาไม่นานนัก ตัวรถก็เข้าสู่เขตของตัวห้าง ประโยคถัดมาของเพื่อนรักทำเอาขนลุกซู่ไปตามกัน การหาที่จอดรถเป็นอะไรที่น่าปวดหัวพอ ๆ กับสภาพจราจรบนท้องถนนนั่นแหล่ะ

" อ่าาา ให้ตายสิ ลืมเรื่องนี้ไปเลย "

เจ้าของเสียงถึงกับต้องเสยผมขึ้นเพื่อคลายความกังวลของตนเองลง ได้แต่ภาวนาให้มีที่จอดที่กว้างพอจะให้การเข้าซองเป็นเรื่องง่ายเหมือนถอยจักยานอะไรแบบนั้น

⠀

ที่ซีโน่พูดมามันก็เรื่องจริงทั้งหมด ที่ว่าสภาพประเทศสารขัณฑ์แลนด์นี่ไม่ยอมพัฒนาสักที จะไปไหนก็ลำบากไปหมด — เหมือนกับว่าความใครก็ตามที่นั่งอยู่หลังแผงควบคุมไฟจราจรได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด หลังมันเปลี่ยนเป็นสีเขียวทันทีที่ด่าเสร็จ

' คนไทยแท้เลยจริง ๆ ล่ะมั่งนั่น '

⠀

หากมองจากมุมสูง ตัวบ้านของคนทั้งคู่มันก็ห่างจากตัวห้างสรรพสินค้าไปไม่เท่าไหร่เอง

" วันหลังพาซีโน่ไถบอร์ดดีกว่า น่าจะเร็วกว่านี้เยอะ"

กล่าวชวนออกไปเช่นนั้น เหมือนจะเป็นเรื่องล้อเล่น แต่เมอร์ลินเอาจริงเพราะการจราจรแบบนี้ถึงได้เป็นเหตุให้เจ้าตัวมีทั้งสเก็ตบอร์ดและ สกูตเตอร์ไฟฟ้า แทนการมีรถยนต์เป็นของตัวเอง

♦️ @ofthechess.bsky.social

และแน่นอนว่ามันต้องไม่ใช่เพลงที่มาจาก แอพดำฟ้าชมพูในอัลกอริทึมไทย — มันล้างสมองเขาเกินไปน่ะ

กายเล็กขยับไปมาตามท่าเต้นเพลงฮิตที่กำลังดังด้วยการโยกหัวตามจังหวะพร้อมเนื้อเพลงติดหู แต่ผ่านไปเพลงแล้วเพลงเล่า เรียกได้ว่าถ้าลุกไปเต้นในถนนได้ก็คงเหนื่อยไปสองรอบแล้ว

" ทำไมประเทศนี้มันไม่มีการจัดผังเมืองที่ดีกว่านี้ล่ะ "

เมอร์ลินบ่นอุบ
⠀

มือข้างซ้ายยกขึ้นเท้าแก้มตนเองหลังเห็นสภาพการจราจรในช่วงบ่ายนี้ เด็กหนุ่มส่งเสียงตอบรับเชิงเห็นด้วยกับคนอยู่หลังพวงมาลัย ถึงแม้จะทำใจมาระดับหนึ่งแล้วแต่มันก็น่าเหนื่อยใจอยู่ดี

การกระทำของซีโน่อยู่ในสายตาเขาทั้งหมด มือเรียวเอื้อมไปปัด ๆ เลื่อน ๆ อยู่สองสามหน ก่อนจะหยุดลงที่เพลย์ลิตเพลงดังที่ได้จากการเสิร์ชในแอพพลิเคชั่น

" อันนี้แล้วกัน น่าจะพอให้ไม่หลับได้ "

⠀

เมอร์ลินไหวไหล่น้อย ๆ ประมาณว่าจะไม่ใส่ใจกับคำกล่าวที่ว่าตนเองเป็นคุณหนูเมื่อครู่แล้วหันกลับมาพิงตัวเข้ากับเบาะนุ่ม — หลังจากพ้นออกจาหน้าหมู่บ้านก็เป็นไปอย่างที่ตนเองคาดว่ามันคือ หนึ่งในสามเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในทุกวัน

รถติดในตัวเมืองเป็นเรื่องที่น่าเซ็งที่สุดในโลก ถึงกับมีสติถิว่าคนเราอยู่บนรถพอ ๆ กับที่ใช้เวลานอนทั้งชีวิต

⠀

หลังจากก้าวขึ้นรถเรียบร้อย เมอร์หันมาหาเพื่อนสนิทราวกับต้องการจับจ้องพฤติกรรมของเจ้าคนเห่อใบขับขี่

" ออกรถสิ รอแกล้งอะไรล่ะ "

พูดออกไปเหมือนจะรู้ทันเพื่อนตนเอง แต่ความเป็นจริงแล้ว เมอร์ลินแค่ต้องการปั่นประสาทคนขับมากกว่า ต่อให้จะรู้อยู่แล้วว่าอาจโดนกำปั้นนั่นทุบมาตอนไหนก็ได้

แต่ก็หลบทันอยู่ดีอ่ะ ไม่สนหรอกนะ

♦️ @ofthechess.bsky.social

ประตูบ้านถูกลงกลอนอย่างดี เมื่อมั่นใจแล้วว่าเสียงนั่นมุ่งตรงมาที่บ้านอย่างแน่นอน เพียงไม่กี่อึดใจรถยนต์ไฟฟ้าก็แล่นมาจอดเทียบบริเวณหน้าบ้าน พร้อมกับรอยยิ้มจากคนตัวเล็กบานเด่นมากก่อนที่ตัวเขาจะถึงรถ เมอร์ลินเดินอ้อมมายังฝั่งข้างคนขับไม่รอช้าให้อีกคนเปิด

เด็กหนุ่มเปิดมิอถือขึ้นอีกครั้ง หลังทิ้งตัวลงบนโซฟากลางห้องนั่งเล่น รายชื่อขนมที่ยังขาดถูกจดเอาไว้ในส่วนของโน๊ตด่วน เตรียมพร้อมรับการลบออกในทันทีที่มันถูกซื้อแล้ว

— คงเพราะความที่เป็นคนหูดีเกินมนุษย์เขาอย่างที่พี่ชายตนชอบแซว ให้ได้ยินเสียงรถยนต์มาแต่ไกลก่อนที่ตัวรถจะเคลื่อนมาถึง

หลังจากวางสายจากเพื่อนสนิท เมอร์ลินจึงลุกขึ้นจากเตียงเปิดตู้เสื้อผ้าที่อยู่ออกไปไม่ไกลนัก เอื้อมหยิบเสื้อคลุมตัวเก่งขึ้นสวมใส่ด้วยความเคยชิน ก่อนหันไปหยิบกระเป๋าสตางค์ของตนเองพร้อมกับโทรศัพท์ ขาวยาววิ่งลงจากชั้นสองของบ้านลงเพื่อลงมารอคุณเพื่อนสนิท