“เค้ก สี่ ชิ้น สุดท้าย”
“อยู่”
“ที่.. ฉัน”

”ค่ะ“
กระดกแว่น

…. จู่ๆก็เหมือนมีเอฟเฟ็คแสงวาบขึ้นที่แว่นตา—

“ถ้าเป็นเค้กอันนี้ล่ะก็ .. ฉันเหมาที่เหลือมาหมดแล้วน่ะค่ะ”

…แค่อยากจะเช็คว่าเจ็บตรงอื่นด้วยมั้ย
แต่พอเห็นหน้าผากแบบนี้แล้วก็ตกใจอยู่

“ใจเย็นๆนะ ..ไปหาที่นั่งก่อนดีกว่า”
เลยขยับเข้าไปประคอง
“ที่หน้าผากเป็นแผลน่ะ”

เธอเพิ่งเดินกลับมาจากร้านขนม วันนี้โชคดี ขนมที่หมายตาเอาไว้ยังไม่หมด เลยได้เหมาที่เหลือมาหมด
..ระหว่างที่กำลังเดินกลับ ก็พบกับเหตุการณ์.. น่าเหลือเชื่อ...

"....."
ซุสุรัน ยังยืนค้างอยู่กับที่
สายตามองต่ำลงมาที่ร่างเล็กๆของสาวน้อย

".....เจ็บตรงไหนมั้ยคะ?"
เธอก้มถาม