ภาพประกอบธีมสีจากอาจารย์ชิโรคุโมะค่ะ🤍💚

เขาเดินตามหลังไปอย่างไม่เร่งรีบ มือข้างหนึ่งสอดลงกระเป๋ากางเกง

“เท่าที่ผมอยู่มา ก็รู้สึกว่าแบบนั้นครับ”
“ยังไงคุณก็อยู่มานานกว่า คงรู้มากกว่าผม”

เพราะว่าเพิ่งมาอยู่ เพราะว่าไม่ได้รับรู้อะไรมากกว่าที่ตาเห็นหรือหูได้ยิน แต่เพียงเท่านั้นก็ยังรู้ได้ถึงความประหลาดที่คุณว่า

“มีเรื่องที่คุณสนใจบ้างมั้ยครับ? เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ว่า“

ไม่ว่าจะเรื่องไม่นานมานี้ หรือตั้งแต่ปีมะโว้

(สุขสันต์วันเกิดแบบเลท(มาก)ครับ😭 /วางมือ)

“คุณเองก็จะไปดูเหรอครับ“

เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้ฟังดูประหลาดใจเท่าไหร่ แม้จะเป็นเรื่องที่ฟังดูอันตราย สายตามองตามนิ้วที่ชี้เข้าไปในป่า

“เอาสิครับ” แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธคำเชิญชวน
“ไปดูกัน”

เพราะตนก็อยากรู้ไม่ต่างกัน

(ขอบคุณสำหรับรูทเช่นกันครับ 🤲)

“ได้สิครับ” เขาตอบอย่างไม่ลังเล การได้ดูสัตว์ที่เจ็บป่วยแข็งแรงขึ้นก็เป็นหนึ่งสิ่งที่เขาอยากเห็นกับตา

“แล้วคุณคิดไว้แล้วรึยังครับ ว่าจะทำยังไงกับมันต่อ”

ในเมื่อมันดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังเป็นสัตว์ที่ไปเก็บมาจากข้างทาง แม้จะนำไปรักษากับมือก็ตาม