"..อืม บัตรฉันเองก็หายไปค่ะ เรื่องตามหามันยุ่งยากจริง ๆ แต่ถ้าหายไปตลอดก็คงจะแย่เลยสินะคะ"

"แต่คิดว่าเดี๋ยวก็คงกลับมาในรูปแบบนึงล่ะ.."

เพราะความผิดปกติที่ไม่ได้ถูกทำอะไรบางครั้งมันอาจจะไปในทางที่แย่ลง แต่อาจจะไม่แย่เลยก็ได้ เธอได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามกาลเวลาเช่นกัน

"...ว่าแต่ในเรื่องชมรม ทำกิจกรรมอะไรบ้างเหรอคะ?"
แล้วก็นั่งจุ้มปุ้กรอรุ่นพี่คนอื่น ๆ คุยกันต่อ

ยูเรกะเดินเข้ามาได้ไม่ช้าก็งงที่มีข้าวปั้นสามเหลี่ยมอยู่ตรงหน้าเธอโดยไม่ได้ขอ

อันนี้จะเรียกว่ามัดจำสำหรับฉันแล้วกัน "ขอบคุณนะคะ !" มองทุกคนก็น่าจะเป็นรุ่นพี่กัน..ว่าแล้วก็รับมาพร้อมหาที่นั่งมานั่งด้วย

"โชวมงไค ยูเรกะค่ะ เพิ่งขึ้นปีสองในปีการศึกษานี้" ละเมียดละไมกินอย่างเรียบร้อย

+

เด็กสาวถือกระเป๋านักเรียนมา เธอพอจะทราบว่าที่นี่คือชมรมวรรณกรรม.. เพราะที่รู้จุดประสงค์ตัวเองดีว่ามาที่นี่ทำไม ก็ได้เดินหยุดอยู่หน้าประตูชมรม

จะมีใครอยู่รึเปล่านะ.. แล้วก็เคาะ ๆ ไม่ดังไม่เบามาก

"ขอโทษนะคะ- มีใครอยู่ไหม.."
"พอดีฉันสนใจอยากเข้าชมรมวรรณกรรมค่ะ -"

เธอรอรับเสียงตอบรับกลับมาจากห้องชมรมวรรณกรรมเช่นกัน