((ขอขอบคุณที่เปิดโรลให้มาจอยเล่นด้วยกันนะคับ แอบเสริมนิดนึง โถ้วววน้อนอีกาน่ารัก🥹😭💖💖 เดียววันหลังซื้อของเล่นไปให้))

"หนูขอตัวก่อนนะคะ"

เมื่อสิ้นสุดการกล่าวลา ยูกินะก็เดินสับเท้าเร็วเพื่อที่จะไปทำพาร์ทไทม์

"รู้ค่ะ"

เธอรู้ดีว่ากฏหมายแรงงานมันเป็นยังไและคุณคิบะ[เจ้าของร้านคาเฟ่อินุมารุ]เขาไม่ได้เคร่งขนาดนั้น แต่สุดท้ายแล้วนิสัยชอบจริงจังกับการทำงานแบบเธอก็แก้ไม่ได้ง่ายๆหรอก

"มันไม่ใช่ของหนูตั้งแต่แรกด้วยซ้ำค่ะ หนูแค่เจอมันตกอยู่กับพื้นระหว่างไปทำพาร์ทไทม์เฉยๆคะ"

"แล้วหนูเลยมีความตั้งใจว่าจะไปฝากไว้กับป้อมตำรวจ เผื่อเจ้าของแหวนวงนี้กำลังตามหานะคะ"

"ถ้างั้น ถ้าไม่อะไรแล้ว" //โค้งตัว
+

" เห~ ถ้างั้นไม่ดีกว่าคะ"

เธอตอบเพียงสั้นๆเพราะต่อให้ยูกินะจะชอบเจ้าอีกาแค่ไหน แต่ถ้าให้เกาะโดนเล็บจิกก็ขอยอมดีกว่า

"ถ้างั้นเซนเซ เดียวหนูต้องรีบไปทำพาร์ทไทม์แล้วหนูขอฝากแหวนนี้ไปให้กับคุณตำรวจแทนได้ไหมคะ"

เจ้าตัวเป็นคนเคร่งต่อเวลามากๆเธอคงไม่อยากเสียเวลาตรงนี้กับการเดินไปป้อมตำรวจหรอก

ยูกินะเลยเลือกขอร้องให้เซนเซเป็นคนส่งแทนเธอที

เมื่อยูกินะได้รับแหวนคืนมาเจาตัวก็ตอบอย่างซื่อตรง

"ไม่ใช่ของหนูหรอกคะ พอดีช่วงระหว่างไปทำงานพาร์ทไทม์ก็เจอมันตกอยู่แถวตรงพื้นพอดีนะคะ"

"พอเห็นว่าแหวนวงนี้ดูเป็นของมีมูลค่าด้วย เลยตั้งใจว่าจะเอาไปฝากไว้กับสถานนีตำรวจคะ"

เมื่อเจ้าตัวแหงนหน้าขึ้นก็เกิดคำถามเล็กน้อย

"เซนเซเลี้ยงอีกาด้วยหรอคะ"

ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กหนอนหนังสือคนนี้จะสนใจอีกาของเซนเซน่ะ

((ขอแวะมาจอยก่อนไปนอน))

ยูกินะที่วิ่งตามเจ้าอีกานั้นเพราะมันขโมยแหวนที่ดูเหมือนเอาไว้สำหรับการหมั้นหมายคู่ครองน่ะ เด็กแบบเธอไปเอามาจากไหนกัน

ก่อนที่เจ้าตัวจะหยุดชะงักเมื่อประจันหน้ากับอาจาร์ยประจำห้องตัวเอง

"เซนเซย์ค่ะ"

ยูกินะ: หึ! //ยิ้มแสยะ พวกเราชนะ (ФωФ)

((ขอขอบคุณที่เข้ามาจอยโรลด้วยเหมือนกันคะ🙇‍♀️🙇‍♀️))

ยูกินะมองตามร่างทาคาระที่ลุกตัวขึ้น ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไปทำหน้าที่ของตนต่อแล้วสินะ

"อือหึ"

"ตามสบายคะ"

ยูกินะไม่ได้ใส่ใจในเรียกชื่อมากอยู่แล้วก่อนที่ตนจะลุกขึ้น เตรียมตัวที่จะไปแล้วเหมือนกันแต่ก็ไม่วายที่จะลืมพูดคำขอบคุณอีกครั้ง

"ยังไงก็ขอขอบคุณสำหรับผ้าผืนนี้ด้วยคะ"

"ไว้ครั้งหน้าถ้าเจอกันอีกจะซักมาคืนให้คะ"

"อืม" //พยักหน้าเล็กน้อย

"ยูกินะ มาซากิ ปี2 เหมือนกัน"

หลังจากแนะนำตัวเสร็จแล้ว ยูกินะก็เงียบลงและไม่พูดคุยอะไรต่อเพราะเจ้าตัวไม่ใช่คนที่คุยเก่งขนาดนั้น การจะนึกหัวข้อสนทนาถัดไปมันเป็นยากสำหรับเจ้าตัว

"..."