“ถึงจริงๆจะไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้จะกินอะไรดี” เขากล่าวพลางมองมือที่ยื่นมาที่ตนดูอีกคนจะเป็นมิตรดีจังนะ
“ปกตินายชอบจับมือเหรอ?”
เขากบ่าวถามไปตามตรงอย่างไม่คิดอะไรมากนักกับคนตรงหน้า
“ถึงจริงๆจะไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้จะกินอะไรดี” เขากล่าวพลางมองมือที่ยื่นมาที่ตนดูอีกคนจะเป็นมิตรดีจังนะ
“ปกตินายชอบจับมือเหรอ?”
เขากบ่าวถามไปตามตรงอย่างไม่คิดอะไรมากนักกับคนตรงหน้า
เขาหยุดสเก็ตแล้วหันไปมองกลับอีกคนก่อนจะสเก็ตไปหา “นายหิวเเล้วเหรอ? อยากกินอะไรก่อนมั้ย?”
เขาหยุดสเก็ตแล้วหันไปมองกลับอีกคนก่อนจะสเก็ตไปหา “นายหิวเเล้วเหรอ? อยากกินอะไรก่อนมั้ย?”
“ อืม จะพยายามนะ” แล้วเขาก็ค่อยๆสเก็ตเคลื่อนเพิ่มความเร็วมากขึ้นหลังจากที่ตั้งทรงตัวได้
“ อืม จะพยายามนะ” แล้วเขาก็ค่อยๆสเก็ตเคลื่อนเพิ่มความเร็วมากขึ้นหลังจากที่ตั้งทรงตัวได้
เขากล่าวติดเล่นตอนท้ายแต่ก็นึกในใจว่าคนตรงหน้าคงไม่ได้ใจร้ายกับตนเองอะไรขนาดนั้น
“ลองวนดูก่อนก็ได้ ฉันยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่น่ะขอโทษทีนะ”
เขากล่าวพลางยิ้มแห้งๆให้
เขากล่าวติดเล่นตอนท้ายแต่ก็นึกในใจว่าคนตรงหน้าคงไม่ได้ใจร้ายกับตนเองอะไรขนาดนั้น
“ลองวนดูก่อนก็ได้ ฉันยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่น่ะขอโทษทีนะ”
เขากล่าวพลางยิ้มแห้งๆให้
“อืม พอดีแล้วล่ะจอบคุณนะ”
“อืม พอดีแล้วล่ะจอบคุณนะ”
เขากล่าวพลางตามองรองเท้าที่รายเรียงกวาดตาหาคู่ที่น่าจะสวมใส่ได้พอดี
เขากล่าวพลางตามองรองเท้าที่รายเรียงกวาดตาหาคู่ที่น่าจะสวมใส่ได้พอดี
“แต่ไว้เลือกทีหลังก็แล้วกันนะ”
เขาไม่รู้ในตอนนี้ว่าตนเองอยากจะได้รางวัลเป็นอะไรนอกซะจากเตรียมตัวมาหัดเล่นกีฬาชนิดใหม่กับอีกคนที่เขาปกติได้แต่เห็นในทีวีแต่ถ้าเทียบก็ไม่ค่อยได้ดูสักเท่าไหร่หากน้องชายไม่ลากมาดูด้วย
“แต่ไว้เลือกทีหลังก็แล้วกันนะ”
เขาไม่รู้ในตอนนี้ว่าตนเองอยากจะได้รางวัลเป็นอะไรนอกซะจากเตรียมตัวมาหัดเล่นกีฬาชนิดใหม่กับอีกคนที่เขาปกติได้แต่เห็นในทีวีแต่ถ้าเทียบก็ไม่ค่อยได้ดูสักเท่าไหร่หากน้องชายไม่ลากมาดูด้วย
เขาพยักหน้าลงเล็กน้อย
”เจอกันหลังเลิกเรียนนะ“
แล้วเขาก็หันกลับไปนั่งมองที่กระดานพออาจารย์เดินกลับเข้ามาในห้องเตรียมสอนในคาบที่จะมาถึง
เขาพยักหน้าลงเล็กน้อย
”เจอกันหลังเลิกเรียนนะ“
แล้วเขาก็หันกลับไปนั่งมองที่กระดานพออาจารย์เดินกลับเข้ามาในห้องเตรียมสอนในคาบที่จะมาถึง
เขาเอียงใบหน้าเล็กน้อยถามอีกคนด้านข้าง
“หรือนายมีอะไรที่อยากทำเป็นพิเศษมั้ย?”
เขาเอียงใบหน้าเล็กน้อยถามอีกคนด้านข้าง
“หรือนายมีอะไรที่อยากทำเป็นพิเศษมั้ย?”
