(โอ้ยๆๆๆ กี้ดดดดดดดดดดด ได้ยังไงกัน😭😭)

" เราเองก็จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่น่ะค่ะ "

" จำได้เพียงท่านนึงแต่งตัวดูหรูหรา ส่วนอีกท่านแต่งตัวค่อนข้างเรียบงาย "

หล่อนตอบเท่าที่จำได้ น้ำเสียงดูไม่มั่นใจเท่าไหร่นัก มือทั้งสองเองก็เริ่มยุกยิกไปมาคล้ายกำลังเกาเล็บตัวเองอยู่

@keiryuu-kmi.bsky.social
@kmi-azami.bsky.social

ก้มหน้าอีกรอบ, เงยหน้าใหม่
ก่อนที่จะส่ายหัวเชิงว่าไม่

" ม มม ไม่เลยค่ะ "

" เราจำได้แค่ว่าทั้ง 4 ท่านเข้ามาคนละช่วงเวลากัน "

" จะมีแค่ 2 ท่านเท่านั้นที่เข้ามาพร้อมกัน "

สองมือคลายออก, ปลายนิ้วยกมาแตะคางและริมฝีปากราวครุ่นคิดถึงสิ่งที่พอจะนึกได้

ก่อนที่จะลดลงและก้มหน้าอีกครั้ง

" และพอเราเข้ามาก็เห็นทั้ง 2 ท่านนั้นแน่นิ่งไปเสียแล้วค่ะ "

@keiryuu-kmi.bsky.social

ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น สองมือประกบกัน

" ต้องเชื่อเรานะคะ เราเห็น 4 ท่านนั้นเข้ามาและก็ออกไปจริงๆนะคะ ! "

สายตาเว้าวอน

@keiryuu-kmi.bsky.social

เสียงร้องไห้ระงมดังขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้เลยว่าจริงหรือกำลังสนุกในฐานะนักแสดงกันแน่(?)

โทกะพยายามหายใจเข้า, และขานตอบให้ชัดที่สุด

" ก่อนหน้านี้เหมือนจะเห็นท่านชาย 4 ท่านที่เข้ามาน่ะค่ะ "

" ท่านนึงเป็นชายแก่ดูเศร้าหมอง, อีก 3 ท่านค่อนข้างดูหนุ่ม "

" 2 ท่านแต่งตัวเรียบง่าย, ส่วนอีกท่านคล้ายจะใส่เสื้อคลุมยาว "

+

เสียงเอ่ยทักเรียกความสนใจจากเด็กสาว ใบหน้านั้นดูสลดใจกับสิ่งที่เห็นและเกิดตรงหน้าอยู่ไม่น้อย

ฟันคมขบกัดปลายนิ้วอยู่พักนึง

" มม ม— ไม่รู้เหมือนกันค่ะ "
" พอเราโผล่มาท่านนั้นก็อยู่ในสภาพนี้ไปเสียแล้ว "

ก้มมือปิดหน้า, แกล้งบีบน้ำตาเสียงสะอื้นเล็กน้อย

" ได้โปรด! คุณนักสืบต้องเชื่อเรานะคะ "

@keiryuu-kmi.bsky.social

(น่ารักทิ่สุดเลยอาซามิจ๊างงงงงงง😭🤲🍒💖💖✨)

(ขอนับทุกการกระทำที่แม้แต่เห้นแค่เส้นผมเปนการาเบิ้ดค่ะ/ตุวแตก)