“เลิกเรียนเหรอ..อืม ได้สิ ไม่มีปัญหา”
“วันนี้ก็ไม่มีซ้อมฟุตบอลด้วย”
แล้วเขาก็ปิดสมุดกลับมาวางไว้ที่โต๊ะตัวเอง
“ฉันอยู่บ้านน่ะ พอดีบ้านฉันค่อนข้างใกล้กับโรงเรียนนั่งบัสลงมาไม่กี่ป้ายก็ถึงแล้ว”
“แต่ส่วนมากก็เดินมามากกว่า”
“เลิกเรียนเหรอ..อืม ได้สิ ไม่มีปัญหา”
“วันนี้ก็ไม่มีซ้อมฟุตบอลด้วย”
แล้วเขาก็ปิดสมุดกลับมาวางไว้ที่โต๊ะตัวเอง
“ฉันอยู่บ้านน่ะ พอดีบ้านฉันค่อนข้างใกล้กับโรงเรียนนั่งบัสลงมาไม่กี่ป้ายก็ถึงแล้ว”
“แต่ส่วนมากก็เดินมามากกว่า”
“อ่า…สอนเข้าใจกว่าอาจารย์ในคาบอีกแฮะ” เเล้วเขาก็พยักหน้าให้
“อืม เข้าใจแล้วขอบคุณมากเลยนะ”
“อ่า…สอนเข้าใจกว่าอาจารย์ในคาบอีกแฮะ” เเล้วเขาก็พยักหน้าให้
“อืม เข้าใจแล้วขอบคุณมากเลยนะ”
เขาไม่ได้ตั้งใจจะหมายความแบบนั้นอย่่งที่อีกคนคิดเอาไว้(ซึ่ง เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะเผลอทำให้อีกคนไม่พอใจรึเปล่า)
”ข้อนี่น่ะ ที่ฉันวงเอาไว้“
เขาชี้ไปที่โจทย์ที่ตนวงเอาไว้ให้อีกคนดู
เขาไม่ได้ตั้งใจจะหมายความแบบนั้นอย่่งที่อีกคนคิดเอาไว้(ซึ่ง เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะเผลอทำให้อีกคนไม่พอใจรึเปล่า)
”ข้อนี่น่ะ ที่ฉันวงเอาไว้“
เขาชี้ไปที่โจทย์ที่ตนวงเอาไว้ให้อีกคนดู
“นายรู้เหรอว่าข้อนี้ต้องทำยังไง?”
เขากล่าวออกมาแววตาดูมีประกายขึ้นมาพออีกคนเสนอว่าจะช่วยตน
“นายรู้เหรอว่าข้อนี้ต้องทำยังไง?”
เขากล่าวออกมาแววตาดูมีประกายขึ้นมาพออีกคนเสนอว่าจะช่วยตน
“ถ้างั้นมาทำไปพร้อมๆกันก็ได้นะ”
เขามองตามโจทย์ในกระดาษพลางยกมือท้าวกับหน้าตนเอง
“อืม..จริงๆก็เหลือแค่ข้อนี้ข้อเดียวน่ะ”
“ถ้างั้นมาทำไปพร้อมๆกันก็ได้นะ”
เขามองตามโจทย์ในกระดาษพลางยกมือท้าวกับหน้าตนเอง
“อืม..จริงๆก็เหลือแค่ข้อนี้ข้อเดียวน่ะ”
“ไม่เข้าใจตรงไผนอีกรึเปล่า?”
“ไม่เข้าใจตรงไผนอีกรึเปล่า?”
“ข้อนี้นี่เอง เดี๋ยวฉันช่วยนะ”
แล้วเขาก็อธิบายข้อที่อีกคนไม่เข้าใจใผ้คนด้านข้างฟังแล้วใช้ดินสอเขียนทดอธิบายให้ด้วยไปพร้อมกัน
“ข้อนี้นี่เอง เดี๋ยวฉันช่วยนะ”
แล้วเขาก็อธิบายข้อที่อีกคนไม่เข้าใจใผ้คนด้านข้างฟังแล้วใช้ดินสอเขียนทดอธิบายให้ด้วยไปพร้อมกัน
เขาพลางนึกตามเอาเข้าจริงๆคนส่วนมากก็พูดแบบนั้น
“จะว่าไปแล้วนายไม่เข้าใจตรงไหนบ้างล่ะ เผื่อเราจะได้เข้าใจไปด้วยกัน”
เขาพลางนึกตามเอาเข้าจริงๆคนส่วนมากก็พูดแบบนั้น
“จะว่าไปแล้วนายไม่เข้าใจตรงไหนบ้างล่ะ เผื่อเราจะได้เข้าใจไปด้วยกัน”
เขาดูแปลกใจกับคำถามคนตรงหน้าที่ถามออกมาไม่รู้ควรจะตอบยังไงดีเขาไม่เคยนึกเลยว่าตัวเองจะเป็นหมาพันธุ์อะไร
“ฉันน่ะเหรอ..“
”ไม่รู้สิ แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ?“
เขาดูแปลกใจกับคำถามคนตรงหน้าที่ถามออกมาไม่รู้ควรจะตอบยังไงดีเขาไม่เคยนึกเลยว่าตัวเองจะเป็นหมาพันธุ์อะไร
“ฉันน่ะเหรอ..“
”ไม่รู้สิ แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ?“
“เดี๋ยวเปิดรูปให้ดูนะ”
แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นมาขยับนิ้วใส่รหัสเข้าหารูปที่ตนเคยถ่ายไว้
“เด็กคนนี้แหละสเตลล่า”
“เดี๋ยวเปิดรูปให้ดูนะ”
แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นมาขยับนิ้วใส่รหัสเข้าหารูปที่ตนเคยถ่ายไว้
“เด็กคนนี้แหละสเตลล่า”
“แค่วาดหมาที่บ้านน้องฉันยังบอกว่าเป็นหมูเลยน่ะ”
เขานึกแล้วก็พลางหัวเราะไป
“แต่ถ้ามีความสุขหรืแสนุกที่ได้วาดจะทำต่อไปก็ได้นี่นา?”
“แค่วาดหมาที่บ้านน้องฉันยังบอกว่าเป็นหมูเลยน่ะ”
เขานึกแล้วก็พลางหัวเราะไป
“แต่ถ้ามีความสุขหรืแสนุกที่ได้วาดจะทำต่อไปก็ได้นี่นา?”